ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kotchanan]

ผลการให้คะแนน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดกลอน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดเก่าๆ
>>> คลิ๊กที่นี่


หัวข้อประกวดกลอนประจำเดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๓  - ลมหนาว -    

        (หมดเขตรับกลอนวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓)




กติกา
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิกให้สมัครสมาชิก่อนที่ !!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 คน
5. ผู้ที่ได้รางวัลชนะเลิศของเดือนนั้นๆ จะต้องเป็นกรรมการของเดือนถัดไปด้วย มิฉะนั้นจะขอคะแนนคืน

เมื่อหมดเวลารับผลงาน จะมีแบบฟอร์มกลอนประจำเดือนนั้น ที่มีผู้บทกลอน + ผู้แต่ง ส่งไปเพื่อให้กรอกคะแนนครับผม ซึ่งกรรมการทุกท่านจะได้รับคะแนน 5 คะแนนเป็นน้ำใจครับ

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

ชื่อบทกลอน : ...................................
ผู้แต่ง : ..............................

รางวัล    
 
1. รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com

2. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 12 คะแนน

3. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้รับ 9 คะแนน

4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน

5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน

6. และสำหรับ Class ธรรมดา (ชื่อคลาสอักษรเหลือง) หากติดอันดับ 1 ใน 6 จะได้ปรับคะแนนเป็น 20 และเป็น SP Class LV1 ทันที 


ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่

เมื่อประกาศผลการประกวดกลอนแล้ว จะบวกคะแนนไปให้ใน profile ทันที (ไม่ได้มีการแจ้งแต่อย่างใด)

ใช้เกณฑ์การตัดสินใหม่ (รวมคะแนนดิบ)จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[ฌลา]

Title : ลมหนาวพัดผ่านมา
..Author : ...ฌลา...

...ผ่านไปอีกแล้วนะ..เวลา...
..ลมหนาวเริ่มพัดมา...ให้ใจไหว
ใบไม้สีแดง...ปลิวตามลมแรง...ลับไป
คล้ายคล้ายกับหัวใจ...ที่หลุดลอยปลิวหาย...เนิ่นนาน

...ลมหนาวที่พัดผ่าน...อีกครา..
ไม่เคยพาหัวใจกลับมา...คืนให้ฉัน...
ปล่อยให้รอคอย...กลับความหวังเลื่อนลอย ทุกวัน
กอดตัวเองอยู่ในฝัน...ภาวนาให้รักนั้น...คืนมา

...ลมหนาวยังคงแวะเวียนทักทาย...
...แต่หัวใจฉันลอยหาย...อ่อนล้า
กี่ลมหนาวที่พ้นผ่าน....ไม่เคยพารักของฉัน...กลับมา
ทุกเช้าที่ลืมตา.....ก็รับรู้เพียงแค่ว่า...ต้องอยู่คนเดียว...

[natdanai_kruzaa]

สักวาโอ้เวลาดึกดื่นแล้ว
พระพายแผ่วพลิ้วพรายจนกายหนาว
พระจันทร์แจ่มแซมด้วยดาราพราว
วะวับวาวสกาวทั่วท้องนภา
แสนคำนึงคนึงคิดถึงยอดชู้
เคยเคียงคู่แนบสนิทเสน่หา
เพลานี้เจ้าชื่นจิตคงนิทรา
ไม่เหมือนพี่ที่เอกาอุราราน
ดูกระไรใจคอหนอพระพาย
ช่างแยบยลกลร้ายไม่สงสาร
ท่านพัดพาแต่ลมเย็นไม่เว้นวาง
ยิ่งอ้างว้างยิ่งหนาวเหน็บเจ็บอุรา
พิศดูพระจันทราพาเพ้อฝัน
นึกถึงวันได้แนบน้องประคองหน้า
พี่จุมพิตเจ้าอายเหนียมเจียมกายา
พี่กอดรัดเจ้าแก้วตายิ่งเขินอาย
แม่โสมส่องของพี่อายอดยาหยี
ดวงใจพี่เพลานี้ใยหนีหาย
ไม่ได้พบหน้าเจ้าเศร้าใจกาย
เหมือนจันทร์ดับลับหายด้วยเมฆา
ปราณีเถิดโอ้พระพายจงโบกพัด
พาเอาความเงียบสงัดไปเถิดหนา
ข้าโดดเดี่ยวด้วยเดียวแดดั่งดารา
ที่หลงฟ้าพลัดมาอยู่ดวงเดียว
เจ้ายอดยิ่งมิ่งขวัญหทัยพี่
ลักฤดีของพี่ไปไม่แลเหลียว
ทิ้งให้พี่ซึมเซาเหงาจริงเจียว
พี่เปล่าเปลี่ยวเศร้าสร้อยละห้อยใจ
เพราะหนาวลมจึงห่มแพรให้คลายหนาว
พอบรรเทาความหนาวเย็นลงไปได้
แต่นี่มันหนาวในจิตติดทรวงใน
ห่มแพรไปก็ไร้ค่าแก้วตาเอย

[note16026]

Title    :  กว่า ลมหนาว
Author :  คนที่หนาว



เมื่อถึงคราว ลมหนาว พราวพาพัด

ค่ำสงัด คืนเหงา เราสั่นไหว

เย็นจับจิต คิดเงียบงัน พลันหนาวใจ

ยากทนไหว ในอากาศ แสนเยือกเย็น



ในยามเช้า ราวว่า  อากาศลบ

ฟันกะทบ ขบสั่น แสนยากเข็ญ

ต้องเผชิญ วารี ที่เยือกเย็น

ด้วยจำเป็น ฝืนอาบน้ำ ไปทำงาน  TT



ไม่เข้าใจ สงสัย อย่างไรกัน

OFFICEฉัน เปิดแอร์กัน อย่างอาจหาญ

มื้อนิ้วเย็น เป็นประจำ ตอนทำงาน

แตกร้าวราน ผิวช้าน!  เป็นลายงา


ที่ว่าหนาว กล่าวมา 3บทต้น

ยังพอทน รับมือได้ ไร้ปัญหา

แต่คราวนี้ หนาวกว่า ที่ผ่านมา

ความเย็นชา ของน้องยา  หนักหนาเกิน


จากคนเคย เผยใจ ไกล้ชิดกัน

กระทันหัน พลันหาย กายห่างเหิน

ความเย็นชา ยาใจ ใยหมางเมิน

ยากเผชิญ เกินหนาวใด ที่พบพาน



หนาวใด ไม่เท่าใจ ที่เย็น ชา  ..  ของ เธอ 

[ฉันเอง]

Title...หนาวใจ

Author...ฉันเอง..



สายลมหนาว  โบกพริ้ว  ปลิวไสว

พัดเรื่อยไป   จากใจ   ไกลสู่ฝัน

ขาดไออุ่น   แสงสี   จากตะวัน

รู้สึกพลัน   เป็นนรก   อเวจี



ความคิดถึง   ห่วงหา   อาวรณ์รัก

เริ่มประจักษ์  หนาวนี้   ยากหลีกหนี

เหมันต์ซ้อน  ตอนบอกเลิก  ครบขวบปี

เศร้าฤดี   ทรุดกาย   แทบวายชน



พอพักฟื้น   พักใจ   กายได้บ้าง

ความหนาวย่าง   ตามรังควาน   ทุกแห่งหน

อยู่มุมไหน   ซอกไหน    พริ้วไหวชน

สุดฝืนทน    คิดถึงคน   ที่ลาไกล



อีกนานไหม  หัวใจ   ฉันหายหนาว

เมื่อถึงคราว  อบอุ่น  หายหม่นได้

มีใครไหม   สักคน   ขอห่มใจ

หนาวครั้งใหม่  จะได้คลาย   หนาวใจเอย


ฉันเอง..










[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนเผาถ่าน]

Title....๐๐สู่เหมันต์๐๐
Author....คนเผาถ่าน

สายลมหนาว..พัดโยก..โบกโชยพลิ้ว
ใบไม้ปลิว..ริ้วร่าย..ท้ายวสันต์
เริ่มฤดู..แห่งรัก..ทักเหมันต์
สู่ห้วงฝัน..คนเศร้า..หนาวทรวงใน

ถึงแม้มี..อาภรณ์..ผ่อนคลายหนาว
ความปวดร้าว..ยากนัก..จะพลักไส
แม้ลมหนาว..แสนเหน็บ..เจ็บถึงใจ
คลายลงได้..เพราะรัก..ที่ปักทรวง

โอ้ลมหนาว..คราวนี้..ฤดีหมอง
ใจเรียกร้อง..ร่ำหา..เวลาล่วง
แม่ยอดหญิง..สิ่งรัก..ปักแดดวง
เจ้าลับล่วง..หลบหาย..กับสายลม

รัตติกาล..มาเยือน..เตือนใจฝัน
คงสักวัน..เรานี้..มีสุขสม
เข้าฤดู..แห่งรัก..จักเชยชม
ได้ภิรมย์..ชมคู่..สู่เหมันต์

คนเผาถ่าน

[บ้านริมโขง]

Title : ในหนาวนี้

Author : บ้านริมโขง

ลมเย็นผ่านหน้าร้อนวอนวนกลับ
ให้มาซับเหงื่อกายก่อนหายห่าง
อยากให้พัดเฉื่อยฉิวพลิ้วลมบาง
ประพรมร่างสร่างเศร้าร้อนเร่าใจ

เมื่อลมเย็นเห็นชื่นทุกคืนฝัน
เฝ้ารำพันพร่ำหาว่าไฉน
หากมีเจ้าเคียงข้างอย่างรู้ใจ
คงจะได้ชื่นชมสุขสมปอง

จนบัดนี้ลมเปลี่ยนเป็นหนาวเหน็บ
ได้เพิ่มเจ็บเพิ่มเศร้าเฝ้าหม่นหมอง
สะท้านเยือกสะท้อนในใจเคยครอง
เก็บมาตรองสะท้อนคนจนคร่ำครวญ

โอ้กระไรลมเย็นยังเป็นเพื่อน
พอลมเกลื่อนหนาวเหน็บใยเจ็บหวน
เธอร้างรักหักลงตรงคู่ควร
หนาวมาป่วนอีกซ้ำระกำทน

เป็นบาปทำกรรมซัดยากปัดแก้
ต้องมาแพ้รักลอยด้อยกุศล
กลางเหมันต์สั่นสะท้านสุดทานทน
บาปคงดลคนจึงพ่ายกลางสายลม

ในหนาวนี้ เป็นอีกปี ที่ทุกข์เศร้า
ในหนาวนี้ ที่ตัวเรา เหงาสะสม
ในหนาวนี้ คงไม่มี ที่เชยชม
ในหนาวนี้ ก็คงตรม ตลอดไป

บ้านริมโขง

[แมวเหมียว]

Title : หนาวกายแต่อุ่นใจ
Author : แมวเหมียว

มองดวงดาวสกาวใสแสนไกลลับ
ระยิบระยับจับจิตด้วยพิษหนาว
เห็นจันทราดาราฟ้าพร่างพราว
นอนนับดาวกล่าวกับใจอีกไม่นาน

เมื่อลมหนาวส่งข่าวคราวมาอีกหน
ทำให้คนคนหนึ่งจิตซึ้งหวาน
ให้ลมหนาวดาวเดือนเพื่อนวันวาน
กับดวงมานประสานใจในสายลม

มีไออุ่นคุ้นเคยมาเกยข้าง
ที่เคยห่างก็ต่างชิดสนิทสนม
สุดที่รักสลักใจไว้ให้ชม
หนาวเพียงลมแต่สมใจที่หมายปอง

ไม่เป็นไรเพราะกายหนาวคราวใจอุ่น
หวานละมุนอุ่นใจสายใยส่อง
สมกับใจที่ใฝ่ฝักรักมาครอง
ได้จับจองสองใจไว้คู่เคียง

(น่าเสียดายเนอะที่งานยุ่งเลยอระกตั้งหลายเดือน )

[tanapok]

http://www.youtube.com/watch?v=FjGAql9AcIY (External Embedding Disabled)

Title : ลมหนาวนี้  ขอใจพี่ กอดน้อง
Author : tanapok

ลมหนาวพัด   สลัดไหว   หัวใจเพ้อ

อยากจะเจอ    คนจริงใจ    มีไหมหนอ

หนาวปีนี้      อยากมีใคร      ไว้เคลียคลอ

กันใจฝ่อ      ขอกอดสาว      หยุดหนาวใจ



ถามพี่สาว       หนาวใจ    บ้างไหมครับ

ขอสดับ      รับฟัง           นั่งใกล้ๆ

ผ่านกี่หนาว    กี่หนาว       ที่ร้าวใจ

แล้วมีใคร    เคียงคู่         อยู่หรือยัง


สงสารหมอน    นอนข้างข้าง    ที่วางอยู่

พี่กอดคู้        หรือปูทับ         กับแผ่นหลัง

ผ่านหลายหนาว    เจ้าหมอน     คงค่อนพัง

สงสารจัง    หมอนข้างพี่       ที่กอดเกลียว



หากจะเหลียว     เสี่ยวไหน     ในหนาวนี้

กระชิบพี่          นี่น้องชาย      หมายแลเหลียว

ผ่านลมหนาว    คราวไหน         ไม่เปลี่ยนเทียว

ขอเป็นเสี่ยว     แลเหลียวใจ    ให้พี่ยา

[/color]


55555++ 

แต่งตามอารมณ์เพลง (มันพาไป อะ ครับ)

[พรายม่าน]

Title: ลมหนาว
Author: พรายม่าน

ฝนเฝ้าฝาก ฟากฟ้า ฝ่าฝั่งฝาย
ขุ่นโครมคล้าย ใครคลั่ง เคียดขังขืน
โกรธเกรี้ยวกลัด กราดเกริ่น เกินกล้ำกลืน
ยังยิ้มยื่น ยืนเหยาะ เยาะยั่วยวน

หรือโลกร้าย ร้อนเร่า หรือเราร่าน
ผกผันผ่าน พันพิษ ผิดผันผวน
สิ้นโศกซบ ทรายซัด สาดเซซวน
จะจวบจวน เจอะเจอ จนจบใจ

พริบพริ้วผาด พาดไผ่ พลิกไพรพร่าง
วะวิบวาง หว่างวน วะวิบไหว
ยะเยือกเย็น โยนหยอก ยะยอกใย
หนาวเหน็บใน แน่นหนัก หนาวนักนาง

คราบโคลนข้น คนขนข้าว ข่าวคนขาด
ไม่หมดหมาด หมองหม่น มลหมองหมาง
ลมระรวย รอล่า แล้วรางราง
หนาวนี้นาง แน่น้าว หนาวเหน็บนาน

พรายม่าน
สันทราย
6 พฤศจิกายน 53

[..สายธารา..]

     Title : ธาราหลั่งไหล

     Author : ...สายธารา...




        ผ่านปลายฝน รับอรุณ รุ่งลมหนาว
หมอกสีขาว ตัดประกาย แสงสดใส
หมู่นกน้อย ร้องระยิบ จิบ ๆ ไป
ธารน้ำใส เย็นชื่นจิต พิศธารา
     

        แม้นลมหนาว พัดโบกมา สกาวดับ
สายธารซัด พัดโบกคลื่น สะเทือนดิ้น
ชาวประชา แทบเป็นบ้า ไม่ได้กิน
ทรัพย์สินสิ้น หมอดม้วยไป ในธารา
     

        แต่ประชา ยังสุขใจ ยังมีสุข
ของช่วยทุกข์ ช่วยบรรเทา มากหนักหนา
ประชาชน คนถิ่นไทย ใจอาภา
ดั่งธารา ท่วมไม่มิด จิตใจคน


-----------------------------------------------------------

[อัศจรรย์จิต]

Title:ลมลอย คอยคน หม่นใจ
Author:อัศจรรย์จิต

ตื่นตาชมลมหนาวคราวนี้หนอ
เบ้าตาคลอขุ่นครองนองน้ำใส
ทบอีกทีปีเศร้าเขาจากไป
รอยอาลัยใคร่ครวญไม่หวนคืน

กอดลูกน้อยคอยรับคับเคืองขุ่น
หวาดว้าวุ่นอุ่นไฟยังไม่ชื่น
คอยหนอคอยที่เก่าข้างเตาฟืน
ตระหนกตื่นกลืนเศร้าเฝ้ารำพัน

น้องจะไหวไหมพี่กี่ปีเล่า
จะพ้นเงาเหงาโศกโลกผิผัน
ยามหนาวหน่วงลวงใจไปวันวัน
เมื่อไหร่นั้นหันคืนฟื้นอีกคราว

มีดไร้คมงมหาคนมาลับ
อกอาภัพจับใจในคืนหนาว
หญิงหนึ่งนางคว้างเคว้งในเพลงดาว
เป็นหม้ายสาวร้าวใจใครอาทร

หุงข้าวเหลือเผื่อเขาทุกเช้าค่ำ
บทระกำย่ำหนักแม้พักผ่อน
ผวาเพ้อเจอเขายามเข้านอน
สะดุ้งถอนนอนตรมลมหนาวแรง

[Zhyphires]

Title : ลมหนาว... เพราะหนาวใจ ?
Author : Zhyphires

-------------------
   องค์พระพายสยายหัตถ์พระพัดโบก   
สายลมโยกเยื้องย่างเป็นทางสาย
ดุจคมมีดกรีดลึกจารึกกาย
ความหนาวหลายหลากล้นเกินใจทน

  ใยพระพายคล้ายทารุณไม่คุ้นนัก
ให้ประจักสายลมหนาวทุกแห่งหน
ในยามที่ไม่มีใครสักคน
แล้วจะทนพ้นผ่านได้อย่างไร

  โอ้เจ้าลมคมนักยามบาดเนื้อ
ช่างร้ายเหลือเถือหนังยากทนไหว
ยามมีคู่ไม่เห็นเจ้าจะเป็นภัย
ไม่มีใครใยเจ้าช่างเย็นชา

  หรือที่เจ้าหนาวนั้นเพราะหนาวใจ
ไม่มีใครเคียงข้างช่างโหยหา
ลมเหน็บหนาวใจหนาวเหน็บเป็นเหตุมา
หรือใจข้าจะเย็นชากว่าสายลม ?

-----------------

   

[มานพ]

ชื่อบทกลอน : ลมหนาวเว้าวอน
ผู้แต่ง : มานพ





เมื่อปีกลายหายหนาวสาวมาเยือน
มาเป็นเพื่อนเตือนจิตชิดภัยหนาว
มีน้ำค้างพร่างพรมชมดวงดาว
สุขสกาวพราวฝันฉันมีเธอ

มาปีนี้ยังท้อรอแต่น้อง
มาร่ำร้องจองเจ้าเศร้าจนเซ่อ
เพียงอยากพบสบตาพาละเมอ
แม้นจะเผลอเจอรักปักอุรา

วอนคนดีหนาวนี้มีใจบ้าง
อย่าจืดจางร้างไกลไปไหนหนา
พี่ยังรอร่วมเรียงเคียงชีวา
ปรารถนากอดสาวให้หนาวคลาย

ขอฝากกลอนวอนเว้าเข้าแข่งขัน
เพราะใจฉันมันแสบแทบสลาย
ไม่มีสุขทุกข์ทนจนปางตาย
ทิ้งพี่ชายดายเดียวเปลี่ยวฤดี

[กฤษณาต้องน้ำ]

     
ชื่อบทกลอน ลมหนาว.......ลมเหงา.....เศร้าใจ
คนแต่ง กฤษณาต้องน้ำ

  คืนเหน็บหนาว หมอกพราว ดาวเกลื่อนฟ้า                   
หยดน้ำตา รินหลังไหล ท่วมใจเหงา
ใต้แสงดาวคืนนี้มีเพียงเรา                                               
   เธอคงเคียงข้างเขาสุดเศร้าใจ
     
 ในค่ำคืนทิวาราตรีนี้                                                 
 คงไม่มีเธออยู่แล้วใช่ไหม
ลมหนาวเหงา ก็พัดเป่าเข้าดวงใจ                                       
ตัวก็ไหวใจก็สั่นกลั้นน้ำตา

     เพราะลมหนาวรึ เหงาเศร้าใจหนอ                             
ทำคนท้อ คนเหงา เศร้าใจหนา
เมื่อไหร่จะ หายเหน็บหนาวเศร้าน้ำตา                             
 วิงวอนฟ้าปลอบคนเหงาเศร้าใจที

     ขอลมหนาวช่วยรีบโพยพัดผ่าน                                       
ขอวันวานช่วยฟื้นไข้ใจดวงนี้
ขอดวงดาวช่วยหาใครปลอบใจที                                         
 ขอเพียงใครสักคนที่......รักเราจริง

[เอื้องกุหลาบ]

Title : ลมหนาว
Author : กวีมธุพจน์

เมื่อตะวันลับขอบฟ้าคราแสงหม่น
หมู่เมฆปนด้วยหมอกควันพลันจางหาย
เหล่านกกากลับรังนอนต่างผ่อนคลาย
หลับสบายด้วยอิ่มหนุนอุ่นละไม

แต่เมื่อแหงนเหม่อมองไกลไปบนฟ้า
เดือนดาราเคยเคียงคู่อยู่ที่ไหน
จันทร์เคยส่องดาวเคยดูอยู่แห่งใด
ทั้งดวงใจแสนรันทดเหมือนหมดแรง

ถามใบไม้ที่เริ่มปลิวพลิ้วไสว
เพราะอะไรไยดวงดาวไม่พราวแสง
เพราะอะไรไยท้องฟ้ามาเปลี่ยนแปลง
หรือฟ้าแกล้งให้ระทมจมกับเงา

แล้วลมหนาวก็เริ่มโชยโบกโบยพัด
เงียบสงัดได้ยินเพียงเสียงความเหงา
ลมเยาะเย้ยมาถี่ยิบกระซิบเบา
ว่าตัวเราต้องไร้คู่อยู่เอกา

กายก็หนาวใจก็หนาวมันร้าวรวด
แสนเจ็บปวดหมดทุกสิ่งหลังพิงฝา
ลมยิ่งคล้อยแผ่วพัดผ่านม่านดวงตา
เธอจากมาเวลาผ่านเนิ่นนานวัน

มองฟ้าไปใจสมมุติหยุดตรงนี้
ให้ฉันมีเธอเรื่อยไปไม่แปรผัน
ให้มีเธอคอยทายทักบอกรักกัน
อยากหลับฝันในนิทราอย่าตื่นเลย

 

[blackloma]

ชื่อ...ลมหนาว
โดย..โลมาดำ

    ลมหนาว หนาวลม ห่มผ้าหาย      ลมหนาว หนาวกาย ใส่เสื้ออุ่น
ลมหนาว หนาวใจ ใครเจือจุน           ให้ไออุ่น อกอิง ผิงแทนไฟ
    ลมหนาว หนาวเย็น ยะเยือกไหว    หนาวนอกหนาวในให้ห่วงหา
หนาวสายลมคิดถึงน้องนองน้ำตา      ลมหนาวมาลมพาน้องไปแห่งใด
   เมื่อลมหนาวหากหนาวลมให้ข่มจิต  พาชีวิตฝ่าลมหนาวก้าวให้ไหว
อย่าท้อแท้แม้ลมแรงต้องแข็งใจ         สู้ต่อไปรอหนาวหน้าลมมาเยือน

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

Title    :  ลมหนาว
Author : ผู้ชายใต้เงาจันทร์


ลมหนาวมา ฟ้าหม่น คนก็หมอง
ลมหนาวต้อง ห้องจิต ให้คิดหวน
ลมหนาวผ่าน ม่านใจ  ให้คร่ำครวญ
ลมหนาวทวน ป่วนจิต ให้คิดไกล

ลมหนาวเยือน เตือนจิต ให้คิดถึง
ลมหนาวโปก โยกดึง จึงหวั่นไหว
ลมหนาวลอย คอยรัด มัดห้องใจ
ลมหนาวพัด มัดไว้   ไยลืมคำ

ลมหนาวแซะ แตะใจ  ไปเรื่อยเรื่อย
ลมหนาวเอื่อย เลื้อยใจ ให้ถลำ
ลมหนาวแรก  แทรกใจ ให้ระกำ
ลมหนาวจ๋า ข้าช้ำ อย่าย้ำเลย

[กริชอักษร]

Title    : แฟชั่น...การค้า...และหน้าหนาว
Author : กริชอักษร

เอาละหนามาถึงคราวหนาวละหนอ
จะได้เห็นผ้าพันคอหลากสีสัน
เสื้อกันหนาวเขาเลือกใส่มาประชัน
ดูละลานหวานซ่อนเปรี้ยวเฉี่ยวกันไป

เอาละวาหน้าดูชืดจืดสนิท
ต้องหาสีมาแต้มขีดให้สดใส
ฤดูหนาวแต่ละสาวดูไฉไล
ช่างเฉิดฉายจนผู้ชายไม่กล้ามอง ^^

ช่างสดใสคล้ายแม่สีดีแท้หนอ
ผ้าพันคอเกือบเจ็ดสีไม่มีหมอง
ช่วยกันเลือกช่วยกันใส่ช่วยกันลอง
พอขายคล่องแม่ค้ายิ้มพริ้มอุรา    

[อักษรศิลป์]

Title : ลมหนาว  ณ  น้ำปิง
Author : @.อักษรศิลป์.@

@.ณ ที่เดิมตรงนี้ที่เคยนั่ง
ณ ริมฝั่งแม่น้ำปิงระมิงค์ใส
สถานที่เวลาเดิมเริ่มเปลี่ยนไป
คล้ายกับใจนารีที่เปลี่ยนตาม

@.ณ ที่เก่าเวลาเดิมที่เริ่มรัก
สองใจภักดิ์สลักใจไร้ขวากหนาม
อนาคตวาดฝันวันสวยงาม
เหลือเพียงความช้ำตรมระทมใจ

@.ลมหนาวพัดกระทบผิวหวิวใจนัก
เคยหนุนตักทักลมชมน้ำใส
แม้ลมหนาวโบกสะบัดพัดเพียงใด
ยังอุ่นไอรักอยู่มิรู้เย็น

@.ลมพัดหนาวหนาวใจเพราะไร้รัก
ยามอกหักรักเก่าเศร้าแสนเข็ญ
ใจเคยอุ่นกลับหนาวราวกับเป็น
น้ำแข็งเย็นร้าวแหลกแตกมลาย

@.จะผ่านหนาวคราวนี้ไปได้ไงเล่า
คนรักเราเคยมีมาหนีหาย
หน้าหนาวนี้มีเพียงเงาเฝ้าเคียงกาย
ใจต้องพ่ายเสียน้ำตาคราเหมันต์

@.ฝากลมหนาวพัดผ่านวานไปบอก
คนที่หลอกสัญญาว่ารักฉัน
เธอไปดีมีใหม่ไม่ว่ากัน
ยังรักมั่นคนงาม ณ น้ำปิง