ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

เห็นเพียงรูป จูบกระดาษ จะขาดได้
จะยอมให้ แค่มอง ปองเสนอ
มากกว่านี้ ไม่ได้ เดี๋ยวภาพเบลอ
สิบปีแล้ว ไม่ต้องเพ้อ เจอตัวจริง

พี่อย่ามา ต่อรอง น้องเลยนะ
คนเสียน่ะ หญิงรับ กับทุกสิ่ง
หากรอได้ น้องไม่ ขอท้วงติง
ไม่ประวิง เวลา ถ้าถึงวัน...(นะๆๆๆ)

"สุนันยา"

[มานพ]

ใช่มองรูป เมื่อไหร่ เข้าใจผิด
ขอเชยชิด แนบข้าง อย่างใจฝัน
เป็นตัวจริง ที่จ้อง มองตากัน
จูบทุกวัน ใช่รูป แต่จูบเธอ

ที่พี่มา  ต่อรอง จองใจไว้
กลัวว่าใคร รวยกว่า มาเสนอ
พี่คงแย่ แก่จน คนเบลอเบลอ
มัวแต่เซ่อ เขาแข่ง แย่งไปกิน (กิ้วๆๆๆ)

 “มานพ”

[สุนันยา]

วลีล้ำ กล้ำเกิน ขอเมินล่ะ
พูดจ๋าจ๊ะ หลอกอำ ดังหยามหมิ่น
จะจูบตัว มั่วแล้ว เอาแห้วกิน
(ก่อน)สิบปีสิ้น ห้ามแตะ หรือแทะโลม

หญิงรักนวล สงวนตัว กลัวเป็นแผล
ไม่อาจแล รักเล่ห์ ที่เทโถม
คารมร้าย หากคล้อย เหมือนลอยโคม
จะโศกโทรม เจ็บช้ำ เพราะคำชาย...(เชอะ)


"สุนันยา

[มานพ]

วลีล้ำ กล้ำกราย อภัยด้วย
โถคนสวย น้องจ๋า อย่าแหนงหน่าย
เพราะรักจริง จากใจ ใช่ทำลาย
ยังไม่สาย ใช่ไหม อภัยกัน

หญิงรักนวล สงวนใจ ใครก็รู้
ใช่ลบหลู่ ลวงหลอก บอกขอมขวัญ
ความจริงใจ จริงจัง หวังผูกพัน
จูบเย้ยจันทร์ เพลงนี้ พี่ให้เธอ

“มานพ”