ไม่ขอชัยชนะ..เพียงขอแค่รักเธอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 09:04:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ไม่ขอชัยชนะ..เพียงขอแค่รักเธอ  (อ่าน 4778 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
04 มกราคม 2011, 09:01:PM
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 168


Alone_Me ...


« เมื่อ: 04 มกราคม 2011, 09:01:PM »
ชุมชนชุมชน

ความรัก..ทำให้คนมีความหวัง..อยู่เสมอ

ในขณะเดียวกัน ..มันก็ทำให้คนบางคน 'โง่งมงาย' เสียเต็มประดา

ถ้า..เลือกที่จะวิ่งออกนอกเส้นทาง.. แล้วไปตั้งต้นใหม่..กับ 'ใครสักคน'

ที่เขาพร้อมจะวิ่งไปกับฉันป่านนี้ฉัน..คงเข้าเส้นชัยไปนานแล้ว

แต่..ฉันยังคงเต็มใจ..ที่จะวิ่งตามเขาไปเรื่อยๆ

แม้ว่าบางที..อาจจะไม่มีวันนั้น .. วันที่ฉันเข้า.. 'เส้นชัยแห่งความรัก'

เพราะบางที….. 'เส้นชัย' ..อาจไม่มีความหมายต่อคนบางคน..อย่างฉัน

หากว่า..เขาเข้าเส้นชัย ..แต่ได้ทำ 'หัวใจ' หล่นหายไป..ระหว่างทาง

เมื่อ 'ความสุข' คือ… การโง่ที่จะรักและวิ่งตาม

ในสังคมของความรัก… ฉันจึงมองเห็นคนที่ 'วิ่งช้า'

..และปรารถนาจะเป็น 'ผู้ตาม' ด้วยความเต็มใจ..อยู่เสมอ

ความรัก ..ไม่ใช่สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต

แต่ .. 'ความรัก' ..เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิต....มีค่ามากที่สุด

จากวันนั้น นานแสนนาน จนวันนี้ ฉันยังเหมือนเดิม คือรักและห่วงใยเธอเสมอ
[/font][/size][/color]

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา

เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ

ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว

เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
04 มกราคม 2011, 11:13:PM
เศษเหล็ก//
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 41
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 246


คนไร้จุดหมายล่องลอยไปตามสายลมที่พัดพา ..


« ตอบ #1 เมื่อ: 04 มกราคม 2011, 11:13:PM »
ชุมชนชุมชน




หนึ่งในบางคนที่ทุกข์ทนกับความรัก
เมื่อริเริ่มรู้จัก สัมผัสถึงความหมาย
ความทรงจำ ที่ครอบงำมิอาจบรรยาย
คือส่วนสุดท้าย ที่ยากจะลืมเลือน

แผลกายรักษาได้หากใช้ยา
แต่จะมา ปรุงใจนั้นไม่เหมือน
ต้องค่อยๆ ดูแล คอยย้ำเตือน
เนื้อที่ถูกเฉือน หายดีได้ ยังใช้เวลา

สิ่งที่เจ็บปวด รวดร้าวจากแผลใจ
สิ่งที่เสียไป เมื่อคิดว่าชีวิตหมดค่า
สิ่งที่ต้องชอกช้ำ หลั่งน้ำตา
สิ่งที่ผ่านมา สิ้นหวังมิได้อะไร

ขอเพียงเธอคนนั้น เคียงข้างเรา
ขอเพียงเขาคนนั้น มาชิดใกล้
ขอเพียงฉันได้รักเธอตลอดไป
มิได้หวังสิ่งใด เพื่อสร้างความเยียวยา.

...................เศษเหล็ก.

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จอมขวัญ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 มกราคม 2011, 11:32:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #2 เมื่อ: 04 มกราคม 2011, 11:32:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันไม่ได้ต้องการ...ชัยชนะ
ฉันไม่ได้ต้องการ...เป็นที่หนึ่ง
ฉันไม่ได้ต้องการ...จะดื้อดึง
แต่เพราะคือ รัก ฉันจึง...เดินตามใจ

ณ เส้นทางหลากหลายที่ให้ฉันเลือก
ฉันก็ได้เลือกเดินไปตามใจ ... ปรารถนา
ใครมาค้านมาขัดขวางห้วงเวลา
ฉันก็คงบอกได้เพียงว่า ... ชีวิตฉัน ลิขิตเอง

ขอเพียงแค่รักเธอ...ภายใต้เหตุผล
ใช่ลุ่มหลงว้าวน ละคนหมาย
เพราะคือรัก ใช่อื่น ฝืนระบาย
เพื่อเพื่อนฉัน คนสุดท้าย ร่วมผจญ

. . .

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จอมขวัญ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s