ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

มองลำธาร น้ำใส ไหลกระเซ็น
เมื่อยามเย็น มองน้ำ ฉ่ำหนักหนา
โอ้สายน้ำ ไหลไป ไม่หวนมา
เหมือนกับว่า เธอไป ไกลจากกัน

ความเงียบเหงา วังเวง  เพลงหริ่งหรีด
เหมือนคมมีด กรีดใจ ให้เหหัน
คงลืมแล้ว ความสุข ทุกคืนวัน
ลืมสัมพันธ์  กับพี่ ที่ริมธาร

น้องอยู่ไหน ไกลใกล้ ไม่ส่งข่าว
ลืมผู้บ่าว คนดี ที่เคยหวาน
ลืมน้ำพริก ปลาร้า บอกน่าทาน
ลืมวันวาน หวานซึ้ง ตรึงดวงใจ

พี่ยังรอ คนดี อยู่ที่เก่า
พี่ยังเฝ้า รอวัน อันสดใส
ที่ริมธาร บ้านป่า พนาไพร
รอทรามวัย คืนย้อน ก่อนสิ้นปี

[ฉันเอง]

ธาราริน


หรือลำธารน้ำดีนี้แห้งแล้ว

แต่น้ำใจของดวงแก้วดูแววใส

ไหลหลั่งดินชโลมเลื้อยมาแต่ไกล

ซอกซอนใจให้ฟื้นกลับกระชับดี


เคยสิ้นหวังพั้งพลาดเมื่อคราก่อน

สุดไถ่ถอนตรอมระกำช้ำบัดสี

มองไม้เห็นหญิงในโลกนอกเธอมี

ใจยอมพลีหนี้รักผลิดอกบาน


สวยประหารฉันคงทนไม่ได้หรอก

ยิ่งกลับกลอกหลอกกันได้ไม่สงสาร

มาเจอเธอทันเวลาหน้าเหตุการณ์

สื่อประสานรักษาใจให้หายตรม


ฉันเอง..

[มานพ]

ธาราริน


หรือลำธารน้ำดีนี้แห้งแล้ว

แต่น้ำใจของดวงแก้วดูแววใส

ไหลหลั่งดินชโลมเลื้อยมาแต่ไกล

ซอกซอนใจให้ฟื้นกลับกระชับดี


เคยสิ้นหวังพั้งพลาดเมื่อคราก่อน

สุดไถ่ถอนตรอมระกำช้ำบัดสี

มองไม้เห็นหญิงในโลกนอกเธอมี

ใจยอมพลีหนี้รักผลิดอกบาน


สวยประหารฉันคงทนไม่ได้หรอก

ยิ่งกลับกลอกหลอกกันได้ไม่สงสาร

มาเจอเธอทันเวลาหน้าเหตุการณ์

สื่อประสานรักษาใจให้หายตรม


ฉันเอง..

มองลำธารตอนนี้มีน้ำชุ่ม
เป็นที่ลุ่มฝนฉ่ำทำขื่นขม
เจ็ดเดือนแล้วลาไกลใจระทม
รักระบมรอน้องกลับท้องนา

เคยสิ้นหวังพลั้งพลาดมิอาจจำ
คนใจดำลาไกลใจผวา
ไม่มีแล้วคนดีที่เมตตา
เจ้าร้างลาพี่ไปไม่ปรานี

มีบ้างไหมคนสวยช่วยสงสาร
สวยประหารก็ได้ไม่หลีกหนี
มาเจอกันพบกันปันชีวี
ล้อมฤดียึดหลักรักษาใจ

[Music]

มองลำธาร น้ำใส ไหลกระเซ็น
เมื่อยามเย็น มองน้ำ ฉ่ำหนักหนา
โอ้สายน้ำ ไหลไป ไม่หวนมา
เหมือนกับว่า เธอไป ไกลจากกัน

ความเงียบเหงา วังเวง  เพลงหริ่งหรีด
เหมือนคมมีด กรีดใจ ให้เหหัน
คงลืมแล้ว ความสุข ทุกคืนวัน
ลืมสัมพันธ์  กับพี่ ที่ริมธาร

น้องอยู่ไหน ไกลใกล้ ไม่ส่งข่าว
ลืมผู้บ่าว คนดี ที่เคยหวาน
ลืมน้ำพริก ปลาร้า บอกน่าทาน
ลืมวันวาน หวานซึ้ง ตรึงดวงใจ

พี่ยังรอ คนดี อยู่ที่เก่า
พี่ยังเฝ้า รอวัน อันสดใส
ที่ริมธาร บ้านป่า พนาไพร
รอทรามวัย คืนย้อน ก่อนสิ้นปี

.....พี่มานพ......


มิเคยลืม นา-ดิน ถิ่นพำนัก
มิเคยลืม ความรัก สายน้ำนี้
มิเคยลืม เสียงบ่น คนกวี
มิเคยลืม วจี มากมีใจ

เคยมีเธอ ติดห่วง ในบ่วงรัก
ถึงแมัจัก จำห่าง ต่างหวั่นไหว
ความอ้างว้าง ทางนี้ ไม่มีใคร
อาจกลับไป บรรจบ คำรบรอย

เฝ้ามองเมียง เลี่ยงหลบ ไม่พบหน้า
โปรดรู้ว่า ยังเข้ม อยู่เต็มร้อย
ดั่งเรือร้าง ห่างคู่ ที่อยู่คอย
ยังตะบอย โลมลูบ คำจูบลา

หวังถ้าเผื่อ เมื่อเรา จะเหมาอ้าง
"คิดถึงบ้าง" คนดีถ้ามีค่า
รอหวนพบ รบเร้า เฝ้าสัญญา
โปรดกลับมา"บ้านกลางไพร"ใจดวงเดิม

<a href="http://www.youtube.com/v/YVKX3Rpze3w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/YVKX3Rpze3w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สล่าผิน]

ธาราริน


หรือลำธารน้ำดีนี้แห้งแล้ว

แต่น้ำใจของดวงแก้วดูแววใส

ไหลหลั่งดินชโลมเลื้อยมาแต่ไกล

ซอกซอนใจให้ฟื้นกลับกระชับดี


เคยสิ้นหวังพั้งพลาดเมื่อคราก่อน

สุดไถ่ถอนตรอมระกำช้ำบัดสี

มองไม้เห็นหญิงในโลกนอกเธอมี

ใจยอมพลีหนี้รักผลิดอกบาน


สวยประหารฉันคงทนไม่ได้หรอก

ยิ่งกลับกลอกหลอกกันได้ไม่สงสาร

มาเจอเธอทันเวลาหน้าเหตุการณ์

สื่อประสานรักษาใจให้หายตรม


ฉันเอง..




มองลำธารตอนนี้มีน้ำชุ่ม
เป็นที่ลุ่มฝนฉ่ำทำขื่นขม
เจ็ดเดือนแล้วลาไกลใจระทม
รักระบมรอน้องกลับท้องนา

เคยสิ้นหวังพลั้งพลาดมิอาจจำ
คนใจดำลาไกลใจผวา
ไม่มีแล้วคนดีที่เมตตา
เจ้าร้างลาพี่ไปไม่ปรานี

มีบ้างไหมคนสวยช่วยสงสาร
สวยประหารก็ได้ไม่หลีกหนี
มาเจอกันพบกันปันชีวี
ล้อมฤดียึดหลักรักษาใจ

มานพ



มองธาราครานี้ดีใจนัก
มีคนรักร่วมทางอย่างสดใส
ธารามีนทีอยู่ควบคู่ไป
เหมือนฉันได้อิงแอบแนบชิดเธอ

หากธาราขาดน้ำคงช้ำนัก
เหมือนคนรักหายไปใจต้องเก้อ
ของคู่กันหายไปใจละเมอ
จำเสมอขออย่าได้ลากัน

อย่าคิดแยกแตกไปพาใจเก้อ
ขอให้เธอได้อยู่คู่กับฉัน
เหมือนกับน้ำคู่ธารามาสัมพันธ์
ต้องโศกศัลย์หากฝ่ายไหนได้เอกา

สล่าผิน

[--ณัชชา--]

ต้องขอลาลำธารนั้นสักพัก
เศร้าเกินจักหักใจอาลัยหา
เห็นลำธารแล้วใจใคร่ขอลา
เพียงเพราะว่ากลัวน้ำที่ฉ่ำเย็น

ตั้งแต่กำเนิดกายจนใกล้แก่
ฉันมันแย่"ว่าย"ไม่ได้ใครก็เห็น
ไม่ขอเฉียดเข้าใกล้ไม่จำเป็น
คือประเด็นที่หนีหน้าลาลำธาร
-natcha-

[ไม้หน้าสาม]

ต้องขอลาลำธารนั้นสักพัก
เศร้าเกินจักหักใจอาลัยหา
เห็นลำธารแล้วใจใคร่ขอลา
เพียงเพราะว่ากลัวน้ำที่ฉ่ำเย็น

ตั้งแต่กำเนิดกายจนใกล้แก่
ฉันมันแย่"ว่าย"ไม่ได้ใครก็เห็น
ไม่ขอเฉียดเข้าใกล้ไม่จำเป็น
คือประเด็นที่หนีหน้าลาลำธาร
-natcha-

ก็ห่วงยาง  มีขาย   ไหงไม่ซื้อ
ช่างทำดื้อ  ตาใส  ได้ตาหวาน
เห็นเงอะงะ  กลัวน้ำ  ชักรำคาญ
ทำเมินผ่าน  แบบนี้  ทุกทีไป

ประดาน้ำ  ก็ได้  เตรียมไว้สิ
จะให้ดี  นังเรือแจว  เอาก็ได้
ใช่หมาบ้า  จะกลัวน้ำ  ไปทำไม
ก็หัดว่าย  เอาก็ได้  เดี๋ยวสอนเอง
(เหอๆๆๆ...ยินดีสอนให้ฟรี ไม่คิดตังต์ )

[/color]

[--ณัชชา--]

[/quote]

ก็ห่วงยาง  มีขาย   ไหงไม่ซื้อ
ช่างทำดื้อ  ตาใส  ได้ตาหวาน
เห็นเงอะงะ  กลัวน้ำ  ชักรำคาญ
ทำเมินผ่าน  แบบนี้  ทุกทีไป

ประดาน้ำ  ก็ได้  เตรียมไว้สิ
จะให้ดี  นังเรือแจว  เอาก็ได้
ใช่หมาบ้า  จะกลัวน้ำ  ไปทำไม
ก็หัดว่าย  เอาก็ได้  เดี๋ยวสอนเอง
(เหอๆๆๆ...ยินดีสอนให้ฟรี ไม่คิดตังต์ )

[/color]

[/quote]

เรื่องเรียนหัดว่ายน้ำฉันทำได้
แค่เข้าใจเท่านั้นฉันก็เก่ง
เห็นท่าทางของครูดูนักเกรง
ทำอวดเบ่งอวดโตโถพ่อคุณ

อยู่เฉยเฉยดีกว่าอย่าว่าสอน
อย่าต่อกรกับฉันมันวายวุ่น
จะสนฟรีเสียด้วยช่วยเจือจุน
บอกเอาบุญเรื่องครูนั้น..ฉันมีแล้ว
-natcha-

[มานพ]

มิเคยลืม นา-ดิน ถิ่นพำนัก
มิเคยลืม ความรัก สายน้ำนี้
มิเคยลืม เสียงบ่น คนกวี
มิเคยลืม วจี มากมีใจ

เคยมีเธอ ติดห่วง ในบ่วงรัก
ถึงแมัจัก จำห่าง ต่างหวั่นไหว
ความอ้างว้าง ทางนี้ ไม่มีใคร
อาจกลับไป บรรจบ คำรบรอย

เฝ้ามองเมียง เลี่ยงหลบ ไม่พบหน้า
โปรดรู้ว่า ยังเข้ม อยู่เต็มร้อย
ดั่งเรือร้าง ห่างคู่ ที่อยู่คอย
ยังตะบอย โลมลูบ คำจูบลา

หวังถ้าเผื่อ เมื่อเรา จะเหมาอ้าง
"คิดถึงบ้าง" คนดีถ้ามีค่า
รอหวนพบ รบเร้า เฝ้าสัญญา
โปรดกลับมา"บ้านกลางไพร"ใจดวงเดิม

…Music…

กลับมาแล้วคนดีที่รอคอย
ใจดวงน้อยขอพี่นี้ฮึกเหิม
แสนดีใจยิ่งนักรักต่อเติม
เรามาเริ่มวันใหม่ใจผูกพัน

ความเงียบเหงาวังเวงเพลงอดีต
คล้ายหริ่งหรีดกรีดใจให้เหหัน
น้องกลับหาพี่เรามีกัน
พี่เคยฝันเอาไว้ใต้สายธาร

เธอมองเมียงอยากเจอเสนอหน้า
น้องกลับมาวันนี้พี่สงสาร
คงตรากตรำลำบากยากอยู่นาน
กลับมาบ้านวันนี้พี่ดีใจ

....มานพ....

[มานพ]

มองธาราครานี้ดีใจนัก
มีคนรักร่วมทางอย่างสดใส
ธารามีนทีอยู่ควบคู่ไป
เหมือนฉันได้อิงแอบแนบชิดเธอ

หากธาราขาดน้ำคงช้ำนัก
เหมือนคนรักหายไปใจต้องเก้อ
ของคู่กันหายไปใจละเมอ
จำเสมอขออย่าได้ลากัน

อย่าคิดแยกแตกไปพาใจเก้อ
ขอให้เธอได้อยู่คู่กับฉัน
เหมือนกับน้ำคู่ธารามาสัมพันธ์
ต้องโศกศัลย์หากฝ่ายไหนได้เอกา

สล่าผิน
 

หากลำธารขาดน้ำช้ำหม่นหมอง
เหมือนขาดน้องคนดีที่ฝันหา
โอ้ธารเอ๋ยสายทองของธารา
รอกานดาอยู่นี่ที่บ้านไพร

ไม่ย้ายแยกแตกไปเหมือนสายน้ำ
รักชุ่มฉ่ำเหลือล้นรักจนได้
รักเพียงหญิงคนดีพี่จริงใจ
สายน้ำไหลรักพี่มิลืมเลือน

....มานพ....