รู้สึกดีใจครับ ที่กระทู้นี้ได้รับความสนใจจากเพื่อนสมาชิกหลายๆท่าน
แต่ละคนเก่งๆทั้งนั้น เล่นเอาเจ้าโพสต์ที่เคยภูมิใจนักหนา อับเศร้าหมองศรีไปเลย
แต่ไม่ยอมแพ้หร็อก วันนี้เลยนำบทใหม่มาลง เพิ่งแต่งเสร็จเมื่อเช้านี้เอง บทนี้แต่งทำนองบ่นๆครับ
มีชื่อว่า เสียงครวญ...จากคาน เพราะไม่เพราะยังไง ติชมกันได้ครับ
เสียงครวญ....จากคาน....โสดหลายปีดีดักใช่อยากโสด
ต้องขอโทษที่ไม่มีสามีต้อง
มองด้วยใจหมายจะหาว่าใครมอง
เราต้องครองโสดอย่างนี้แล้วซีเรา
ข้างขาดคนเคียงคู่มาอยู่ข้าง
เหงาเคว้งคว้างวิญญาทุกคราเหงา
เนาว์แนบหมอนนอนสนิทใช้ชิดเนาว์
จังหวะเศร้าชวดชายเสียดายจัง
ย่างเข้าสามสิบกว่าอายุย่าง
หวังเลือนลางเรื่องคู่ดูสิ้นหวัง
ดังฉิ่งดีไม่มีใครตีให้ดัง
ครางครวญคลั่งนั่งเศร้าเราครวญคราง
อยู่อย่างนี้กี่ปีแล้วกินแห้วอยู่
ขวางเรื่องคู่ดูไปเหมือนใครขวาง
ปรางเจ้าเอ๋ยเคยมีไหมใครชมปรางค์
นอนอ้างว้างอย่างนี้บนที่นอน
เหน็บหนาวรักหนักใจให้หนาวเหน็บ
หลอนให้เจ็บแปลบปลาบภาพลวงหลอน
วอนเทวาช่วยหาคู่สู้วิงวอน
ทรวงสะท้อนนอนหนาวปวดร้าวทรวง
สิ้นเลยวัยไปแล้วแววสาวสิ้น
ร่วงสู่ดินดังดาวกลางหาวร่วง
ตวงไม่ทันกระสันซ่านไม่หาญตวง
คานดังบ่วงคล้องไว้ให้อยู่คาน
คิดขึ้นมาคราใดไม่อยากคิด
ผ่านชีวิตวัยสาวก้าวเลยผ่าน
รานร้าวใจใฝ่จำย้ำร้าวราน
นึกวันวานขึ้นมาไม่น่านึก
ผิดที่เราเลือกเกินเดินทางผิด
สึกกร่อนจิตสุดจะห้ามความรู้สึก
ลึกลึกแล้วแป้วในใจลึกลึก
คิดโดดตึกก็กลัวตายไม่วายคิด
ใคร่มีใครมารักสมัครใคร่
สิทธิ์หัวใจร่ำร้องต้องใช้สิทธิ์
นิดเดียวนะเปิดสมัครรักสักนิด
มีชายชิดชมรักก็อยากมี
แล้ววันนี้ถึงเวลาต้องหาแล้ว
ที่กินแห้วเพราะความคิดมันผิดที่
ปีนี้ขอเข้าวิวาห์อย่าสิ้นปี
ใจดวงนี้เผยซ่อนเร้นโปรดเห็นใจ
ขอสักคนบนฟ้าข้าเอ่ยขอ
ไหนไหนก็ ขอแล้ว แล้วอยู่ไหน
ใครสักคน ดลเข้ามา ไม่ว่าใคร
คานเก่าไป ใจประสงค์ ลงจากคาน
ได้คร่ำครวญกลอนมาว่าอยากได้
หวานมีไหมใครที่ทำให้ฉ่ำหวาน
ลานหัวใจใกล้จะหยุดสิ้นสุดลาน
ทรวงสะท้านขอแค่ซึ้ง หนึ่งในทรวง
จบ
โดย
Mayawin ๗ มกราคม ๒๕๕๔
