ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

เฝ้าแอบแอบแนบหูเยี่ยงชู้รัก
เกินปราบปรามห้ามหักไม่คิดหวัง
ที่เราต้องพึ่งพาเอาฝาบัง
เพราะเรายังพ่ายแพ้ความแน่ใจ

ถึงคราวเสี่ยงมิเพลี่่ยงพล้ำคงกุมหู
ยื่นหน้างอยิ้มหรูให้วาบไหว
แต่ตอนนี้ขออดอั้นตื้นตันใจ
หลบอยู่ใต้เงาสลัวด้วยกลัวฟาวว์


 

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ไม่แน่ใจ  ไยสาว   จะเอาด้วย

เรื่องกล้วยกล้วย  เพียงนี้  พี่กลับหนาว

ลับตาคน   นั้นหรือ  ชอบมือกาว

ปิดเรื่องฉาว  เช่นนี้   ไม่ดีเลย



อยากให้ไป   สู่ขอ   กับพ่อแม่

ก็ย่ำแย่   เต็มที   นะพี่เอ๋ย

ร้องเพลงรอ   ท้อใจ  ไปอย่างเคย

หวังชิดเชย  กล้ากล้าหน่อย  อย่าปล่อยนาน.



                      

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ไยต้องแอบแบบนี้เล่าพี่เอ๋ย
บอกไปเลยรักใครอย่าได้เขิน
ตาต่อตากล้าหน่อยอย่าคอยเมิน
ยืดอกเดินเข้าไปบอกว่ารัก

หลบทำไมใจกล้าใช่หน้าด้าน
พูดเป็นการงานไปให้ตระหนัก
ทีเรื่องอื่นพูดได้ดูง่ายนัก
แต่มาชักช้านิ่งเรื่องหญิงนะ.. (ตัวเอง)

"Kanthita"

๒๕ ธ.ค.๒๕๕๓

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

รูปไม่หล่อ พ่อก็จน คนต่ำต้อย
กลัวสาวน้อย เพียงได้เห็น ก็เผ่นผละ
ซ้ำตะโกน บอกกับพี่ "ฉันมีพระ"
อย่านะคะ อย่าเข้ามา พี่น่ากลัว

ยังไม่ทัน เอ่ยคารม เธอล้มพับ
นิ่งนอนหลับ เธอเอ๋ย ไม่เงยหัว
เป็นแบบนี้ ถึงบอกไป คงไม่ชัวร์
ส่องหน้าตัว ที่กระจก ยังตกใจ         

 

[พริฎฐา]

หวังเล็กเล็ก ในใจ ไว้นิดนิด
เพียงขอสิทธิ์ คิดชอบ ถ้ามอบได้
วันละน้อย ค่อยเติม เพิ่มสายใย
จนเต็มใน ใจน้อยน้อย ค่อยค่อยรัก

อาจแอบแอบ แนบใจ วางไว้ชิด
ตีสนิท คิดหวาน อย่าหาญหัก
หากว่าเธอ เออออ พอสักพัก
อาจตระหนัก ว่ารักแท้ ใกล้แค่นี้

[ดอกกระเจียว]

หวังเล็กเล็ก ในใจ ไว้นิดนิด
เพียงขอสิทธิ์ คิดชอบ ถ้ามอบได้
วันละน้อย ค่อยเติม เพิ่มสายใย
จนเต็มใน ใจน้อยน้อย ค่อยค่อยรัก

อาจแอบแอบ แนบใจ วางไว้ชิด
ตีสนิท คิดหวาน อย่าหาญหัก
หากว่าเธอ เออออ พอสักพัก
อาจตระหนัก ว่ารักแท้ ใกล้แค่นี้

สักว่ารักด้วยใจไม่คลายรัก
แล้อย่าหักหาญไกลให้ป่นปี้
คงรับปากฝากห้วงดวงฤดี
แด่คนที่เข้าใจไว้ดูแล

อยากให้โลกนี้มีเพียงเราสอง
เพราะอย่างไรคงต้องมิพ้นแน่
เป็นคู่เคียงเรียงนอนไม่ผันแปร
โดยแน่แท้เพื่อโลกใหม่ไว้เผ่าพันธ์

[พริฎฐา]

สักว่ารักด้วยใจไม่คลายรัก
แล้วอย่าหักหาญไกลให้ป่นปี้
คงรับปากฝากห้วงดวงฤดี
แด่คนที่เข้าใจไว้ดูแล

อยากให้โลกนี้มีเพียงเราสอง
เพราะอย่างไรคงต้องมิพ้นแน่
เป็นคู่เคียงเรียงนอนไม่ผันแปร
โดยแน่แท้เพื่อโลกใหม่ไว้เผ่าพันธ์

เมื่อรำเพย เอ่ยอ้าง จะสร้างสื่อ
ย่อมยึดถือ ซื่อตรง และคงมั่น
หากแคล้วคลาด มาดหมาย ต้องไกลกัน
จะเก็บฝัน วันเคียง หล่อเลี้ยงใจ

เธออาจมี ที่หมาย อยู่รายล้อม
ฉันยินยอม พร้อมเดิน เผชิญได้
จะสร้างฝัน อันดี ก่อนที่ใคร-
พรากเธอไป ไกลห่าง อย่างนิรันดร์

 

สวัสดีค่ะ
ขออภัยนะคะ ถ้าโดนคนข้างๆ หยิก

[ดอกกระเจียว]

เปล่าครับเปลี่ยวเดียวดายด้วยไร้คู่
คิดอยากอยู่เคียงใครเหมือนในฝัน
ก็หัวใจไม่มีคนสำคัญ
เลยรอดตัวครับท่านเป็นมั่นคง

อยากจะมีน้องพริฎฐามาคอยหยิก
มาหัวร่อต่อกระซิกเหมือนประสงค์
กว่าชีวิตวางวายทะลายลง
คงซื่อตรงต่อน้องนั้นนิรันดร์กาล

[พริฎฐา]

เปล่าครับเปลี่ยวเดียวดายด้วยไร้คู่
คิดอยากอยู่เคียงใครเหมือนในฝัน
ก็หัวใจไม่มีคนสำคัญ
เลยรอดตัวครับท่านเป็นมั่นคง

อยากจะมีน้องพริฎฐามาคอยหยิก
มาหัวร่อต่อกระซิกเหมือนประสงค์
กว่าชีวิตวางวายทะลายลง
คงซื่อตรงต่อน้องนั้นนิรันดร์กาล

เกรงคำ*เจียว เที่ยวแจง แถลงไข
เพียงลมไล้ ปลายหู แล้วพรูผ่าน
ชักแม่น้ำทั้งห้า มาเจือจาน
เป็นอาหาร หวานชิม เพียงลิ้มลอง

พอสิ้นรส หมดรัก พลันผลักไส
ประสงค์ไป ให้พ้น ทิ้งหม่นหมอง
รอรอยหยิก กิ๊กใหม่  ข่วนไว้จอง
ใจพุพอง ต้องช้ำ เพราะคำ*เจียว

 

*เจียว = ดอกกระเจียวค่ะ

[ดอกกระเจียว]

เปล่าครับเปลี่ยวเดียวดายด้วยไร้คู่
คิดอยากอยู่เคียงใครเหมือนในฝัน
ก็หัวใจไม่มีคนสำคัญ
เลยรอดตัวครับท่านเป็นมั่นคง

อยากจะมีน้องพริฎฐามาคอยหยิก
มาหัวร่อต่อกระซิกเหมือนประสงค์
กว่าชีวิตวางวายทะลายลง
คงซื่อตรงต่อน้องนั้นนิรันดร์กาล

เกรงคำ*เจียว เที่ยวแจง แถลงไข
เพียงลมไล้ ปลายหู แล้วพรูผ่าน
ชักแม่น้ำทั้งห้า มาเจือจาน
เป็นอาหาร หวานชิม เพียงลิ้มลอง

พอสิ้นรส หมดรัก พลันผลักไส
ประสงค์ไป ให้พ้น ทิ้งหม่นหมอง
รอรอยหยิก กิ๊กใหม่  ข่วนไว้จอง
ใจพุพอง ต้องช้ำ เพราะคำ*เจียว

 

*เจียว = ดอกกระเจียวค่ะ

งามภาษาหวังไกลคิดใกล้ชิด
ด้วยหมายมิตรยามใจแสนโดดเดี่ยว
แม้เหมือนหมายมุ่งรักจากใจเจียว
ขอรักเดียวมิรักใครในโลกนี้

มีหลายอย่างตามสร้างสรรนั้นล้วนใช่
จะเกินไปไหมหนอกับคำนี้
เช่นคุณจันทร์กับท่านภู่ครูกวี
เหมือนรักที่ใฝ่หาจะบ้าตาย

เชื่อคำเถิดขวัญใจพี่ให้แล้ว
หวงดั่งแก้วใจรักเสน่หา
แม้เมื่อรักเพียงตอบถ้อยยื่นก้อยมา
พร้อมสัญญาจวบชีพชายนี้วายวาง

พระเจ้าพระทรงสร้างโลกที่สดใส
นั้นรอให้เราสานต่อมิรู้ร้าง
บบนถนนแสนไกลไม่อ้างว้าง
อยากมีเธอร่วมทางเพื่อก้าวไป

รักนะ...เจียว

แบบว่าไม่เคยจีบใครเลยมาเกือบยี่สิบปี

[อัศจรรย์จิต]

แอบมามองน้องพี่ร่วมสีสัน
สื่อคารมคมขั้นกลั่นอักษร
เช้ายังชื่นตื่นตัวมาคั่วกลอน
ให้สลอนเรียงรายระบายบิน

หยอกแกมหยิกพลิกข้อได้พอเหมาะ
งามไพเราะเพลินแท้ในแง่ศิลป์
แอบมาชมชื่นเชยเอ๋ยคำริน
จากกวินวลีงามสยามยศ

[มานพ]

เห็นเฝ้าแอบแนบดูแปลกจัง
ฝามาบัง ปิดไว้ ใจคงหนาว
มองยิ่งงงปลงจิตคิดเรื่องราว
เป็นเรื่องสาวแน่แท้แลพิกล

จึงต้องเสี่ยงเลี่ยงหลบไม่พบหน้า
เห็นทีท่าขำขำทำสับสน
ยื่นหน้างอยิ้มหรูดูหน้าตน
คงจะทนปวดใจไปอีกนาน