ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[@_#.,ส้มตำ,<<--]

..ใครจะรู้บ้างว่าเหงาแค่ไหน..

นั่งโดดเดี่ยวเดียวดายในคืนเหงา
ที่โศกเศร้า ช้ำใจ อาลัยรัก
เขาทิ้งไป ปล่อยให้ เราอกหัก
ถูกศรปัก สลักใว้ ตรึงตรา

อยากจะหาใครสักคนคอยเคียงคู่
ยังไม่รู้ ว่าชาตินี้ จะมีไหมหนา
แค่รักแรก เราต้อง เสียน้ำตา
แล้วจะหา ผู้ใดเล่า ที่เข้าใจ

อยู่ลำพังโดดเดียวแสนเจ็บปวด
มันร้าวรวด โศกเศร้าเหงาแค่ไหน
ทรมาน เหลือเกิน กว่าใคร
จะมีไหม? ที่บางคน เหมือนกับเรา

..............<ส้มตำ>,,

[ฉันเอง]

เพลงเศร้า

รักเพิ่งมาร้างลาไกลพาใจเดาะ
เสียงเพลงเพราะดังแว่วมาน้ำตาไหล
ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้เพลงปวดใจ
โหยหาไห้เหมือดูเขาเฝ้าทำลาย

เป็นเพราะเพลงหรือเพราะเธอกันแน่หนอ
น้ำตาคลอล้นหัวใจไหลเป็นสาย
อยากบอกว่าฉันรักเธอไม่กลับกลาย
ไม่ห่างหายให้ทุกอย่างไม่กลับคำ


ฉันเอง..

[@_#.,ส้มตำ,<<--]

รักเพิ่งมาร้างลาไกลพาใจเดาะ

เสียงเพลงเพราะดังแว่วมาพาใจหาย

ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้ ฟังแล้วปวดใจ

น้ำตาไหลอาบแก้มนองสองตาบวม

 

เป็นเพราะเพลงหรือเพราะเธอกันแน่หนอ

น้ำตาคลอล้นหัวใจไหลเป็นสาย

อยากบอกว่ารักเธอไม่กลับกลาย

ทำแทนได้ให้ทุกอย่างไม่กลับคำ



ฉันเอง..

แม้แค่เพลง สื่อได้ ความหมายซึ้ง

ห้วงคำนึง คิดถึง และห่วงหา

ชีวิตไกล้จะพัง ร่วงโรยรา

หลั่งน้ำตา ที่รู้สึก ลึกในทรวง

................ส้มตำ,,

[ฉันเอง]

รักเพิ่งมาร้างลาไกลพาใจเดาะ

เสียงเพลงเพราะดังแว่วมาพาใจหาย

ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้ ฟังแล้วปวดใจ

น้ำตาไหลอาบแก้มนองสองตาบวม

 

เป็นเพราะเพลงหรือเพราะเธอกันแน่หนอ

น้ำตาคลอล้นหัวใจไหลเป็นสาย

อยากบอกว่ารักเธอไม่กลับกลาย

ทำแทนได้ให้ทุกอย่างไม่กลับคำ



ฉันเอง..

แม้แค่เพลง สื่อได้ ความหมายซึ้ง

ห้วงคำนึง คิดถึง และห่วงหา

ชีวิตไกล้จะพัง ร่วงโรยรา

หลั่งน้ำตา ที่รู้สึก ลึกในทรวง

................ส้มตำ,,

ป่านนี้เธอคงสุขสมอารมณ์หมาย
ให้ห่างหายลาไกลในแดนสรวง
แสนคิดถึงให้หาสุดาดวง
แม่พุ่มพวงส้มตำอย่าช้ำนาน


ฉันเอง..

[ตะวันฉาย]

...ทุกวันนี้สบตาเหงากับเงาฉัน
เรียงรายพลันคือน้ำตาทาแก้มใส
นั่งกอดเข่าใต้แสงดาวที่พราวไกล
จิ้งหรีดไล่ความเงียบเลาะเลียบมา

...แม้แต่จันทร์ยังมีดาวหนาวเป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือนเหมือนมิตรลิขิตหา
แม้เมฆสูงสุดปลายกายดารา
ฝูงนภาก็อยู่เคียงนั่งเรียงจันทร์

...คงเหลือฉันกับน้ำตาไม่ลาแก้ม
บางครั้งแซมเสียงสะอื้นในคืนหวั่น
กอดกับเงาเป็นเถาร่างสร้างผูกพัน
เหงาทุกวันจนชินชาสาแก่ใจ...

[สุดสาย]

...ทุกวันนี้สบตาเหงากับเงาฉัน
เรียงรายพลันคือน้ำตาทาแก้มใส
นั่งกอดเข่าใต้แสงดาวที่พราวไกล
จิ้งหรีดไล่ความเงียบเลาะเลียบมา

...แม้แต่จันทร์ยังมีดาวหนาวเป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือนเหมือนมิตรลิขิตหา
แม้เมฆสูงสุดปลายกายดารา
ฝูงนภาก็อยู่เคียงนั่งเรียงจันทร์

...คงเหลือฉันกับน้ำตาไม่ลาแก้ม
บางครั้งแซมเสียงสะอื้นในคืนหวั่น
กอดกับเงาเป็นเถาร่างสร้างผูกพัน
เหงาทุกวันจนชินชาสาแก่ใจ...

ใช่มีเธอเพียงหนึ่งคนที่หม่นหมอง
ฉันก็ครองความปวดร้าวเกินก้าวไหว
ทุกค่ำคืนได้แต่จ้องมองฟ้าไกล
ถามหาคนที่ห่วงใยไม่เคยมี

ในค่ำคืนที่อ่อนไหวของใจเหงา
ไร้แม้เงาเธอหรือใครใจดวงนี้
มีแต่ภาพของความเหินเกินพอดี
เธอคนที่ฉันเคยรักยากหักใจ

ทุกทิวาเวลานี้มีแค่เจ็บ
หนาวจนเหน็บสุดจะถอนตอนอ่อนไหว
มีแค่จันทร์กับฟ้ากว้างและทางไกล
อยู่อย่างคนที่สิ้นไร้  “ ใครสักคน “


..nara..


แอบ..มาต่อน้องสาว ก่อนจะ ( แอบ ) หายตัวอีกครั้งค่ะ 

[my smile]

จุดยืนตรงนี้
เนิ่นนานที่ไม่มีใครเคียงข้าง
เวลาเดินก็เดินคนเดียวมองแต่ทาง
ความอ้างว้างไม่เจือจางมีแต่เพิ่มในหัวใจ

ถนนเส้นยาว
กับหนึ่งคนที่รวดร้าวสั่นไหว
ไม่มีแม้จุดหมายขาดคนร่วมทางไกลแสนไกล
ใครจะรู้ว่าเหงา ท้อ แค่ไหนกับเส้นทางเส้นเดิม