ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

อยากจะได้อะไรใช้เงินซื้อ
นี่แหละคือเมืองกรุงมุ่งแสงสี
มีเงินทองเขามองเห็นเป็นคนดี
เงินไม่มีเหมือนหมาน่าอับอาย

คนเมืองหลวงดวงใจคล้ายดังหิน
ดูชาชินสิ้นเมตตาน่าใจหาย
ไม่มีงานเิงินหมดคงอดตาย
คนมากมายต่างเดินเิมินหน้ากัน

เขามองดูผู้คนที่เปลืิอกนอก
ล้วนลวงหลอกกลอกกลิ้งยิ่งไหวหวั่น
อยู่เมืองกรุงต้องเร็วรู้เท่าทัน
มิเช่นนั้นเสร็จพวกพาลมารสังคม

กลับบ้านนอกดีกว่าหาทางสู้
ชีวิตอยู่เพียงพอก็ดีถม
ไม่มีเงินแต่มีกินไม่สิ้นลม
ไม่ต้องตรมแล้วหนอเพราะพอเพียง

[สายใย]

 
อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้
ถ้ายังไม่เลื่องลือมีชื่อเสียง
คนที่เก่งกว่าท่านมีบานเบียง
มีสิทธิ์เลี่ยงลงอื่นอย่าฝืนทน

คนกรุงเทพเสพย์ติดอิสระ
แต่ล่วงละเมิดใครเขาไม่สน
ต่างทำเพื่อผลโภชน์ประโยชน์ตน
แม้ชีต้นเดี๋ยวนี้มีค่าตัว



 [center

[พริฎฐา]

 

อยากตรงไป ให้ถึง ซึ่งบางกอก
คนเขาบอก ตรอก-ซอย ไฟห้อยทั่ว
กราบแม่-ป้า ลาเพื่อน ห่างเรือนครัว
ไม่เกรงกลัว ชั่วดี แล้วชีวิต

นาน้ำท่วม อ่วมล้น จนทะลัก
เสาเรือนหัก ปักหรา คราวิกฤติ
เพราะโลกร้อน รอนใส่ พ่นภัย,พิษ
ใจครุ่นคิด ปิดตา แล้วท้าลุย

อยู่อย่างจน ทนสู้ ใครอยู่ไหว
เสี่ยกำไร ใครกล้า บ่นว่าชุ่ย
หนึ่งปากท้อง มองค่า ว่า "ไอ้ทุย"
เดินพุงพลุ้ย คุ้ยเขี่ย ดอกเบี้ยกิน

 

[hort39]

หากอยากไปให้ถึงเมืองบางกอก
ถูกเขาหลอกสิ้นสาวคงด่าวดิ้น
เป็นได้แค่ดอกหญ้าเปื้อนราคิน
เขาจิกกินอิ่มแล้วแจวหนีไป

อย่าไปเลยบางกอกบอกอีกหน
คนหลอกคนหลอกกินจนสิ้นไส้
น้อยคนนักจักรอดอยู่ปลอดภัย
ลองคิดใหม่ไตร่ตรองให้ถ่องแท้...
 

[ดิษฐา]

จัดกระเป๋าซื้อตั๋วทัวร์บางกอก
รถไฟออกสองทุ่ม คงกลุ้มแย่
เสียงทักเตือนเคลื่อนคล้อยช้อยตาแล
สุดท้ายแพ้แก่เสียง ไม่เสี่ยงไป

ช่างน่ากลัวตัวสั่น หวั่นวิตก
บางกอกศก บัดนี้ ภัยชี้ใกล้
อยู่บ้านนอกคอกนา ดีกว่าใคร
เตือนกันใหญ่ให้หลบ อย่าพบพาน

คนบางกอกควรหลีก ปลีกหรือไม่
ไม่เข้าใจในคำ จึงย้ำขาน
คนฤาเมืองเรื่องด่วน หวนเจือจาน
จักลนลานคลานหนี ช่วยชี้นำ

 

[ดอกกระเจียว]

อยู่บ้านนาแบกคันไถไม่ยากยุ่ง
กว่าหมายมุ่งเมืองไกลให้ชอกช้ำ
ข้าวเต็มนาปลาเต็มหนองมีงานทำ
ไประกำเมืองกรุงทิ้งทุ่งทอง

เมืองสวรรค์นั้นจริงความพริ้งเพริด
แสนบันเจิดเลิศวิไลแห่งหอห้อง
ถ้าขาดเงินแม้แต่หมายังไม่มอง
ฟังเอาน้องท้องทุ่งคิดมุ่งไกล

เคยถังแตกแหลกเหลวคิดเลวบ้า
มีคนเวทนาน้ำตาไหล
ให้งานทำช่วยเหลือด้วยน้ำใจ
ประสพการณ์แม้ผ่านไปยังจดจำ

กลับบ้านนามาได้ในคราวนั้น
ตั้งใจมั่นมิหันกลับคิดตอกย้ำ
หากไร้ญาติขาดมิตรจิตชี้นำ
อย่ากรายกร้ำเชียวเจ้าจะเศร้าใจ

[บ้านริมโขง]

จงไปเถอะบางกอกจะบอกให้
เที่ยวชมไปตามแหล่งแสงและเสียง
มีสถานวิมานปานวังเวียง
ไล่เลียบเคียงฟังเสียงปืนคืนสงกรานต์

ชมผ่านฟ้าอย่าขาดราชประสงค์
ประวัติคงผูกโยงโคลงสนาน
วัดประทุมคงคาตรงหน้าลาน
คือสถานน่าเที่ยวต้องเลี้ยวไป

ต่อจากนั้นถึงลาอย่าพาฝัน
เมืองสำคัญของเขาเจ้ารู้ไหม
หากยากจนอย่าเข้านั่นเตาไฟ
อาจเผาใจเผากาย...ตายทั้งเป็น

บ้านริมโขง