ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

ให้ฉันทน จนใจ ไม่ไหวแล้ว
เปรียบดังแก้ว แวววาว อาจร้าวได้
ถูกกระทบ กระทั่ง ทุกครั้งไป
ก็แตกได้ ใช่ว่า จะหนาทน

ถึงที่สุด หยุดนะ จะบอกให้
ขืนทนไป ไม่อาจ ขาดเหตุผล
ทำอะไร ไม่ว่า อย่าวกวน
แฝงเล่ห์กล จนกลัว เข้าหัวใจ

ยอมรับรู้ สู่ทาง เธอวางหมาก
เมื่อรักมาก ยากสุด จะฉุดไหว
ไม่สงสาร กันบ้าง หรืออย่างไร
เพราะหัวใจ อ่อนแอ เลยแพ้ทาง




พิมพิลาไลย

[มานพ]

จงเข้มแข็ง แรงใจ ได้จากพี่
ขอคนดี นี้หนา อย่าหม่นหมาง
เพราะพี่จน ทนนิด จิตอย่าจาง
รักอย่าร้าง นางเอย เคยรักกัน

เมื่อรักมาก ยากเย็น เห็นใจด้วย
รักคนสวย หมวยขาว หนาวจริงนั่น
จงสงสาร หวานใด ใจผูกพันธ์
หัวใจหวั่น สั่นไหว ใจอ่อนแอ

[ชมพูไพร]

หัวใจอ่อน ตอนเผลอ ละเมอหา
หลงลืมว่า ครานั้น มันแสบสันต์
ที่เคยแค้น แสนโกรธ โทษทุกวัน
ความจำสั้น ทันที ที่เห็นเธอ

[กฤษณาต้องน้ำ]

        ฉันยอมแพ้อ่อนแอแพ้พ่ายรัก                            ตัวไร้หลักเหว่ ว้าน้ำตาไหล
รู้รู้อยู่ทั้งรู้เธอมีใคร                                            จึงตัดใจยอมแพ้แค่นี้พอ
         แต่ใจเจ้ากรรมปวดแสบแปลบในจิต                   เพียงแต่คิดปวดร้าวโอ้ใจหนอ
จึงต้องหลบไม่ขอพบเธอโปรดรอ                                   น้ำตาคลอท่วมใจไหลออกมา
         ขอตัวหลบพักใจให้แข็งแกร่ง                             พอมีแรงเมื่อไหร่จะไปหา
แต่ตอนนี้ได้โปรดอย่าโทรมา                                        ใจอ่อนล้าเกินกว่าจะทำใจ
         ขอเวลาให้ฉันอีกสักหน่อย                                    รอฉันค่อยมีแรงพอไปไหว
เมื่อเข้มแข็งสักหน่อยจะโทรไป                                      ขอทำใจจากแก......เพื่อนรัก       
ไม่กล้าเขียนชื่อแกออกไป กลัวทุกอย่างจะเปลี่ยนไป โปรดเข้าใจฉันที