ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เศษเหล็ก//]

เพียงแค่ลมพัดผ่าน
สายลมโบกโบยบางบาง
บอกทิศทาง ที่พลิ้วไหว
ความรู้สึกลึกๆห้วงความใน
อึดอัดใจ ยากมิอาจบรรยาย

ได้แต่ทนทุกข์เหงาของเงามืด
ขมและจืด ปะปนไม่จางหาย
คำว่ารอ คงจะรอถึงวันตาย
ซึ่งสุดท้ายต้องยอมรับความเป็นจริง

เหมือนหมอกเมฆบดบังแสงจันทรา
แม้ดารา ยังคล้อยสูญดับนิ่ง
เพียงสายลมคงพัดพาทุกสิ่ง
ยินเสียงกริ่ง ดังก้องแว่วกังวาน

..................เศษเหล็ก.

[บ้านริมโขง]

เพียงแค่ลมพัดผ่านสะท้านนัก
คนไร้รักหวาดผวาหารักหวาน
คนมีแผลหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน
อวสานหัวใจใกล้เข้ามา

ให้หวาดหวาดบาดแผลแต่คราวนั้น
ถูกรักผันปันเศร้าเฝ้าห่วงหา
หวาดระแวงทุกหนลมบนพา
เกรงจะซ้ำเติมข้า...ผู้อาภัพ

[ฉันเอง]

ลมรัก..


แค่ลมรักปะทะกายทำใจหวิว

แล่นฉิวปลิวผ่านสะท้านไหว

พกความหนาวเหน็บเจ็บถึงใจ

ให้โหยไห้เรียกร้องมองดูเธอ


ใจหนอใจไฉนเจ้าไม่เข็ดหลาบ

กระซิบทราบบอกใจไม่ให้เผลอ

อดไม่ได้อีกนานไหมจะได้เจอ

เพราะใจนี้หลงรักเธอเข้าแล้วเรา


ฉันเอง..

[เศษเหล็ก//]

**สายลมเจ้าเอยช่วยบอกข้าที
ว่าเขาคนนี้ ยังรักฉันอยู่ไหม
เวลาผ่านพ้น คนๆนั้นจากเราไป
ยังจำได้ อยู่หรือเปล่าเขาคนดี

**คงจะลืมแล้วใช่ป่ะเธอที่รัก
จากรู้จัก กลับกลาย มิรู้ไม่ชี้
หน้าแตกอีกแล้วเราท่าที
เขาคนนี้ลืมฉันได้ลงคอ

**ว่าแล้วน้ำตาพารินไหล
ลึกข้างใน ยังคิดเฝ้ารอ
สุดท้ายอกหักตามเคยหนอ
ก ข ค ของใครไม่อยากเป็น

...............เศษเหล็ก.

[@_#.,ส้มตำ,<<--]

ลิ้วๆ พริ้วไหว ใบไม้ร่วง
แผลในทรวง บาดลึก ช้ำนักหนา
ใครบ้างหนอ ที่จะช่วย ฉันรักษา
มาเป็นยา แก้เจ็บปวดภายใน

คงมีเพียงสายลมที่พัดผ่าน
ความร้าวราน ร้ายลึก หัวใจ
คงต้องเป็นแบบนี้ อยู่ร่ำไป
มีบ้างไหม? สักคนที่คอยเยียวยา

.........//ส้มตำ.