ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

รัตติกาลแปลงกายร่ายอักษร
เป่ามนตร์กลอนเสียงทิพย์กระซิบแผ่ว
ให้คำหวานผ่านทรวงทุกช่วงแนว
สะท้อนแววนัยนาบอกอารมณ์

แล้วบรรจงจารจดคำพจน์ใส่
ด้วยดวงใจถวิลจินต์สุขสม
กลั่นกรองศัพท์รำบายหมายให้ชม
เพียงบทบ่มหวานล้ำโปรยย้ำมา

สุรศัพท์ผูกใจเพื่อใครหนึ่ง
รำพันถึงส่งนัยด้วยใฝ่หา
จากถ้อยครวญคำซึ้งแลตรึงตรา
เสน่หาให้รับแนบกับใจ

ฝากคะนึงคำสร้อยเรียงร้อยขาน
ราตรีกาลผ่านดาวที่วาวไหว
เรียงรูปกานท์กรองรักสลักนัย
บนฟ้าไกลเลอค่าปรากฏความ

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[เพรางาย]

บรรจงสรรค์พรรณนาประสายาก
หมายจะฝากอุรากานดาด้วย
อยู่สุดแคว้นแดนไกลไม่ร่ำรวย
วอนลมช่วยสื่อจินต์รินพจี

พี่คนซื่อถือสิทธิ์ว่าคิดถึง
อนงค์หนึ่งตรึงหทัยไปทุกที่
จะกินนอนภาพนางกลางฤดี
มิเคยมีเลือนหายคล้ายครอบครอง

จึงสงสัยใจน้องพ้องหรือไม่
เสี้ยวหวั่นไหวพอปลื้มลืมหม่นหมอง
ฝากพระพายเผยนัยผู้ใฝ่ปอง
อยากจับจองนวลแก้มแนบชื่นชม

โปรดเห็นใจคนยากอีกฟากฟ้า
หอบความรักหมายมาว่าสุขสม
อย่าทำร้ายหัวใจในสายลม
วางเถอะคมพจน์บั่น...ปันรักแทน

[มานพ]

โอ้แม่ค้าหน้าหวานผ่านมาพบ
พี่มานพพบกานท์ที่หวานแสน
เหมือนต้องมนต์อักษรวอนแฟนแฟน
ฟังแล้วแน่นยิ่งนักน่ารักจัง

ฝากคะนึงถึงน้องร้องเรียกขาน
ราตรีกาลคืนนี้มีความหวัง
ช่างไพเราะจริงหนากลอนน่าฟัง
ตื่นภวังค์มองฟ้าหาดวงดาว


 

[masapaer]

"ดั่งต้องมนตร์"

เมื่อราตรีสีนิลปิดถิ่นฟ้า
แสงจันทราประดับกับห้วงหาว
ประภัสสรเลื่อมลายประกายพราว
ทั้งอนงค์หมู่ดาวพราวพิไล

ระยิบยับวับวาวพราวเด่นฟ้า
ตระการตางามยิ่งเทียบสิ่งไหน
ดั่งบุปผาแต่งแต้มแย้มละไม
กลางนภาผืนใหญ่ให้งดงาม

เคลิ้มภวังค์ดื่มด่ำย่ำตอนดึก
ประกายพรึกกลับหม่น..วนคำถาม
อัศจรรย์อันใดได้ลือนาม
แว่วสื่อความเจิดจ้าฝ่าราตรี

ยินสำเนียงเสียงเพรียกเรียกกล่อมขวัญ
ดุจมนตร์อันจำรัสประภัสศรี
มัดรึงเร้าเยาวมาลย์ปานเทวี
หวานฤดีติดเล่ห์เสน่ห์กลอน

ให้นึกภาพต้นเสียงเรียงประพจน์
ยินยอยศเจ้าของห้องอักษร
จะงามล้ำเท่าใดในบังอร
ช่างออดอ้อนร่ายมนตร์คนเคลิ้มไป

 

 

[ฉันเอง]

มนต์เธอดลใจ...

เสียงเพลงจบเปิดม่านมาพานพบ
เธอสยบใจพี่ศรีอักษร
ดั่งร่ายมนต์ดลใจในคำกลอน
อรชรอ้อนแอ้นแสนงามตา

พันทิวาราตรีมิพานพบ
เพิ่งประสพพบพักต์งามหนักหนา
ราตรีนี้มีซึ่งกันนะกานดา
ยอดชีวาคืนนี้มีสุขกัน


ฉันเอง..

[ดิษฐา]

มนต์ร่ายรำระบาย ฉาบปลายฟ้า
หมู่ดาราโอบล้อม พร้อมขับขาน
ส่งสำเนียงเสียงแว่ว แล้วสราญ
ไหลเวียนผ่านวานวัน ฝันสู่จริง

จันทร์ร้องเพลงขับกล่อม ฟ้าล้อมกอด
ดาวไหลพรอด ทอดคำลำนำนิ่ง
แปลอักษรป้อนรัก สลักอิง
ไหลวนวิ่งสิงฟ้า วิ่งหาใจ

จากตรงนี้ที่นี้.... ถึงที่หนึ่ง?
ใจส่งถึงอีกใจ ... ได้รับไหม
อักษรมนต์ดลรัก ที่ทักไป
ทางแสนไกล ไหลร่วง แสนห่วงคำ

[ไพร พนาวัลย์]

ฟังเสียงมนต์อักษรฟ้อนรำร่าย
ดั่งประกายแห่งเพชรเม็ดล้ำค่า
ดั่งดวงดาวพราวแสงแข่งจันทรา
มยุราส่ายองค์เทียมหงส์ทอง

ประหนึ่งนางอัปสรอ้อนบุปผา
ดั่งมัจฉาแหวกว่ายกรายลอยฟ่อง
ดั่งเมฆน้อยลอยเลื่อนเขื่อนลำพอง
สุริยันพลันส่องท้องนภา

อักษราพาชื่นระรื่นพลิ้ว
พระพายผิวปลิวผ่านสู่ลานหล้า
ละลอกคลื่นครืนครั่นสั่นวิญญาณ์
ดั่งภูผาเขียวชะอุ่มพุ่มพงไพร

เสนาะล้ำคำขานดั่งมานเจ้า
ที่โลมเล้าหลั่งรินถิ่นไกลใกล้
ทั้งราดรดหยดซ้ำอยู่รำไร
สู่ฤทัยใครหนอที่รอคอย

 

"ปรางค์  สามยอด"   

[@_#.,ส้มตำ,<<--]

สายลมโบกโบยปลิวสบัด
พลิ้วตะหวัด พัดกะโชกโชย
กิ้งไม้หัก ดอกใบร่วงโรย
คลื่นหวนโหย ร่ายตีระบำ
มนต์กลอนซ้อนความล้ำลึก
อึกกะทึก ยากจะล้วงถลำ
มีคติสอนใจ ทีใคร่จำ
หนุนนำ เรืองฉกาจปราชญ์ปัญญา

...........ส้มตำ,,

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อยากร่ายมนตร์..ดลใจ..ใครคนหนึ่ง
คนเคยซึ้ง..ตรึงตรา..พาใฝ่ฝัน
คงเป็นลม..โหมรัก..ประจักษพลัน
มอบชีวัน..นั้นรอ..เธอต้องมนตร์

คำวาบหวาน..หว่านมา..พาอ่อนไหว
ดวงฤทัย..ใจลอย..คล้ายล่องหน
ช่างชำนาญ..กานท์กลอน..อ้อนกมล
เกินใจทน..รนราน..หวานฉ่ำทรวง

พระอาทิตย์อัสดง

[คนเผาถ่าน]

รัตติกาล ผ่านพ้น บนความหนาว
มันแสนยาว ราวว่า จะไม่เห็น
อรุณรุ่ง เบิกฟ้า คราหนาวเย็น
ประดุจเช่น ใจนี้ มีอุ่นไอ

ร่ายบทกลอน ตอนนี้ มีตะวัน
มีความฝัน ดั้นด้น ดลจิตใส
ค้นหาคำ ร่ำเรียน เวียนในใจ
จึงเขียนได้ ไพเราะ เสนาะดี

อักษรา พาให้ ใจรู้รัก
แจ้งประจักษ์ บทกลอน อักษรสี
ทั้งหมู่มิตร มากมาย ร่วมยินดี
อีกไมตรี มีไว้ ให้แก่กัน

มนตร์อักษร กลอนกานท์ ที่ขานขับ
ลงประทับ ภายใน ใจสุขสันติ์
แม้ผ่านพ้น ล่วงเลย สักกี่วัน
ใจหนึ่งนั้น ไม่เลือน ดั่งเพื่อนตาย.....
คนเผาถ่าน

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ร่ายมนต์กลอนวอนรักให้คิดหวน
เฝ้าคล่ำครวญชวนชิดสนิทหา
เป็นมนตร์รักพักทรวงดวงแก้วตา
ภาพย้อนมาปรากฏบทรักเรา

เสียงกระเซาะเยาะแหย่ผ่านอักษร
คิดถึงตอนนอนกอดรอดใต้เงา
กลางแสงจันทร์วาววับกับสองเรา
รอยจูบเขาเบาหวิวสยิวใจ

---พลังศรัทธา---