๑๒ คน ๓ คืน หลอน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
27 พฤศจิกายน 2024, 10:58:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ๑๒ คน ๓ คืน หลอน  (อ่าน 1961 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
04 ธันวาคม 2010, 09:46:PM
หนุ่ม นิยมไพร
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 34



« เมื่อ: 04 ธันวาคม 2010, 09:46:PM »
ชุมชนชุมชน


วันแรกกลุ่มคาราวาน  สู่อดีตสุสาน  ผันเป็นที่พักอาศัย
รอนแรมมาห่างไกล  หวังจะอาศัย  ได้พักกายสัก ๓ คืน
ทั้งกลุ่มรวม ๑๒    จอง ๓ ห้องแบ่งชายหญิง    เริ่มแรกก็แปลกจริง    พนักงานหายไปไหนกัน
เริ่มเข้าก็ว่างเปล่า   เฝ้ารออย่างสุขสันต์   แต่เหตุการณ์กลับพลิกผัน   เมื่อเราเข้าไปในลิฟ
ลิฟนั่นว่างเปล่า  เข้าได้ ๕ คน   แต่เมื่ออัดได้ ๓ คน   ลิฟจึงส่งเสียงเตือน
ไหนบอกว่า ๕ คน   แค่ ๓ คนก็ขึ้นไฟ   กูเดินไปก็ได้   ให้คนอื่นขึ้นลิฟกัน
ในลิฟมีแค่ ๓ คน   แต่อึดอัดเหมือนคนแน่น   พอถึงชั้น ๓ จึงรีบเผ่น  แยกย้ายกันเข้าห้องเอง
ผมเดินถึงชั้น ๓   อยากไต่ถามว่าเหตุใด   คนพักจึงมากมาย   แต่บอกให้ว่าประชดประชัน
ทั้งหมดแค่คณะเรา   คนอื่นเขาไม่มีใคร   แต่เหตุเอ๋ยเหตุใด   สาวร่างใหญ่อยู่ชั้นบน
แยกกันเข้าห้องพัก   ผมควักเบียร์มาพลัน   สุขใจในนั้น  เมากันเละไป
พักเดียวมีเสียงเคาะประตู   ผมออกไปดูคิดว่าใคร   รุ่นน้องนั่นไง   ไหงหนาตาตื่นตูม
ชวนผมไปที่ห้อง   อรอนงเธอต้องการสิ่งใด   เรียกผมไปตอนเมามาย   หรือเธอใคร่ต้องการ
มาถึงห้องพัก  หยุดพักหัวใจ  ที่คิดมันไม่ใช่  ไม่มีทางเป็นจริง
ในห้องนอน ๔ คน   เตียงนอนถูกเลือนติดกัน  ใต้เตียงนอนนั้น  มีเหรียญวางอย่างตั้งใจ
เป็นเหรียญห้าและเหรียญบาท  ถูกวางวาดชิดกันไว้  หน้าหัวหันไป  ทางทิศตะวันตก
ผมมองแล้วขนลุก  รีบลุกขึ้นยืนไว้  กำชับว่าไม่มีอะไร  คงมีใครทำตก
แต่มองหน้าพอน่าเดา  เธอคงไม่เชื่อเรา  สีหน้ายิ่งเสียใจ
ผมกลับมาที่ห้อง  ยังคงเมามาย  เสียงดังโวยวาย  แต่ไม่มีใครว่ารำคาญ
ชักแปลกใจ  ทำไมไร้คน  เข้ามาค้น  เพราะรบกวนวุ่นวาย
จนเบียร์หมด  เราจอดคาเตียง  ไร้สติเหมือนเดี้ยง  จนรุ่งสางมาเยือน
หนึ่งในพวกเรา  เขาเข้าห้องน้ำ  นั่งเพลินนาน  จนจิตล่องลอยไป
พลันได้ยินเสียงอาบน้ำ  จากด้านหลัง  คิดดังนั้น  ได้แต่นั่งเสียวสันหลัง
ด้านหลังเป็นถนน  ลอยบนชั้น ๓   ใครกันมาอาบน้ำ  กลางอากาศหรือไร
ทุกคนเจอเหมือนกัน  ห้องน้ำถูกใช้  จากใคร  ไม่มีรู้กัน
เจอทุกวันเรื่องห้องน้ำ  ไม่ต้องถามเรารู้กัน  ว่าใครคนนั้น  หลอกหลอนเราแล้วไง
ผู้หญิงโดนผีอำ  สาวเจ้านั่งอยู่ปลายเตียง  กรีดร้องสุดเสียง  แต่ไร้เล็ดลอดแม้นิดเดียว
รุ่นพี่ผมเจอจังๆ   สาวเจ้าร่างใหญ่   ยืนขวางทางไว้   แล้วหายไปในทันที
ตอนที่อาสาไปซื้อเบียร์  เอามาเลียให้เสียหมา  ระหว่างทางมา  สาวร่างใหญ่ยืนที่ระเบียง
เห็นชั้น ๒ มองชั้น ๕  เห็นกันถนัดตา  เจอแทบทุกชั้นเลย
รุ่นน้องที่แอบปลื้ม  เธอยืนยัน  ว่าในห้องเธอนั้น  วิญญาณยืนอยู่ในห้องน้ำ
มากมายเจอซ้ำซาก  ต่างคนอยากออกไป  แต่ทำไงได้  จ่ายเงินไปหมดแล้ว
ผ่านพ้นหมด ๓ คืน   สุดเอือมระอา  ลาแล้วหนา  โรงแรมผีสิง
บนรถเดินทางกลับ  ทุกคนไม่หลับ  ขุดเรื่องราวมาเล่าขาน
มีแต่คนพบพาน  ๑๒ เจอครบทุกคน
ทั้งดวงแข็งไม่แข็ง  แม้แต่คนมีครู  เจอกันทั่วรู้  ถึงขั้นเข้าฝัน
ได้ความตามว่า  ในฝันนั่นหนา  เป็นสุสานเก่า  เชิงตะกอนรอนเร้า  ร่ำไห้โศกสลบโศกา
หลายศพผ่านมา  ล้วนผ่านเชิงตะกอน
ภายหลังเป็นที่พัก  แหล่งพำนักในสงขลา  ใครแวะเวียนผ่านมา เจอกันแทบทุกราย
ไม่เอาแล้วเข็ดขยาด  ขอผ่านเลยผ่านไป  มาสงขลาคราวใด  กูไม่ไปแล้ว...โรงแรมนี้



คำกลอนไม่สวยสักเท่าไหร่นะครับ ต้องขออภัยด้วย
แต่บอกได้ว่า ทั้งหมดคือ "เรื่องจริง" ครับผม
บันทึกการเข้า

อุดมการณ์ ปรัชญา พงพนา และศิลปะ คือ โลก
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s