จะหลักการหลักเกรียนเรียนจากไหน
ก็ลอกกันทุกขั้นไปจริงไหมหนา
จะกี่คนที่ค้นคิดประดิษฐ์ต้นตำรา
ที่เหลือก็ลอกกันมาแล้วบอกว่าอย่าลอกกัน!!
นั่งจมปรักกับหลักการก็นานโข
เห็นผู้ใหญ่ผู้โตก็มากหลาย
นั่งคิดเรียนเขียนวิจัยให้มากมาย
แล้วทำไมยังต้องไปดูงาน
แล้วต่างจากลอกเลียนแบบตรงไหน
หยิบตำราของใครมาอธิบายอย่างฉะฉาน
แล้วย้ำชัดจัดอยู่ในผู้ชำนาญการ
แต่สื่อสารขั้นวิบัติขัดในความ
พูดเร็วๆเข้าไว้ให้ดูเท่ห์
ภาษาเก๋ลูกผสมดูสูงล้ำ
สอนไม่ทันไม่เข้าใจก็ข้ามๆ
แล้วไปอ่านตามตำราค่อยว่ากัน
อ๋ออย่าลืมแบบฝึกหัดจัดให้หนัก
ดูตามหลักในตำราที่ข้ามนั้น
แล้วอย่าลืมห้ามไว้อย่าลอกงาน
ได้ไม่ได้ช่างเธอแล้วกันฉันไม่แคร์...สื่อ
บางครั้งก็ไม่เข้าใจในโลกนี้
มันผิดที่ตัวเราเท่านั้นหรือ
เป็นผู้น้อยต้องคอยตามทำหืออือ
รู้สึกบื่อบ้าใบ้ในใจเรา
เดินดิ่งทิ้งอยู่กับความคิด
เนรมิตรฝันหวานในวันเหงา
คงลดน้อยถอยลงคงต้องเพลา
เพื่อจะก้าวเข้าสู่ความรู้ใหม่
เพราะบ้างครั้งการย่ำอยู่กับที่
ก็ไม่รู้ดีไม่ดีสักแค่ไหน
ออกไปเดินเผชิญโลกกว้างบ้างเป็นไร
คงเปรียบเทียบเรื่องมากมายได้ด้วยตา
เพราะความคิดมันยึดติดกับเก้าอี้
ผ่านมาทีก็ป้อนทีไม่เข้าท่า
ออกไปลอกงานชาวบ้านให้บานอุรา
ยังดีกว่านั่งจมปรักเหมือนหลักตอ
ลอกบ้างคิดบ้างก็ทั้งนั้น
ไม่มีใครนั่งเทียนได้ทุกวันหรอกหนอ
การศึกษาว่าด้วยการลอกจำทำตามให้พอ
แล้วเราก็...จะเป็นผู้เชี่ยวชาญเหมือนท่านๆที่ผ่านมา
