ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ติดบ่วงโลก~


เฆี่ยนประเด็นเห็นพ้องว่าถ่องแท้
พร้อมตีแผ่แห่เชิดประเสริฐศรี
อุปโลกน์โบกหน้าว่าเข้าที
กภุมพี ชี้งาม ว่าตามกัน

เสพอารมณ์คมแทงกับแย้งหวาน
ชื่นจิตบานซ่านซุกสุขกระสัน
เข้าพิงพลอดกอดกกพกรำพัน
แม้นบากบั่น รั้นไขว่ ด้วยใคร่ยล

เหลิงทรัพย์สินดิ้นตายถวายชีพ
ดึง,ชัก,หนีบ,บีบ,ไล่,ไขว่,คว้า,ขน
เฝ้าหวงแหนแสนล้านซ่านกมล
เพื่อยกตน เพื่อพ้นปม เพื่อถมรอย

เมายศศักดิ์ปักฐานวิมานฟ้า
พสุธาข้าหยัน..นั่นเสื่อมถอย
นั่งปุยเมฆเสกสรรขั้นเลิศลอย
ยอมแม้ถ่อย เถือเลือด เชือดมาครอง

Oo..ปลายเส้นทางช่างใกล้เกินใจรู้
มันเร้นอยู่เป็นเงาเฝ้าสนอง
เกิดมวลร้อนย้อนกรรมน้ำตานอง
ได้เพียงร้อง ห่มสะอื้น ยื่นอุทธรณ์   

หลงโลมลูบเรือนนุ่มที่รุมเร้า
หลงมัวเมาเงาเสียงสุดเลี่ยงถอน
หลงกลิ่นหอมย้อมทรงอลงกรณ์
หลงรสร้อนหวานลิ้น..แทบสิ้นตน

O

อนิจจัง

บอม ซอง ดุ๊ก

[ฉันเอง]

๑๑ติดบ่วงเธอ๑๑


อีกนานไหมจึงจะหายจากคลายเศร้า

เนินนานเนาแล้วหนอที่ทอฝัน

ถักสายใยให้รักจักทุกวัน

เพื่อเธอนั้นหันมามองได้คล้องใจ


ไม่คิดเหนื่อยหน่ายแหนงครางแคลงรัก

ไคร่ประจักษ์รักแท้หรือแค่ไหน

เพียงแค่ได้แอบรักเธอก็อุ่นใจ

แม้จะนานเพียงไรฉันเฝ้ารอ


นอกจากเธอรักคงไม่ให้ใครอื่น

แม้หน้าชื่นอกตรมขมเกินขอ

ถึงผิดหวังอย่างไรไม่เกินพอ

ฉันเองขอก่อไฟรักหมกไหม้มาน


เหมือนติดบ่วงห่วงรักเธอเพ้อเกินฝัน

มัดชีวิตติดวิญญาณยากร้องขาน

ไฟสุมทรวงต่อแต่นี้ไปอีกนาน

ก็จะไม่ขอผันผ่านลารักไกล


ฉันเอง..