ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ดาวไม่ห่างจากฟ้าแม้คราเหงา
ยังมีเงาแห่งแสงแต่งแต้มสรวง
ราตรีกาลกล่อมเห่ไร้เล่ห์ลวง
อบอุ่นทรวงมองฟ้ายามล้าใจ

ฉายแสงนวลระยิบกระพริบทั่ว
ท่ามฟ้าหลัวตรึงรูปแสงวูบไหว
โชนแสงแววรอบกายดั่งสายใย
ล้อมรัดไว้ร่วมวงกลางดงดาว

งดงามเอยแสงพร่างกระจ่างตา
ชื่นอุราครวญบอกผ่านหมอกขาว
เฝ้าเรียงคำเกริ่นถ้อยร้อยเรื่องราว
จากใจสาวยามเหงาเข้าแทรกทรวง

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[knight_95]

ดาวหนอดาวพราวพร่างฟ้าดาราราย
จันทร์แจ่มฉายหมายจะยั่วไม่มัวหมอง
จันก็แจ่มดาวก็เด่นเป็นดั่งทอง
เจ้านวลน้องจ้องมองดาวสกาวใจ

คงแช่มชื่นรื่มรมย์สมใจเจ้า
หากหมายเดือนหมายดาวพี่เอาให้
มาแนบน้องนวลสนิทมิตรหทัย
มากเท่าไหร่พี่ก็หมายใจใกล้นวล

เก็บดาวเรียงรักร้อยพร้อยพร่างฟ้า
อันเกลื่อนกล่นท้องนภาทั้งแผ่นผืน
มารายเรี่ยเตียงน้องน้องห้องคืน
แม้หนาวเหน็บเจ็บฝืนกลืนใจจำ

คุณพระนาย

[แป้งน้ำ]

                             
             


                                      ชีวิตมักรอลิขิตฟ้า

                                      ดวงดารายังมินิ่งเฉย

                            เพราะโลกยังหมุนอยูเราจึงดูคุ้นเคย

                               ไฉนเลยมาหยุดรักหักกลางคัน


                             ชีวิตอาจมีท้อ  แต่อย่ารอให้สิ้นหวัง

                              โลกเองยังมีกลางคืนกับกลางวัน

                               คงมีวันของเธอบ้าง   ต้องอดทน 

                                           และเฝ้ารอ     

                                       
                                             ฉันเอง..           

. .. ฉันเอง .. .
ก็อยากกลับไปเป็นตัวของตัวเองในยามนี้
แต่เพราะโลกไม่หมุนด้านคุ้นเคย . . . ที่เคยมี ~
กลับมาให้สักหนึ่งนาที . .. ทรมาน




ชีวิต . . จึงรอเพียงการลิขิตจากฟ้า
รอวันเวลาทำให้น้ำตาประสาน
และถ้าทั้งชีวิต . .. ฉันต้องถูกลิขิตไว้ให้ร้าวราน
ต่อให้โลกหมุนกลับไปกลับมาอีกกี่ด้าน ~
ก็ไม่อาจลดแรงเสียดทาน .. . ที่หัวใจ

[ฉันเอง]

ดาวไม่ห่างจากฟ้าแม้คราเหงา
ยังมีเงาแห่งแสงแต่งแต้มสรวง
ราตรีกาลกล่อมเห่ไร้เล่ห์ลวง
อบอุ่นทรวงมองฟ้ายามล้าใจ

ฉายแสงนวลระยิบกระพริบทั่ว
ท่ามฟ้าหลัวตรึงรูปแสงวูบไหว
โชนแสงแววรอบกายดั่งสายใย
ล้อมรัดไว้ร่วมวงกลางดงดาว

งดงามเอยแสงพร่างกระจ่างตา
ชื่นอุราครวญบอกผ่านหมอกขาว
เฝ้าเรียงคำเกริ่นถ้อยร้อยเรื่องราว
จากใจสาวยามเหงาเข้าแทรกทรวง

~แม่ค้าหน้าหวาน~

แม้ห่วงหวงดวงดาวสักแค่ไหน
เทียบไม่ได้กับดวงใจในแดนสรวง
ที่ถูกเธอสลักปักไว้ในแดดวง
ให้ห่วงหวงกว่าดวงใดในโลกา

ถึงมีดาวดวงใดย่างเยื้องให้
มิปักใจรักใคร่ห่วงใยหนา
มีดวงเดียวลอยโดดเด่นเพ็ญนภา
ส่องแสงจร้ากลางดวงใจฝันใฝ่ปอง


ฉันเอง..

[ณัฐชรี]

รู้สึกเจ็บนิดนิดเมื่อคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน
แต่หัวใจใสซื่อก็ดื้อดัน
ให้คิดถึงคนคนนั้นทกวันคืน

ความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเข้ามาหา
เมื่อยิ่งมองดาวบนฟ้าที่ดาษดื่น
รู้ไหมคนหนึ่งคนยังทนยืน
เพราะต้องฝืนคิดถึงอยู่เนินนาน

ขออิงดาวจันทราบนฟ้านั่น
ไปกระซิบคนรักฉันให้ฝันหวาน
ไปคอยยิ้มประคองยามต้องการ
ไปสื่อสาร...ความรัก จากคนไกล

 

[สายใย]

 
อยากขอแอบ อิงดาว เกรงหนาวหนัก
อยากจะรัก เกรงต้อง ทนหมองไหม้
ดูใกล้ตา ทว่ารู้ ดาวอยู่ไกล
ยังหลงใหล ทั้งที่ ไม่มีวัน

เช่นกระต่าย หมายแข  ชะแง้สรวง
หวังเดือนร่วง  จากฟ้า มาสู่ฝัน
เฝ้าหลงปลื้ม ลืมหญ้า อาหารมัน
จนชีวัน บรรลัย เพราะใจรัก

 

สวัสดีครับ คุณวรรณศิลป์
แต่เคยได้ยินมาว่า .."สิบมือคลำ ไม่เท่า ชำนาญ" อ้ะครับ .....อิ อิ

[ฉันเอง]

เมื่อดาวสิ้นแสง

แม้ดาวสรวงห้วงฝันมิทันฉาย
ส่องประกายจากไกลสู่ใจฉัน
เฝ้ารอคอยแสงส่องอยู่ทุกวัน
เพ้อพร่ำฝันมิหน่ายหมายใจปอง

เพิ่งจะรู้แสงลับริบหรี่แล้ว
ดั่งดวงแก้วหลุดมือไปให้เจ้าของ
สรวงสวรรค์ผันนรกปรกใจจอง
เหม่อเศร้าหมองจองจำใส่คุกใจ

เหมือนคำสั่งโทษประหารผลาญชีวิต
ไฟเผาติดวิญญาณผลาญความใคร่
จวบวันนี้จนสิ้นสังขารไป
แม้ดาวไหนไม่แลเห็นเป็นสำคัญ


ฉันเอง..

[ฉันเอง]

รวยริน  หายใจ  แผ่วแผ่ว
แว่วแว่ว  เสียงเพรียก  เรียกหา
รอนรอน  ร้อนใจ  ชักพา
มองมา  หวิวหวิว  บาดใจ

ร่ำร่ำ  คราค่ำ  มืดมิด
ข้องจิต  มองดาว  ใสใส
ภายนอก  หนาวหนาว  สุดไกล
ภายใน  เร่าเร่า  ร้อนรน
 

ฉันเอง..

[bpmoon]

เรียงร้อยดาวดารามาประดับ
มองลิบลับสุดขอบฟ้าพาใฝ่ฝัน
ในนภาครานี้เคียงข้างจันทร์
ดั่งในฝันเพียงฉันเคียงข้างเธอ

หลงแสงจันทร์แสงดาวในคราวนี้
หลงคารมคนดีมาเสมอ
หลงเฝ้าฝันทุกวันเราได้เจอ
หลงรอเก้ออิงดาวหนาวคนเดียว

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

หนาวเอ๋ยหนาว
ขอซบไออุ่นจากดวงดาวจะได้ไหม
ขอเป็นดาวฤกษ์เพื่อเบิกชัย
ชีวิตคงสดใสเพราะไอดาว

ไม่มากขอแค่ดวงอาทิตย์
คงทำให้ชีวิตไม่เหน็บหนาว
บันทึกเป็นตำนานเล่าเรื่องราว
ว่าซบอิงแอบดาวจนไหม้เกรียม..... 

              ขอแจมด้วยคนครับ..

[ฉันเอง]

เรียงร้อยดาวดารามาประดับ
มองลิบลับสุดขอบฟ้าพาใฝ่ฝัน
ในนภาครานี้เคียงข้างจันทร์
ดั่งในฝันเพียงฉันเคียงข้างเธอ

หลงแสงจันทร์แสงดาวในคราวนี้
หลงคารมคนดีมาเสมอ
หลงเฝ้าฝันทุกวันเราได้เจอ
หลงรอเก้ออิงดาวหนาวคนเดียว

ท้องฟ้างามยามเผยเฉลยแต้ม
วาววับแวมแก้มใสให้แลเหลียว
ดุจดวงจันทร์มั่นโฉมประโลมเรียว
สวยนักเชียวทั่วหล้าท้าประดัง

อันคารมที่เหมาะสมประโลมเจ้า
คิดแล้วเหงาเศร้าใจไม่ดังหวัง
แม้คำไหนไม่เหมาะสมชื่นชมยัง
เพราะงามดั่งเทพเทวาหาใดเปรย


ฉันเอง..

[กัลมลี*]

ดาวเปล่งทอส่อแววว่าเหงาเหงา
เพลงเศร้าเศร้าบรรเลงมาเข้าหู
ดาวแกล้งหลบทิ้งเรา...น้ำตาพรู
เพียงนั่งอยู่คอยดาวอย่างร้าวใจ

นาทีนี้สำคัญกับฉันมาก
ฝืนลำบากให้ห้ามความหวั่นไหว
โลกไม่มีเสี้ยวที่มีอุ่นไอ
ให้ฉันได้แอบอิงผิงอุ่นดาว

[ฉันเอง]

ดาวเปล่งทอส่อแววว่าเหงาเหงา
เพลงเศร้าเศร้าบรรเลงมาเข้าหู
ดาวแกล้งหลบทิ้งเรา...น้ำตาพรู
เพียงนั่งอยู่คอยดาวอย่างร้าวใจ

นาทีนี้สำคัญกับฉันมาก
ฝืนลำบากให้ห้ามความหวั่นไหว
โลกไม่มีเสี้ยวที่มีอุ่นไอ
ให้ฉันได้แอบอิงผิงอุ่นดาว

แหงนมองจันทร์วันเพ็ญดูเด่นโฉม
สวยดั่งโคมประดับระยับหาว
ย้ำท้องฟ้าผุดผ่องส่องสกาว
ช่างสวยพราวยาวหยั่งให้ยั่งยืน

ฝันถึงเธอทุกคืนเกินฝืนข่ม
ให้เศร้าตรมทรวงในใจสุดฝืน
ความคิดถึงห่วงหาพากล้ำกลืน
จะหลับตื่นอย่างไรใบหน้าเธอ

มันลอยเด่นเพ็ญโพยมโหมห้วงหา
ดั่งจันทราฉายส่องมองเสมอ
สวยกว่าดาวไหนเด่นเช่นเคยเจอ
ปล่อยใจเผลอชมดาวเกินหาวนอน


ฉันเอง..

[กฤษณาต้องน้ำ]

แอบนั่งอิงผิงดาวที่วาววับ
คงช่วยขับความหนาวร้าวในจิต
คิดถึงเธอนั่งเผลอละเมอคิด
เลยสกิดแผลรักที่ปักใจ

นั่งจับเจ่าโง่เง่าเเหงาอย่างนี้
คนอย่างฉันสิทธ์ไม่มีเลยใช่ไหม
อยู่ไกล้ๆทำไมเหมือนห่างไกล
มันจะมีสักวันไหมได้ใจเธอ

หวังให้ดาวผิงใจไล่ความหนาว
ขอวอนดาวเตือนใจอย่าให้เผลอ
เธอเป็นเพื่อนเตือนใจไว้นะเออ
แต่ฉันเผลอ ทั้งใจ .........มอบให้เธอ


     กฤษณาต้องน้ำ
       เสริมงาม
    16 กพ. 54

[bpmoon]

ที่ปลายฟ้าบนนภาดาราสกาว
ขออิงดาวคราวฝันคิดถึงเธอ
ลมหวนมาใจข้านึกเสมอ
มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ

นาทีนี้ที่ดาวสกาวส่อง
ใจฉันล่องลอยไม่รู้จบไหน
เพียงแหนฟ้ามองนภาคราใด
ภาพที่เห็นชัดไกลไกลคือเธอ...

[ฉันเอง]

ที่ปลายฟ้าบนนภาดาราสกาว
ขออิงดาวคราวฝันคิดถึงเธอ
ลมหวนมาใจข้านึกเสมอ
มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ

นาทีนี้ที่ดาวสกาวส่อง
ใจฉันล่องลอยไม่รู้จบไหน
เพียงแหนฟ้ามองนภาคราใด
ภาพที่เห็นชัดไกลไกลคือเธอ...

สุดปลายฟ้าดวงดาราเวหาหน
ดั่งเป่าเสกด้วยเวทมนต์ดลใจฉัน
จ้องมองดาวดวงนี้ทุกวี่วัน
ดลสราญผลาญใจกันไม่บรรเทา

อยากอิงแอบแนบดาวพราวอกอุ่น
พร้อมกลิ่นกรุ่นละมุมไมในกายเขา
ซุกหน้าเนิบเอิบอาบทาบบางเบา
สุขยันเช้าเคล้าตะวันฝันใจปอง


ฉันเอง..

[ฉันเอง]

เพียงหนึ่งดวงของดาวพราวฟ้าอยู่
เธอจะรู้หรือไม่ใจฉันเผย
ว่าหลงรักดาวดวงนั้นมั่นใจเลย
เธอจะเคยเห็นฉันไหม..ใครเฝ้ามอง

รู้เสมอเธออยู่สูงเกินอาจเอื้อม
ไม่เคยเสื่อมเลื่อมใสในเจ้าของ
ฝันน้อยนิดสกิดใจใคร่ใฝ่ปอง
ทุกหอห้องของดวงใจ..ใฝ่ปองเธอ


ฉันเอง..

[Nuanna2]

กลอนเพราะมากเลยค่ะ




ขอบคุณมากค่ะ