ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

"สุดหักใจไม่รักเธอ"

หรือชะตา ฟ้าสั่ง ดังจะแกล้ง
สุดจะแย้ง แย่งยื้อ ถือสิทธิ์หวง
เขามิใช่ ของเรา ไยเฝ้าทวง
ยังคอยห่วง ดวงใจร้าว เฝ้าคำนึง

ให้ตัดใจ จากรัก ยากจะฝืน
ทนกล้ำกลืน ไม่ให้รัก หักคิดถึง
ทำได้หรือ เมื่อรสรัก หนักตราตรึง
ยังซ่านซึ้ง ทุกช่วง ห้วงเวลา

รัก ปักบ่วง ดวงใจ มิได้แฝง
บางครั้งแสร้ง ห่างหาย ไยปวดปร่า
ทุกวันคืน สะอื้นซ้ำ นองน้ำตา
ใจพร่ำหา ว่ารัก อย่าจากเลย

เพราะใจฉัน มอบให้ ไปหมดสิ้น
ยังถวิล แน่นหนัก ฝากคำเผย
รักงดงาม ดังกล่าว หรือเปล่าเอย
ไม่รู้เลย ทุกสิ่ง จริงอย่างไร

ยามรักกัน ต่างเห็น เป็นน้ำหวาน
แต่ไม่นาน พาลขม ตรมไฉน
ไร้คุณค่า พาฝัน นั้นเปลี่ยนไป
ขมเป็นยา จริงแค่ไหน ไม่อยากเจอ

กลัวความขม ตรมช้ำ ทำอ่อนไหว
แต่มิอาจ หยุดใจ ไปพลั้งเผลอ
ด้วยรักนี้ พลีไว้ ให้เพียงเธอ
แม้ต้องเจอ อุปสรรค ไม่หักใจ....


“สุนันยา”

[ฉันเอง]

บทเรียนรัก..


สุริยาฟ้าฟื้นกล้ำกลืนสิ้น

คำสัญญารักโบยบินทิ้งถิ่นถอน

อ่อนฝึกหัดตำราใจไม่แน่นอน

เจอรักซ้อนซ่อนใจให้ฝันกลาย


ถึงถิ่นนี้มีรักให้ได้ใฝ่ฝัน

จวบเธอจากรักห่างกันให้ใจหาย

ตื่นจากฝันเจอความจริงทิ้งให้วาย

สุดสูญสิ้นพังทลายเพียงข้ามคืน


สุริยาฟ้าใหม่ใครกำหนด

วจีพจน์ดลใจขอให้ฝืน

น้ำทิพย์หลั่งหวานเพียงใดอย่าได้กลืน

จงหยัดยืนฝืนชะตาไม่นานเกิน



ฉันเอง..

[สุนันยา]

บทเรียนรัก..


สุริยาฟ้าฟื้นกล้ำกลืนสิ้น

คำสัญญารักโบยบินทิ้งถิ่นถอน

อ่อนฝึกหัดตำราใจไม่แน่นอน

เจอรักซ้อนซ่อนใจให้ฝันกลาย


ถึงถิ่นนี้มีรักให้ได้ใฝ่ฝัน

จวบเธอจากรักห่างกันให้ใจหาย

ตื่นจากฝันเจอความจริงทิ้งให้วาย

สุดสูญสิ้นพังทลายเพียงข้ามคืน


สุริยาฟ้าใหม่ใครกำหนด

วจีพจน์ดลใจขอให้ฝืน

น้ำทิพย์หลั่งหวานเพียงใดอย่าได้กลืน

จงหยัดยืนฝืนชะตาไม่นานเกิน



ฉันเอง..

"สุริยาฟ้าใหม่ใครกำหนด"
ไม่อาจปลด เรื่องราว คราวห่างเหิน
ไม่อาจตัด เรื่องราว เฝ้าเผชิญ
ไม่อาจเมิน เรื่องรัก เคยปักใจ


ปล่อยให้รัก เกาะใจ ดั่งไฟสุม
แม้ต้องกลุ้ม ยอมทน คนอ่อนไหว
ไม่อาจฝืน กลืนเก็บ เข้าเหน็บใน
จะอย่างไร ขอรัก เป็นหลักพิง

ยอมติดบ่วง ห้วงใจ ยอมพ่ายแพ้
ยอมแม้แต่ ขื่นขม ระทมยิ่ง
ยอมเพราะรัก มากมาย ไม่ประวิง
ยอมทุกสิ่ง ด้วยรัก สลักทรวง...


"สุนันยา"

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

จะมิขอก่อรักปักลงทรวง
จะมิหวงห่วงหาชายหน้าไหน
จะมิรักมักมากคนหลายใจ
จะมิใฝ่ท้อทนหนึ่งคนนั้น

จะขอรักพักเผื่อเพื่อคนดี
คนคนที่มีหัวใจใช่แค่ฝัน
คนเอาจริงอิงแอบแนบนิรันดร์
จะขอปันมั่นเขาเฝ้าข้างกาย

ยามพระอาทิตย์อัสดง

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ฝากบทกลอนวอนฟ้าถึงอาทิตย์
รักสนิทแอบอิงพิงชิดใกล้
วันเวลาพาผันแปรเปลี่ยนไป
สลักใจคอยย้ำเฝ้าคำนึง

หากวันนี้กี่ดาวบนท้องฟ้า
ไม่อ่อนล้าเหนื่อยกายหายคิดถึง
มีดวงใจใยเล่าเฝ้าตราตรึง
รักหวานซึ้งคงมั่นในศรัทธา

---พลังศรัทธา---

[สุนันยา]

จะมิขอก่อรักปักลงทรวง
จะมิหวงห่วงหาชายหน้าไหน
จะมิรักมักมากคนหลายใจ
จะมิใฝ่ท้อทนหนึ่งคนนั้น

จะขอรักพักเผื่อเพื่อคนดี
คนคนที่มีหัวใจใช่แค่ฝัน
คนเอาจริงอิงแอบแนบนิรันดร์
จะขอปันมั่นเขาเฝ้าข้างกาย

ยามพระอาทิตย์อัสดง



อยากให้เป็น แบบนี้ ดังที่กล่าว
ยังคงเฝ้า ทำใจ ให้ห่างหาย
แต่ยากนัก รักนี้ ไม่มีคลาย
ยากสลายใจภักดิ์ หักใจลง

ช่างปวดปร่า ทรมา น้ำตาตก
ช้ำในอก กับถ้อย ที่คอยส่ง
ร้าวฤดี เกินที่ จะปลิดปลง
เหมือนอยู่ดง ป่าเปลี่ยว ช่างเดียวดาย

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ฝากบทกลอนวอนฟ้าถึงอาทิตย์
รักสนิทแอบอิงพิงชิดใกล้
วันเวลาพาผันแปรเปลี่ยนไป
สลักใจคอยย้ำเฝ้าคำนึง

หากวันนี้กี่ดาวบนท้องฟ้า
ไม่อ่อนล้าเหนื่อยกายหายคิดถึง
มีดวงใจใยเล่าเฝ้าตราตรึง
รักหวานซึ้งคงมั่นในศรัทธา

---พลังศรัทธา---



วอนดวงดาว พราวใส ให้รับรู้
มีดวงใจ อดสู่ อยู่หนึ่งหนา
ทรมาน เกินรับ ปรับอุรา
เสน่หา ตราตรึง อยู่บึ้งใจ

วอนดาวสวย ช่วยดลให้พ้นผิด
ไม่เคยคิดสักนิด จะเหลวไหล
ดั่งชะตาฟ้าแสร้ง แกล้งหรือไร
ให้รักใคร คนหนึ่ง ซึ่งไม่ควร..

"สุนันยา"