ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Pure]

                                           ไม่สงสารอย่าซ้ำเติมเพิ่มความทุกข์
                                           อันความสุขหาไม่เจอเธออยู่ไหน
                                           พบแค่เสี้ยวผิวเผินเหินห่างไป
                                           แต่คงไว้ทุกเวลาคราคนึง


                                            เปรียบทะเลเมื่อภูเขาเขาตัดขาด
                                            ช่างอุจาดคลื่นเย้าแหย่แห่หวงหึง
                                            ทุกระลอกบอกภูผาว่ารำพึง
                                            จำเจจึงเขาไม่สนชลอย่างเรา


                                             เล่นหยอกล้อสุริยาคราครั้งพบ
                                             ตะวันชิงพลบก็ทนได้แม้ใจเหงา
                                             มาเพราะอยากแล้วจากไปโอ้...ใครเล่า
                                             กลั้นหัวใจให้พาดเงาใครเล่าเธอ


                                             ฉันรักเกินเธอเมินบอกเกินรัก
                                             ภูผามักมองข้ามสีครามเสมอ
                                             ฉันรักทนเธอทนรักจริงนะเออ
                                             ทะเลเพ้อเพราะรักเขา"อยู่ข้างเดียว

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เรื่องความรักมันแปลกจำแนกยาก
เพียงแค่พรากจากกันฟ้ากั้นปิด
ทั้งโหยหาตราตรึงคะนึงคิด
อันชีวิตไร้รักมักระทม

เคยแอบจ้องมองสาวรูปพราวพริ้ง
หากแต่หญิงมิสนตนขื่นขม
น้ำตารินสิ้นหวังดั่งตรอมตรม
ทุกข์ระทมจมกองผองน้ำตา

ข้าฯเป็นเพียงบัณฑิตจิตอ้างว้าง
เดินบนทางหมองหม่นผจญหา
เจ้าความรักตัวดีนี้แหละนา
เมื่อไรเจ้าจะมาข้าฯยินดี

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ตัวฉัน*]

๐แอบเฝ้ามองเธอนั้นที่ตรงนี้   
นวลฤดีอย่าหนีไกลพี่เลยหนา
ขอเพียงชมเพียงเห็นเจ้าแก้วตา 
อย่าล้างลาจากจรให้หมองใจ

๐ไม่ได้คิดไปแย่งเธอจากใครเขา 
ขอเป็นเงาติดตามเธอไปไหน
เพียงได้เห็นเธอมีสุขซักเท่าใด      
ยามเธอไร้คนเคียงจะปลอบโยน

๐อย่าหน่ายแหนงเคืองใจอย่างไรสิ้น   
อย่าโรยรินเศร้ามองที่ตรงโน้น
ให้คิดถึงพี่คนนี้พร้อมถ่ายโอน           
ขว้างทิ้งโยนความทุกข์ไปจากเธอ


ชยณัฐ*
๔ ม.ค.๒๕๕๔



ก็แบบไม่รู้สินะ ฮ่าๆ 

[เศษเหล็ก//]

ขอแค่เพียงเคียงข้างเธอบ้างสักครั้ง
มิได้หวัง สิ่งใด เกินกว่านี้
จากความรู้สึก ลึกๆที่เคยมี
แต่วันนี้ กลับเหลือไว้แค่ความทรงจำ

คำสัญญา ที่ว่าไว้อย่างแน่วแน่
กลับอ่อนแอ เป็นแผลที่ชอกช้ำ
เพื่อเขา ยอมทุกอย่าง สู้ตรากตรำ
ยังตอกย้ำ หลอกให้รักแล้วจากไป

สุดท้าย รักสองเรา ต้องแยกทาง
อกอ้างว้าง โดดเดี่ยว ห่างใกล
สะอึกสะอื้น น้ำตาครารินไหล
ทำไงได้ ก็ใจมันรักเขาข้างเดียว.

...................เศษเหล็ก.