ประสบการณ์เคยผ่านมาในคราหนึ่ง
ยังตะลึงยังกังขาน่าสงสัย
เก็บความกลัวซ่อนวางอำพรางไว้
ให้ลองใหม่อีกที..หนีแน่นอน (อิ..อิ)
พรรคพวกชวนไปเฮฮางานปาร์ตี้
ในบ้านที่มีไม้ใหญ่เป็นไม้ขอน
อยู่ในสวนชวนภิรมย์ดับลมร้อน
ไม่แรมรอนเพราะค้างแรม..แหมเปรมปรีดิ์
ตกตอนดึกเพื่อนยังคึกคุยกันลั่น
ตัวผมนั้นนอนฟังไม่นั่งที่
สักพักหนึ่งก็ถึงคราวหนาวฤดี
ตัวผมนี้แข็งทื่อไปเกินใช้งาน
ตายังจ้องมองเพื่อนแต่เหมือนว่า
ทั้งกายาเกินขยับและขับขาน
นอนตระหนกตกใจตาเหลือกลาน
จนเนิ่นนานจึงขยับรับกายตน
บอกความกล่าวเล่าไปหัวใจสั่น
เพื่อนก็พลันพาไปในชั้นบน
ห้องพระใหญ่ให้กราบไหว้หายสับสน
จึงอดทนจนผ่านไปได้ด้วยดี
กรณีอย่างนี้เรียกผีอำ
ขอนไม้ฉ่ำน้ำมัน..ตะเคียนนี่
เพื่อนหนอเพื่อนไม่เตือนกันไอ้ตัวดี
ชวนอีกทีมีคำเดียว..ตูไม่ไป
.
.
