กับมากทุกข์สุขโศกในโลกนี้
ก็ยังมีพบพรากอีกหลากหลาย
มีจริงเผ็ดเท็จหวานวิมานทราย
ใจที่หายตายลับไปกับลวง
ถ้าแรกเริ่มเติมใจด้วยไฟรัก
ไฟก็มักเผาลามด้วยความหวง
ถ้าใช้ใจไปกับรักเพื่อตักตวง
แล้วจะทวงคืนใจจากใครกัน
ทุกคนหวังตั้งหลักกับรักแท้
ลืมข้อแม้แพ้ใจขอได้ฝัน
ลืมทั้งโลกโศกฝืนลืมคืนวัน
ลืมแม้กันปันใจไว้เผื่อจาง
โลกที่สวยดั่งสรวงเพื่อลวงล่อ
ระริกรอซ้ำทุรนด้วยหม่นหมาง
แท้จริงสุขคลุกไว้เพียงบางบาง
ก่อนจะวางมีดเงื้อลงเถือใจ
ถ้าปรับใจให้แน่อยู่แค่รัก
ไม่หาญหักผลักผันไม่สั่นไหว
ไม่ห่วงนับจับจองเป็นของใคร
จะสุขล้นท้นใจที่ได้รัก
พรายม่าน
สันทราย
๑๐.๑๒.๕๓
เห็นจะจริงอย่างว่าถ้าเร่งร้อน
และถ้าป้อนหัวใจใช้ไฟผลัก
เหมือนสุมขอนร้อนบ่มขมใจนัก
มันก็จักไม่เหลือเป็นเหยื่อไฟ
คงต้องเหลือเผื่อบ้างยามร้างรัก
อย่าทะลักสุดตัวมัวหลงใหล
ยามพลาดพลั้งนั่งตรมขมดวงใจ
จะได้เหลือลมหายใจไว้ต่อทุน
~~~~~~~
แรกก็ปรับได้หนอ..ขอแค่รัก
ไม่เกินหลักหัวใจใคร่เกื้อหนุน
พอนานไปใยรักมากอยากเกื้อกูล
ยามสิ้นสูญจึงตรมหนักถูกรักลวง.
ขอบคุณครับ ที่แวะมาให้แง่คิดชีวิตรัก
บ้านริมโขง
