ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"หล่อลากดิน?"~

๐

๐ เธอถอยห่างทุกทีที่ฉันใกล้
แต่บอกใครรักฉันนั้นหนักหนา
ยามสองเราอยู่ใกล้-ไกลประชา
เธอมักทำโหยหา!..บ้าหรือไร

๐ อยากไปกราบคุณแม่และคุณพ่อ
โฉมลออบ่ายเบี่ยงเลี่ยงอยู่ได้
รักของฉันเกินร้อยนะกลอยใจ
เก็บฉันไยในมุมกลุ่มหมางเมิน

๐ จะเปิดตัวกับเพื่อนเหมือนเธอห้าม
อยากควงเที่ยวสยามเฝ้าถามเกริ่น
เธอก็คอยอ้อยอิ่งนั่งนิ่งเพลิน
คนที่เขินคือฉันขั้นงวยงง

๐ ที่เธอบอกว่ารักฉันชักท้อ
มาอ้อล้ออยู่ไยให้ฉันหลง
รักแอบแอบแบบหลบพบอนงค์
ทำฉันปลงกลัววืดรักจืดจาง

๐ อยากหันหลังตัดใจไม่อยากยุ่ง
เธอก็พลุ่งพล่านเช่นเห็นผีสาง
"กลืนไม่เข้าคายไม่ออก?"อยากบอกนาง
อนาคตเส้นทางรักลางเลือน

๐ ถามใจตนตัวเราเล่ารูปหล่อ
หัวใจหนอเปี่ยมศิลป์จินต์ใครเหมือน
ส่องกระจกยามพิศใช่บิดเบือน
เชิญเธอเอื้อนตอกย้ำ..คำรักที!..

ระนาดเอก





..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
 

[ตัวฉัน*]

๐รักก็รักอยู่หรอกนะคุณพี่ 
อาจเป็นที่พี่หล่อเกินท่านรับไหว
อยากเดินควงเที่ยวสยามอวดใครใคร
อยากบอกไปว่าคนนี้คือแฟนเรา

๐แต่บางทีอาจผิดที่กระจก 
ที่ฝุ่นเขรอะปรอะรกช่างน่าเศร้า
พี่จึงมองว่ารูปหล่อนั้นไม่เบา
ผิดที่เขลาเองหรือพี่หลงตัวเอง

แวะมาแซวนะค่ะพี่ระนาดเอก คิดถึ๊ง คิดถึง 

[ทอฝัน]

...หล่อกระชากลากดินได้ยินชื่อ
สาวแย่งยื้อเย่อยุดฉุดข่มเหง
หวังได้เป็นคู่ครองของตัวเอง
แต่ก็เกรงใจตนระรนกลัว

...หล่อแนวใหม่ใครเห็นเป็นต้องหัน
ตอนกลางวันแสนโก้โชว์ไปทั่ว
กลางคืนออกงานวัดช่างชัดชัวร์
ประกาศรัวเร่มาราคาเดียว

...ใครชอบดูของแปลกแลกตั๋วด่วน
หล่อล้วนล้วนเด็กแก่ชะแง้เหลียว
รักจึงพาอวดเขาเรากลมเกลียว
อีกคืนเดียวอย่าท้อหล่อลากดิน

....................//ทอฝัน

[ระนาดเอก]

๐ เมื่อวานนั่งลงตะไบเกลาใบหน้า
ลบริ้วรอยตีกาจนตาเต่ง
ฝนตรงคางหล่อเพิ่มเริ่มฮัมเพลง
คาง,แก้มเปล่งราศีที่อ่อนวัย

๐ เทียบกับรูป"อัคนีสี่ขุนเขาฯ"
ก็เข้าเค้าคมกว่าหน้าก็ใส
กันขนตาซวยถามจึงจามไอ
คิ้วแหว่งไปหนึ่งข้างเจ็บปางตาย..

ระนาดเอก

 

[ดิษฐา]

สะดุดหล่อหัวคว่ำ คะมำหงาย
ใจสลายกรีดร้อง ย่องเลียบหา
เอียงซ้ายนิดขวาหน่อย เคนลอยมา
หันหลังท่า วิลลี่ พี่เกินใคร

ยามนั่งนอนหล่อเกิน เหินวิหก
เอฟโฟตกเกาหลี ใครที่ไหน (หล่อหาใครเทียบชั้น)
คงกลุ้มนะ หวงหนอ หล่อเกินไป
ตัดแว่นใหม่ดีกว่า... สายตาเรา

 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

หล่อไม่บันยะบันยัง

พี่นั้นหล่อลากดินแต่กินแห้ว..!!
รักส่อแววชีช้ำระกำหมาง
เนื่องจากเธอทิ้งพี่ไว้ใต้อำพราง
ความหน้าบางของหล่อนซ่อนเงื่อนงำ

หล่อแบบใหนในใจนี้มันค้างคา
ยามพบหน้าพี่นี้..ต้องมีขำ
แล้วที่บอกว่าคล้ายโดมปกรณ์-ลัมป์
นั่นเธออำใช่ใหม?..รับไม่ทัน

ตอนวังเวงสองเราเย้าหยิกหยอก
อยู่ข้างนอกทำจืด..ชืดซะงั้น
ยามวิเวกเสกอะไรได้ฉับพลัน
พร้อมหน้ากันสรรออกไป..ได้เพียงลม

โอ้..พอลล่าอย่าว่ามาเซ้าซี้
พูดมาทีพี่นี้..ไม่อยากขม
หลอกคือหลอกอย่าหยอกพอกคำชม
อย่ามัวอมพะนำย้ำบอกที

คำว่า"หล่อ"ของเธอแบบนี้มั้ย??
หน้าใสใส,คิ้วคม,ผมเกาหลี
เพราะพี่ดูหน้าพี่แล้ว...มันไม่มี
ถ้าแบบนี้..เรียกว่าหล่อ ได้ยังไง?

ต้องสับสนวนเวียนกับคำปั้น
หล่อแบบฉัน ทำเธอนั้น..ต้องหวั่นไหว
เพราะฉันรู้หล่อแบบฉัน..มันเช่นไร
หล่อถูไป..กับดิน..แน่แน่เลย!!

O

หล่อแถดิน..แบบ บอม ซอง ดุ๊ก

[เมฆา...]

...หล่อลากดิน กินใจ...

...เกิดความงง สงสัย ในชีวิต
ว่าท่านใด ใครคิด ลิขิตหนอ
สร้างรูปลักษณ์ พักตร์พรรณ รังสรรค์ถอ
ให้ผมหล่อ ดูดี อย่างที่เป็น

...อันที่จริง ใช่ว่า จะบ้าหยอก
แต่มีหลาย คนออก บอกให้เห็น
ว่าผมนั้น หล่อหลอน ตอนเย็นเย็น
ยิ่งเดือนเพ็ญ  ยิ่งแล้ว เหมือนแมวมอง

...มาติดต่อ ขอชวน อย่างด่วนหมาย
เพราะกองถ่าย เขาขาด มาดอย่างน้อง
ตัวผมเลย จำเป็น เห็นต้องลอง
เทสหน้ากล้อง คู่ตัวนาง อย่างงงงง

...ผู้กำกับ บอกว่า หน้าตาให้
หุ่นก็ได้ ไหล่ล้ำ ตามประสงค์
แม้แต่อั้ม (พัชราภา) ยังเติม และเสริมชง
ว่าอนงค์ เต็มใจ ให้เลิฟซิน

...ช่างแต่งหน้า ทาปาก ลากหางคิ้ว
ช่างผมพลิ้ว ชมว่าดี ไม่มีวิ่น
ช่างเสื้อผ้า หาชุด มาสุดอิน
ช่างภาพดิ้น ต่อหน้า อิจฉาเรา

...จะนางร้าย นางอิจฉา ก็ตาลุก
อยากจะคลุก คลอเคลีย นัวเนียเคล้า
หลงเสน่ห์  เทห์หล่อ หนอทำเอา
ต้องคอยเฝ้า จัดคิว เรียงริ้วไป

...ใจเย็นเย็น นะจ้ะ อย่าเกี่ยงแย่ง
รับรองแบ่ง ทั่วหน้า อย่าหวั่นไหว
 ผม ช่วงช่วง ยวงแย้ม แถมเต็มใจ
ให้คนไทย ได้ชม สมอุรา..อิอิ..ทุกคน...

 




***เมฆา...***

[ฉันเอง]

หล่อลากใส้


หล่อลากดินต้องกินยาลดความหล่อ

ห้อมล้อมหนอขอลายเซ็นต์เช้าเย็นได้

ต้องเข้าแถวขอบัตรคิวเรียงแถวไป

ตั้งโต๊ะให้จากหน้าบ้านยันปากซอย


วันทั้งวันไม่มีเวลาทำมาหา(แดก)

คอยเที่ยวแจกลายเซ็นต์มือเป็นง่อย

เงินหมดเป๋าแต่สาวสาวเฝ้าแต่คอย

ทั้งแต๋วน้อยหนุ่มเกย์เฮฮากัน


ทนไม่ไหวต้องกินยาลดหล่อหน่อย

กินออกบ่อยแต่สาวน้อยยังเหลียวหัน

ออกจากบ้านไม่ได้เขาล้อมกัน

วันทั้งวันต้องระเหี่ยเพลียเหลือเกิน

 


ฉันเอง..