ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อักษรารำพัน]

๐ เมื่อแม่มูล ขุ่นค้น และล้นหลาก
เจ้าจรจาก พรากไกล ให้โหยหา
เงียบหงอยเหงา เจ้ากลับ เลือนลับลา
วันเหว่ว้า พาเศร้า เงียบเหงางัน

๐ พี่แพ้พ่าย หน่ายล้า เกินกว่าเก็บ
จิตใจเจ็บ เหน็บหนาว โศกเศร้าศัลย์
นวลน้องนาง ร้างหาย กรายไกลกัน
เจ้าแจ่มจันทร์ หันเห ซมเซซาน

๐ เคยเคียงคู่ อยู่ข้าง สรรค์สร้างสุข
ปั้นปลอบปลุก ทุกยาม วาบหวามหวาน
ทุกข์ทดท้อ รอจน หมองหม่นมาน
รักร้าวราน ซานซม ต้องตรมตรอม

๐ ฝันใฝ่เฝ้า เจ้าคืน หยัดยืนอยู่
เชยชิดชู อยู่คลอ ล้อมหล่อหลอม
วาดหวังไว้ ไม่สม ได้ดมดอม
พี่พรักพร้อม ยอมพ่าย ด้วยดายเดียว..

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

รักร้าวราน..ผ่านผัน..พลันพลัดพราก
เจ้าจำจาก..ฝากฝัน..หันหน่ายหนี
ยกเยื่อใย..ใจเจ้า..เขาข่มขี่
ทดแทนที่..พี่พาล..เนิ่นนานเนา

พระอาทิตย์อัสดง

ปล.พี่อักษรารำพันค่ะ  มาแจม ให้ 1 บท  ยากจังเลยค่ะ หัวบานเลยเจ้าค่ะ   

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ใจจมจ่อม..โดนลวง..ทรวงแทบทรุด
ยากยามหยุด..จริงแท้..แม้เมินหมาง
นวลแน่งน้อย..ตรมเศร้า..เจ้าจืดจาง
ให้เหินห่าง..เฝ้าพร่ำ..คืนค่ำครวญ..

~แม่ค้าหน้าหวาน~

ป.ล พี่อักษรารำพันค่ะ แจมได้แค่นี้นะค่ะ ยากจังค่ะ 

[ฉันมันก็แค่นี้]

    หม่นมาน...มานหม่น...มัวหมอง
เมียงมอง...จ้องหา...ยาหยี
หายไป...ไหนหนอ...คนดี
รู้ไหม...รักนี้...พี่คอย    

[ฉันเอง]

พีงเพียงพอ..


พี่พอเพียง เพียงใด ถึงเพียงพอ

ผมจะขอ  พบพาน  ที่เพิงพัก

พอพูดไป  พี่พึมพัม  พาพับหัก

เพราะผมพก  แผนที่  เพิ่งพิมพ์มา


ผมมีเพื่อน  พักพวก  พามาพร้อม

เพื่อมาพูด  ผ่อนผัน  ให้พี่พัก

พี่มาพลาด  ถูกเพลิงเผา  แปลงพริกผัก

ผมกับพวก  ต้องรีบเผ่น  มาโดยพลัน


อย่าพ่ายแพ้  เพราะผม  เลยนะพี่

ที่พันธ์พริก  แผดเผา  เพราะเพลิงนั่น

พี่เพาะพันธ์  พริกใหม่  เพื่อแพร่พันธ์

วันพุทธนั่น  ผมพาเพื่อน  มาพร้อมเพรียง


ผมเองพี่..


ต้องขอโทษด้วยครับ

มันไม่เหมือนกลอนเท่าไหร่

อ่านสนุกสนุก  ร่วมแจมด้วยแล้วกันครับ

["คำหวาน"]

" ยังหวัง "

เมื่อหม่นมานพาลมัวขมัวหมอก
รักกลิ้งกรอกหลอกเราเฝ้าหลงไหล
จำต้องจักมักจำย้ำจิตใจ
ยิ่งเยื่อใยยุ่งยากไม่อยากยิน

ต้องตรมตรอมตั้งตามาเตือนตน
แสนสับสนสงสัยไปทั้งสิ้น
เขาขัดเคืองข่มคุณค่าให้ราคิน
ทั่วทุกถิ่นทับถมระทมทุกข์

ดวงฤดีดุจดังเดือนดาวดับ
เหนื่อยหน่ายนับกำหนดหมดสนุก
ฝันเฟื่องฟูไม่ฟูมฟายด้วยหมายฟลุค
กอบกู้สุขกลับกลายมาก่ายกอง

หวังไว้ว่าวุ่นวายหายว่างเว้น
เปลี่ยนมาเป็นโปรดปรานปานปกป้อง
พร่ำเพ้อรักยิ่งภูผาพาลำพอง
อาบละอองไอรักกรุ่นอุ่นอกเอย.

[ระนาดเอก]

..คำว่า"ฟูมฟา ย"ต้องพิมพ์โดยเคาะห่างกันนิดหนึ่งครับ..
..ไม่เช่นนั่นที่บอร์ดนี้จะอ่านเป็นคำอื่น..
จากใจระนาดเอกครับ
ปล.ขออภัยครับ ส่งข้อความทาง pm ให้คุณไม่ได้จึงต้องแปะตรงหน้าบอร์ดน่ะครับ
 
ดวงฤดีดุจดังเดือนดาวดับ
เหนื่อยหน่ายนับกำหนดหมดสนุก
ฝันเฟื่องฟูไม่ฟูมควายด้วยหมายฟลุค
กอบกู้สุขกลับกลายมาก่ายกอง

 

[เมฆา...]

  ...หมดมาน...

วันวนเวียน เปลี่ยนผัน อันอ้อยอิ่ง
น้ำนิ่งนิ่ง  พริ้งพราว วับวาวไหว
ใจจดจ้อง มองเงา หนาวเหน็บใน
โอบอุ่นไอ ของตัว ระรัวริน

คืนค่อนค่ำ ยามนี้ จี้ใจเจ็บ
เกินเกี่ยวเก็บ ข่มกลั้น สั่นทรวงศิลป์
ร้อยเรียงรัด คัดคำ จำจารจินต์
ยามยลยิน กลิ่นใจ โหมไห้หวน

จันทร์จางจาง ห่างไกล หมายหมองหม่น
ละลายลน คนเหงา  เศร้าสิ้นสรวล
เหลือลางลวง หน่วงหนัก รัก-เริ่มรวน
เคยคู่ควร กลับค้าง ร้างเรือนแรม

จอมจมจับ กับทุกข์ ทุกท่ามที่
ยอดยาหยี ลืมรัก ตักแต่งแต้ม
ทอดทิ้งถิ่น ทุ่งพราว วับวาวแวม
นำเหน็บแนม แถมทับ ดับดวงแด

ร่ำร่ายรส บทร้อง นองนัยน์เนตร
ทรวงเสี้ยวเศษ สุดซ่าน พานพ่ายแพ้
หากเหือดหาย หมายคง  ลงลับแล
ช่างเชือนแช เชือดเฉือน เหมือนหมดมาน

ลืมลงแล้ว หรือไร ใจแจ่มเจ้า
กิจก่อนเก่า เราเอ๋ย เคยขับขาน
ร่วมเรียวรวง ควงค้ำ นำเนิ่นนาน
เพียงพบพาน คนใหม่ ไล่ลืมลง....



***เมฆา...***

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พรหมพรายพริ้ว..หวิวไหว..ใยเย็นเยือก
ลนลานเลือก..เปลือกปลอก.หลอกหลงไหล
เจ็บเจียนจน..ทนทาน..การกลไก
จำจดใจ..ไหวหวาม..หักห้ามห่ม

พระอาทิตย์อัสดง

ปล. พี่อักษรารำพัน ผิดตรงไหนแนะนำด้วยแล้วกันนะค่ะ หนูชอบกลอนแบบนี้ขอเล่นด้วยนะค่ะ  ท้าทายดีค่ะ แต่กว่าจะคิดได้ก็เอาหัวบานไป 2 รอบ คริคริ   

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อกอ่อนอุ่น..หนุนนอน..เว้าวอนว่า
เมฆมิมา..ท้าทาย..กายกอดก่าย
โอ้อกเอ๋ย..เผยเผลอ..เลอลวดลาย
ด้วยเดียวดาย..หายห่าง..ร้างร้าวราน

พระอาทิตย์อัสดง

ปล. หัวบานรอบ 3  ต้องไปร้านทำผมซะล่ะ  ไม่งั้นสิงโตสู้ไม่ได้แน่   

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ใจจมจ่อม..โดนลวง..ทรวงแทบทรุด
ยากยามหยุด..จริงแท้..แม้เมินหมาง
นวลแน่งน้อย..ตรมเศร้า..เจ้าจืดจาง
ให้เหินห่าง..เฝ้าพร่ำ..คืนค่ำครวญ..

เมียงมองมา..ที่ใจ..เห็นไหมหนา
น้ำนองหน้า..คราใด..ไห้โหยหวน
ฤาฤดี..หลงเล่ห์..รักเรรวน
โศก-เซ-ซวน..นฤมล..หมองหม่นมาน

~แม่ค้าหน้าหวาน~

ป.ล พี่อักษรารำพันค่ะ แจมได้แค่นี้นะค่ะ ยากจังค่ะ 

[คนเผาถ่าน]

น้องนวลนาง...พร่างพราว..ดุจดาวเดือน
ยามยลเยือน...เรือนร่าง...ช่างชดช้อย
ท่วงทีท่า...สมส่วน...ล้วนเลิศลอย
พักตร์พริ้มพลอย...ชวนชม...คมค่าควร

มุ่งหมายมั่น...ดั้นด้น...ค้นควรคู่
ยากเย็นอยู่...ให้เห็น...ดั่งเด่นด่วน
เชยชมชู้...คู่เคียง...เนียงเนื้อนวล
ช่างชี้ชวน...ชายเชย...เกยก่ายกอง

ดั่งดวงแด...แพ้พ่าย...กายกองก่อ
ใจจดจ่อ...ต่อเติม...เริ่มลอยล่อง
ฝันฝันใฝ่...มอดม้วย...ด้วยโดนดอง
ต้องตรึกตรอง...จองจำ...ย้ำยากเย็น
คนเผาถ่าน

["คำหวาน"]

..คำว่า"ฟูมฟา ย"ต้องพิมพ์โดยเคาะห่างกันนิดหนึ่งครับ..
..ไม่เช่นนั่นที่บอร์ดนี้จะอ่านเป็นคำอื่น..
จากใจระนาดเอกครับ
ปล.ขออภัยครับ ส่งข้อความทาง pm ให้คุณไม่ได้จึงต้องแปะตรงหน้าบอร์ดน่ะครับ
 
ดวงฤดีดุจดังเดือนดาวดับ
เหนื่อยหน่ายนับกำหนดหมดสนุก
ฝันเฟื่องฟูไม่ฟูมควายด้วยหมายฟลุค
กอบกู้สุขกลับกลายมาก่ายกอง

 

***ขอบพระคุณนะครับ ที่ติติงตัวพิมพ์มา  หากเป็นดังที่คุณบอกมาก็ขออภัยด้วยครับ
ผมไม่เคยทราบเรื่องนี้ว่าคำแบบนี้จะเปลี่ยนไปเป็นเช่นนั้น เพิ่งเป็นความรู้ใหม่..ยินดีรับคำติติงเสมอครับ 
แต่ผมอ่านส่วนที่ผมพิมพ์ไปก็ยังเป็นคำเดิมที่ยังไม่เปลี่ยนอยู่นะครับ  หรือว่าไปเปลี่ยนเวลาคนอื่น
เปิดมาอ่าน ผมยังไม่เข้าใจเท่าไรครับ...อย่างไรก็ขออภัยสำหรับคำที่หากไปปรากฎดังเช่นที่คุณว่า
มาครับ  ยินดีน้อมรับคำติติงจากทุกท่านเสมอครับ***

[/color]