คิดถึงอยู่เหมือนกันนะ
ช่างรู้ใจว่าใครเขาหวงห่วง
อยากเดินควงแนบชิดสนิทใกล้
ติดที่ว่าตัวพี่นี่อยู่ไกล
ทำได้แค่ส่งใจให้ไปแทน
ความคิดถึงส่งไปมากโขอยู่
แม่โฉมตรูยอดรักสุดหวงแหน
คิดไม่ผิดที่ได้มาเป็นแฟน
อยากหนุนแขนแทนหมอน..ออดอ้อนคำ
ฉันเอง..
ได้ยินเสียงเพียงแว่ว ลอยแผ่วอยู่
รักร่วงพรูลู่ลม ห่มชื่นช่ำ
ทางแสนไกลไม่ท้อ รอ..จดจำ
เพียงรักย้ำนำส่ง ให้ตรงใจ
แม้หนอนหนุนหมอนต่าง อ้างว้างหนัก
เพียงทายทักรักมอบ กอบโกยใกล้
ก็สุขล้นทนรอ ทางท้อไกล
สุขล้นไหลเอมอิ่ม ยิ่มปรีดา
แขนอบอุ่นหนุนนอน พร้อมกลอนเก่า
ใจหายเศร้าเหงาจางพลางห่วงหา
เอยคำรักถักทอ ออดอ้อนมา
เหลียวสบตา พาทุกข์..ลุก (หนุน)ผิดคน
หนุนผิดแขน ..แขนนี้ของใครรีบมารับไปด่วน!! 
สองแขนนี้อาจไม่ดีเช่นใครเขา
แต่รักเจ้าเฝ้าโอบกอดตลอดหนา
ยามหนาวเหน็บเคยซุกอกอุ่นพี่ยา
ไฉนมาจำไม่ได้คลางแคลงใจ
อกพี่ร้าวคราวน้องมาหม่นหมอง
เคยเคียงครองนอนหนุนแขนแทนหมอนได้
นับแต่นี้นอนพื้นเปล่าแสนเศร้าใจ
น้ำตาไหลใช้ขอนหนุนแทนแขนนาง
ฉันเอง..
