เห็นกระต่าย หมายแข ที่แลลับ
อีกกี่กัป นับไป จะได้หวัง
เหมือนมุ่งสิ่ง สูงค่า กว่ากำลัง
แต่ก็ยัง หวังปอง ว่าของเรา
หลายคนเคย รู้เห็น เป็นอย่างนั้น
ต่างยิ้มหยัน เยาะหยาม กับความเขลา
ไม่เจียมใจ ให้ปลง ไปหลงเงา
แต่ความจริง อาจยิ่งเศร้า กว่านั้นไกล
เดือนอาจลอย คล้อยมา เพื่อหารัก
มาพร้อมรอย รูปสลัก กลางแสงใส
เป็นคำมั่น มัดกลาง ระหว่างใจ
เกิดภพใด ก็จะมา หารักเดิม
รูปกระต่าย ฉายเงา ที่เราเห็น
ไม่ใช่เป็น แสงจ้า ที่มาเสริม
แต่เป็นสาย สัญญา ที่มาเติม
กับรักเพิ่ม เป็นอนันต์ นิรันดร์กาล
กระต่ายผิด เพราะรักมั่น กระนั้นหรือ
ผิดเพราะซื่อ ถือรักมา อย่างกล้าหาญ
ผิดเพราะคอย รักที่พราก จากไปนาน
หรือเพราะทน ทุกข์ทาน ที่ได้รัก
พรายม่าน
สันทราย
28.11.53
