..แสงและเงา..
เรื่องสั้นโดยกุลมาตา(Singlemom99)
หญิงสาวหันขวับไปที่เก้าอี้โยก ซึ่งตั้งอยู่นอกชานบ้านเรือนไทย
กลางเก่ากลางใหม่ ชั่วอายุรุ่นพ่อแม่ของเธอ
ลมพัดใบไม้ปลิวคว้างอยู่รอบๆ บ้าน ก่อนจะโรยตัวลงบนผืนหญ้า
และนอกชานบ้าน อย่างหงอยเหงา..
" ใครน่ะ " เธอร้องถาม..รู้สึกและสัมผัสได้ถึงพลังเร้นลับ
..เหมือนมีใครคนหนึ่ง มานั่งที่เก้าอี้โยกตัวนั้น
" พี่ว่า..มีผู้หญิงตามดูพี่เหรอ " น้องชายคนเดียวของเธอถาม
เมื่ออาทิตย์ก่อน หลังจากเธอเล่าให้ฟังว่า ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา
เธอเห็นผู้หญิงคนนี้ คอยตามเธอไปแทบทุกที่
" ระวังตัวละกันพี่ มีอะไรโทรไปบอกนะ แล้วผมจะลองปรึกษา
ผู้กองรุจน์เพื่อนผมดู " น้องชายเตือนเธอด้วยเสียงห่วงใย
" สืบๆดูหน่อยนะ ว่า..จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับแฟนพี่มั้ย "
หลังจากพ่อแม่เสียชีวิตทั้งสองท่าน
หญิงสาวต้องอยู่ตามลำพังกับลูกชายในบ้านหลังนี้
น้องชายแยกครอบครัวไปก่อนที่สามีของเธอจะเสียชีวิต
ทิ้งลูกชายเล็กๆ ไว้ให้เธอและตายายเลี้ยง..
ผู้หญิงที่เธอเห็น..เป็นหญิงสาวผิวขาว ร่างผอมบาง
นัยน์ตาเศร้าหม่นคู่นั้น จ้องมองเธออย่างวิงวอน
ทุกครั้งที่เธอ..หันไปเห็น..และสบตาเธอผู้นี้
..ครั้งแรกที่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน
และอีกหลายครั้งในอีกหลายๆที่ ที่เธอไปประจำ
ที่ทำงาน ที่ห้างสรรพสินค้า ที่สวนสาธารณะ
และ..ครั้งแรก..ที่บ้าน..ที่นอกชานแห่งนี้..
" แฟนพี่เคยมี..ผู้หญิงเด็กๆ เด็กกว่ามาก มาหลงรัก..
รู้สึกว่าจะป่วยทางจิตอ่อนๆ เป็นเด็กต่างจังหวัด
เคยมารับจ้างที่บ้านแฟนพี่ แล้วเจอแฟนพี่ที่บ้านเขา
ครอบครัวแฟนพี่เขาเล่ามานะ
เขาสงสัยว่า..ใช่..เด็กผู้หญิงผิวขาว ผอมบาง.."
" เขาทำอะไรไว้เหรอ.." หญิงสาวถามน้องชายอย่างตกใจ
" เขาชอบตาม..ตามทุกที่..ไม่พูดไม่จาอะไร แต่ตาม แต่ก็ไม่ได้ทำ
อะไร พอพี่แต่งงานกัน เขาก็หยุดตาม.." น้องชายเล่าต่อ
" เหมือนแสงและเงา.." หญิงสาวรำพึงเบาๆ
" แต่แฟนพี่..ไม่เห็นเคยเล่าอะไรเลยนะ "
เธอบอกน้องชายด้วยความสงสัย
" เขาคงเห็นว่า..ไม่มีอะไรมาก..และเด็กก็หยุดตามด้วย
เขาบอกที่บ้านเขาไว้ว่า...กลัวว่า..พี่จะกลัวเด็กคนนี้ "
หญิงสาวนึกถึงคำพูดของน้องชาย..
เมื่อบ่ายนี้เอง..เขาแวะมาเยี่ยม
พร้อมเรื่องราวที่ไขปริศนาของผู้หญิง
ที่..ตามเธอ..เป็นเงา..เหมือนเงาตามแสง..คนนั้น
เธอรู้สึกหนาว..สะท้านขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อย้อนห้วงความคิดกลับมาสู่ปัจจุบัน
เธอหันกลับไปมองที่เก้าอี้โยกตัวเดิมอีกครั้ง..
ผู้หญิงผิวขาวซีด..ผอมบางคนนั้น
นั่งอยู่ที่เก้าอี้โยก ส่งสายตาวิงวอนมายังเธอ..
แสงจันทร์นวลในคืนเพ็ญ..ส่องสาดเข้ามาที่นอกชานแห่งนั้น
เผยให้เห็นใบหน้า..ที่ขาวซีดเหมือน "ซากศพ " ใบหน้านั้น..
..อย่างชัดเจน