ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

...คืนสงัด...ใครสงบ...สยบเจ้า
ยามงอนเง้า...เย้างามงอน...ตอนใกล้สาง
ลมหนาวแทรก...แรกหนาวสั่ง...คลั่งครวญนาน
ใจสะท้าน...จนสะเทิ้น...เขินอารมณ์

...เจ้าเบียดชิด...จิตเบือนชม...จึงสมรัก
อย่าหาญหัก...ย่องห่างหาย...กลายขื่นขม
น้ำค้างพราว...หนาวเคียงพี่...พลีร่างพรม
บังสายลม...บ่มสายรัก...สลักเกลียว
.....................//ทอฝัน
...กลอนสุดท้ายของคืนนี้ ไปนอนละน๊าาาา...!!!

[เมฆา...]

...คืนสงัด...ใครสงบ...สยบเจ้า
ยามงอนเง้า...เย้างามงอน...ตอนใกล้สาง
ลมหนาวแทรก...แรกหนาวสั่ง...คลั่งครวญนาน
ใจสะท้าน...จนสะเทิ้น...เขินอารมณ์

...เจ้าเบียดชิด...จิตเบือนชม...จึงสมรัก
อย่าหาญหัก...ย่องห่างหาย...กลายขื่นขม
น้ำค้างพราว...หนาวเคียงพี่...พลีร่างพรม
บังสายลม...บ่มสายรัก...สลักเกลียว
.....................//ทอฝัน
...กลอนสุดท้ายของคืนนี้ ไปนอนละน๊าาาา...!!!

...ในห้วงฝัน นั้นห่วงเฝ้า ถึงเจ้ายิ่ง
สุขเคยอิง สิ่งเคยแอบ ให้แนบเหนี่ยว
เก็บดวงใจ ใกล้ดวงจันทร์ ขวั่นเป็นเกลียว
ให้ร้อยเรียว หุ้มรักเรา เยาวมาลย์

...คืนสงัด คัดสง่า คาราศรี
ท่ามพาที ที่พาท่อง ร้องขับขาน
ก็สะเทิ้น เกินสถิตย์  จิตวิญญาน
เปรียบมนต์จาร ปานมนต์เจ้า เย้ายั่วยวน

...ยามห่างไกล ไยหวนกล้ำ รำพันเพ้อ
จนละเมอ เจอละไม  จนไหวป่วน
ทุกถ้อยคำ ทำทุกข์ขัง ดั่งคร่ำครวญ
เหมือนพี่จวน ม้วนภาพเจ็บ เก็บตรียมใจ

...แต่ด้วยรัก ตักด้วยฤทธิ์ ที่คิดถึง
ก็ยังซึ้ง กึ่งยังซาบ อาบลูบไล้
แม้นราตรี มีแรงตรง ส่งทรวงใน
กล่อมทรามวัย ใกล้ทรวงหวาน ผ่านนิทรา....

...แม้ในฝัน มั่นในฝน หม่นในหมอก
แย้มสรวลบอก หยอกเสียงเบ่ง เปล่งคาถา
จะรักนวล จวนเรียมน้อง  ต้องวาจา
ด้วยสัญญา ดั่งสายัณห์ มิผันแปร.....



***เมฆา...***


ปล.ตามมาปลุกจ้ะ ..ทอฝัน..อิอิ

[ทอฝัน]

...คืนสงัด...ใครสงบ...สยบเจ้า
ยามงอนเง้า...เย้างามงอน...ตอนใกล้สาง
ลมหนาวแทรก...แรกหนาวสั่ง...คลั่งครวญนาน
ใจสะท้าน...จนสะเทิ้น...เขินอารมณ์

...เจ้าเบียดชิด...จิตเบือนชม...จึงสมรัก
อย่าหาญหัก...ย่องห่างหาย...กลายขื่นขม
น้ำค้างพราว...หนาวเคียงพี่...พลีร่างพรม
บังสายลม...บ่มสายรัก...สลักเกลียว
.....................//ทอฝัน
...กลอนสุดท้ายของคืนนี้ ไปนอนละน๊าาาา...!!!

[/quote]

...ในห้วงฝัน นั้นห่วงเฝ้า ถึงเจ้ายิ่ง
สุขเคยอิง สิ่งเคยแอบ ให้แนบเหนี่ยว
เก็บดวงใจ ใกล้ดวงจันทร์ ขวั่นเป็นเกลียว
ให้ร้อยเรียว หุ้มรักเรา เยาวมาลย์

...คืนสงัด คัดสง่า คาราศรี
ท่ามพาที ที่พาท่อง ร้องขับขาน
ก็สะเทิ้น เกินสถิตย์  จิตวิญญาน
เปรียบมนต์จาร ปานมนต์เจ้า เย้ายั่วยวน

...ยามห่างไกล ไยหวนกล้ำ รำพันเพ้อ
จนละเมอ เจอละไม  จนไหวป่วน
ทุกถ้อยคำ ทำทุกข์ขัง ดั่งคร่ำครวญ
เหมือนพี่จวน ม้วนภาพเจ็บ เก็บตรียมใจ

...แต่ด้วยรัก ตักด้วยฤทธิ์ ที่คิดถึง
ก็ยังซึ้ง กึ่งยังซาบ อาบลูบไล้
แม้นราตรี มีแรงตรง ส่งทรวงใน
กล่อมทรามวัย ใกล้ทรวงหวาน ผ่านนิทรา....

...แม้ในฝัน มั่นในฝน หม่นในหมอก
แย้มสรวลบอก หยอกเสียงเบ่ง เปล่งคาถา
จะรักนวล จวนเรียมน้อง  ต้องวาจา
ด้วยสัญญา ดั่งสายัณห์ มิผันแปร.....



***เมฆา...***


ปล.ตามมาปลุกจ้ะ ..ทอฝัน..อิอิ

...กอดวลี...เกลียววิไล...ใส่บทร้อย
บรรจงถ้อย...บั่นจิตถึง...ซึ่งรอยแผล
ปลอบขวัญน้อง...ป้องความหนาว...เฝ้าดูแล
คือมิตรแท้...ค่ามากทบ...เคารพจริง...

.....................//ทอฝัน...บทเดียวนะคะอ้าย ไปนอนล่ะค่ะ...!!!