คิดถึงพี่คนดีที่ห่วงหา
อยากพูดจาทักทายให้คลายเหงา
ความกังวลทั้งหลายคลายบรรเทา
หม่นหมองเศร้าได้มีชีวิตชีวา
อุปสรรคหลายอย่างทางชีวิต
หากครุ่นคิดเดียวดายไม่คลายหนา
มีอะไรบอกมาเถิดเปิดวาจา
พร้อมช่วยหาทางแก้แม้ห่างไกลอยากช่วยซับเหงื่อหยดปรากฏเห็น
ด้วยผ้าเย็นกลิ่นหอมพร้อมทำให้
พี่เหว่ว้าว่างเปล่าเหงาทรวงใน
น้องอุ่นไอคอยส่งจงหายตรมเข้มแข็งไว้คนดีพี่จงสู้
น้องจะอยู่เคียงข้างคอยกางร่ม
จะให้หนุนตักนอนวอนเว้าชม
ดอมแก้มดมชิดใกล้ได้กอดนอนชีวิตคนเรานั้นมันไม่แน่
วันนี้แพ้เป็นโจทย์โปรดคิดก่อน
วันหน้ากลับตอบได้อย่าใจร้อน
ไม่ม้วยมรณ์ชีวิตอยู่...สู้ต่อไป. "Kanthita"
6 ธ.ค. 2553
โอ้ ..น้อ อ้ายเอ้ย
คึดฮอดเจ้า ยามเข้านอนข่มตาหลับ
อยากสิขับขานไข หว่างหัวใจให้หวนฮู้
พอได๋ซูพะนางน้อง ไกจากฮองความอุ่ก
เถือได๋เซาความทุกข์ที่กุมใจทางน้อง
อย่าให่คองคอยถ่า เลยเวลาสิดายเป่า
ไขวาจาปากเว่า มีหยังเติ้นกล่าวแถลง
เถื่อมีแฮงซ่อยยู้ซูค่ำนำความคึด
บ่ได๋อึดทางใจ สิส่งไปหาอ้าย
อยากสิเป็นผุเด่ให่ ผ้าแพรลายเซ็ดเฮือ
หลังเถือใจทะลายม้าง ทางน้องอ่อยนำ
น้องสิอยู่เคียงค้ำ กั้งฮ่มยามฝนริน
สิหายาส่งกิน หากบ่าวพี่ซายคีงฮ้อน
สิคอยซอนผ้าห่มตุ้ม ยามลมถั่งหนาวเย็น
สิถ่าเป็นคนดอม กล่อมพี่ซายเข้านอนซ้อน
มื้อได๋อ่อนแฮงสู้ สิคอยซูเทียมพี่
บ่ให่มีโกดฮ้าย ทางใจนั้นบ่ให่ฮ้น
สิถ่าเป็นคนเว่า คนจา คนกล่าว
สิเอาใจอีน้อง ซ้องซูอ้ายให่หยั่งยืน แท้แหล้ว
ลองแปลงให้เป็น ผญา หากทำให้กลอนของคุณเสียหายโปรดอภัยด้วย
emo_62นักกลอนอ่อนหัด
