ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฉันเอง]

ยอม..เพื่อเธอ

เธอเป็นนกฉันเป็นฟ้านภาใส
บินล่องไกลเท่าที่ใจไปสุดฝัน
ณ.ที่หนึ่งพึงบรรจบได้พบกัน
สุดฟ้านั้นฉันเอ่ยปากฝากรักเธอ

ฉันเป็นฟ้าเธอเป็นดาวพราวสุกแสง
น้ำค้างแรงเราชิดกันมั่นเสมอ
ได้กอดดาวสกาวสุขยามพบเจอ
รักกพร่ำเพ้อเธอฉันนั้นนิรันดร์

ฉันเป็นลมเธอเป็นแสงอาทิตย์อ่อน
อรชรยามแผดเผาเราสุขสันต์
เกิดเป็นลมลอยสูงถึงฟ้าพลัน
อาทิตย์นั่นคงไม่ไกลเกินใฝ่ปอง

เธอเป็นดินฉันเป็นดั่งต้นไม้ใหญ่
แผ่กิ่งใบปกคลุมดินให้สิ้นหมอง
ฝังรากลึกผนึกไว้ให้ดินครอง
จะจับจองปองพื้นที่ที่มีดิน

จะให้ฉันนั้นเป็นเช่นเธอคิด
ฉันยอมติดบ่วงรักปักถวิล
ยอมเป็นได้ทุกอย่างชั่วชีวิน
รักไม่สิ้นไปจากใจที่ให้เธอ


ฉันเอง..

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

นกกับฟ้า อายุ  ความจุต่าง
ผืนดินกว้าง  กับพฤกษา  อย่าเสนอ
ดาวกับฟ้า ก็นานที  ถึงมีเจอ
ไม่เสมอ  ตลอดไป  เหมือนใจปอง

เพราะความต่าง ห่างชั้น  เกินบรรจบ
รักติดลบ พาหัวใจ  ให้กลัดหนอง
เหมือนอยู่ไกล  ถึงขอบหล้า สุดตามอง
ใจร่ำร้อง  คร่ำครวญ หวนเรียกเธอ

 

[ฉันเอง]

นกกับฟ้า อายุ  ความจุต่าง
ผืนดินกว้าง  กับพฤกษา  อย่าเสนอ
ดาวกับฟ้า ก็นานที  ถึงมีเจอ
ไม่เสมอ  ตลอดไป  เหมือนใจปอง

เพราะความต่าง ห่างชั้น  เกินบรรจบ
รักติดลบ พาหัวใจ  ให้กลัดหนอง
เหมือนอยู่ไกล  ถึงขอบหล้า สุดตามอง
ใจร่ำร้อง  คร่ำครวญ หวนเรียกเธอ
ข้อความโดย: Mayawin

 

เมื่อมีรักอะไรไม่แตกต่าง
ถึงจะห่างแค่ไหนใกล้เสมอ
ถึงจะกว้างใหญ่เพียงใดก็หาเจอ
ขอมีเทอ..กับรักให้จักไปตาม
 

ฉันเอง..

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

...ยอมทั้งตัว  หัวใจ   อยู่ในอ้อม-
-กอดหอมๆ  อบอุ่น  ละมุนแสน-
-รักหนักหนา  ยาใจ   เธอใช่แฟน-
-ที่ควงแขน  คู่ฉัน   ทุกวันมา-
-รักกันหน่อย เถิดหนา  นะกลอยเจ้า-
-รู้หรือเปล่า  ใจพี่  นี้ห่วงหา-
-น้องเท่านั้น  วันนี้  ที่สบตา-
-สื่อภาษา   หัวใจ   คงใช่เธอ....

[ปรางทิพย์]

เมื่อสองเราเฝ้ารักจักถนอม
ต่างยินยอมพร้อมใจให้เสมอ
แม้หนักบ้างบางคราวร้าวละเมอ
ยินเสียงเพ้อเผลอไผลอย่าได้ตรม

ด้วยว่ารักจักอยู่เป็นคู่ขวัญ
ดั่งตะวันจันทราน่าสุขสม
เหมือนท้องฟ้าร่าเริงบันเทิงรมย์
ดุจสายลมห่มร่างไม่ห่างเลย

[กล่องความทรงจำ]

อย่าด่าว่า หรือโกรธ ฉันเลยนะ
ในสิ่งที่ เพียงอยากจะ ถามไถ่
ในฐานะคนเคยเป็น "ที่หนึ่ง" ในหัวใจ
เพียงอยากรู้ ความเป็นไป .... ของเธอ

สบายดีไหม....
มีสิทธิ์ที่ทำได้ คือยังห่วงใยเสมอ
อยู่ห่างห่าง อย่างคนไกล ... คอยดูความเป็นไป ของเธอ
หากวันหนึ่ง บังเอิญได้พบเจอ.....
เพียงสบตา ก็ฝันละเมอ เป็นสุขใจ

ต้องแอบโทรหา....
และหากรู้ว่า เขาอยู่ใกล้ใกล้
ต้องทำเป็นเหมือน เป็นเพื่อน ที่โทรไป
สุขทุกข์ไม่ถามไถ่... บอกไปแค่เรื่องงาน .... ที่ค้างคา

กลายเป็นคนผิด....
ที่เธอเล่น ซ่อนพิษ เสน่ห์หา
แต่ยังดีใจ ที่เธอรับสาย และยอมพูดจา
แม้รู้ดีแก่ใจว่า ... ฉันกลายเป็น คนคั่นเวลา ยามเธอเหงาใจ

ต้องเจ็บอีกนาน.....
ความทรมาณ ไม่อาจหาย
ยอมเป็นคนมาที่หลัง ที่ไม่อาจนั่ง ในหัวใจ
แต่ก็ยังดีใจ ที่เธอยังแบ่งเยื่อใย มาอาทร

ยอมเป็นคนเจ็บ....
ยอมอยู่ กับความหนาวเหน็บ เกินใจจะถอดถอน
ยอมเป็นคนผิด ที่เธอเก็บซ่อน ในความอาวรณ์
ยอมทุกอย่าง เพียงแค่เธออย่าตัดรอน...ฉันก็พอใจ

มีสิทธิ์แค่คิดถึง....
รู้ดีว่า ไม่อาจเป็นหนึ่ง ในใจได้
มีสิทธิ์ทำได้ แค่ห่วงใย
แต่เพียงเท่านี้ ที่ได้.... ฉันก็เป็นสุขใจ เหลือเกิน!