ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

การจากไปของสายฝน
มาพร้อมกับฤดูกาลหมองหม่น . .. ของคนเหงา
การพบกันของสองเรา
มากกว่าความบังเอิญใช่หรือเปล่า? .. . ไม่แน่ใจ


เคยคิดว่าคนสองคน . .. เป็นตัวกำหนดความรัก
แต่วันนี้ประจักษ์แล้วว่า "ไม่ใช่"
ลิขิตสวรรค์ . .. ที่จงใจกีดกันให้เราห่างไกล
เป็นวัฎจักรที่ไม่อาจฝืนได้ .. . เหมือนฤดูกาลที่ต้องเปลี่ยนไปนั่นเอง


ทุกครั้งที่สายลมเย็น~ เย็น . .. พัดมาเยือน
ท้องฟ้าสีครามดูหมองหม่นเจื่อน ~เจื่อน . .. โหวงเหวง
ฉันยืนมองฟ้าอยู่ที่เก่า .. . ที่~ ที่สองเราเคยยืนชมฟ้า . .. ฮัมเพลง
แค่คิดถึง . .. น้ำตาอ่อนไหวของใจดวงคว้างเคว้ง .. . ก็ร่วงริน

[ฉันเอง]

กลกาล..


ฤดูกาล  เสียงเพลง  ที่แอบแฝง

กระตุ้นแรง  ความรู้สึก  ที่ห่างโหย

ความนึกคิด  อ่อนล้า  ลาโอดโอย

เมื่อลมรัก  โชยมา  หาใจปราณ


ผ่านแล้วไป  ไปแล้วมา  หาใช่ไม่

ผันหัวใจ  ผ่านรักเลย  เอ่ยร้องขาน

ลุล่วงวัย   ให้เลยไป   อดีตกาล

ทิ้งวันวาน  ไว้กับเพลง  แลเหมันต์


ลิขิตฟ้า  ชะตารัก  มักไม่แท้

เพราะมัวแต่  เฝ้าพะวง  หลงแข่งขัน

คงต้องพึ่ง  บุบเพ  เหตามกัน

ถึงวันนั้น   ฉันคงสุข  สมฤดี



ฉันเอง..