ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เศษเหล็ก//]

....คนบางคน..ยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้คนที่รู้จักกันไม่กี่วันเพื่อที่จะให้ยอมรับตน...แต่กลับไม่เหลียวแลผู้เป็นแม่ที่ยอมสละทุกอย่างแม่กระทั่งชีวิต สักนิดก็ไม่มี
              .
....คนบางคน..เลี้ยงฉลอง ลงทุนมากมาย มีของขวัญ อันเลิศเลอ เพื่อที่จะจัดวันเกิด และมอบให้ใครบางคนที่รู้จักยังไม่นานนัก ....แต่ แม้แต่น้ำสักแก้ว ยังไม่เคยตัก ให้แม่ดื่ม หรือมีของขวัญ สักครั้งหนึ่ง ..ที่สำคัญ วันเกิดแม่ยังไม่รู้เลย..

...คนบางคน..มาร่ำเรียนจากบ้านนาแสนไกล จนได้ทำงาน จนหลงแสงสีวิไล และลืม คนที่ ห่วงใยมากที่สุดที่บ้าน หวังว่าสักวันลูกจะเรียนจบได้งานดีดีทำ ไม่ได้ให้เพื่อแม่ แต่ก็ขอ ให้ลูกได้ดี ก็พอ ..แต่ แม้แต่จดหมาย ซักฉบับยังไม่มี หรือ แม้ แต่ โทรไปซักครั้ง ..

...คนบางคน..ยอมเสียเวลากับการคุยโทรสับไม่ว่าจะกับกิ๊กๆ กั๊กๆ หรือแฟน ก็ตามแต่ เป็น5 หรือ 10 ชม. ยังไหว. แต่ถ้าแม่โทรไปยามใด.."เมื่อไหร่จะจบสะที มีเรื่องไรคุยอีก ตอนนี้งานยุ่ง เรียนหนัก...พอสักพักขอตังค์ หน่อย!..คุยไม่ถึงแม้เพียง15 นาที

...คนบางคน..เกิดมา ตอนเด็กๆ..เลี้ยงยากมาก คือ มักจะเป็นโรคต่างๆ มากมาย ท่านแม่ต้องอดหลับอดนอน เพื่อที่จะดูแลให้ลูก นั้นหายดี กว่าจะหายดีได้ ก็ต้องดิ้นรน..แต่เมื่อเขาคนนั้น โตเป็นผู้ใหญ่ ถึงคราแม่ปวยไข้ไม่สบาย แม้จะนวดหรือ เช็ดแขนขา ให้แม่ ยังไม่กล้าที่จะเช็ด หรือ โตแล้วอาจสถานะเปลี่ยน กลัวที่จะอายเพื่อนฝูง..

...คนบางคน..มาเรียนที่เมืองกรุง แม่อยากจะมาเยี่ยมมาหา ..แต่กลับบอกว่าไม่มีเวลา ซะงั้นไป

..คนบางคน..บอกว่ารักน่า จูงมือถือ แขน โอบกอดหอมแก้ม.มีความห่วงใย คิดถึงตลอดเวลา..แต่หาไม่ว่า แม้แต่คำว่า "รักแม่ คิดถึงแม่สักคำก็ไม่มี"
กระทั่ง จับมือแม่ พาแม่ไป เดินเล่นยังไม่กล้า เพราะอาย..

.........แล้วเคยคิดบ้างไหม? เล่า  ....ว่ายามที่เราเป็นทุกข์ ใครที่ เป็นห่วงเรา เป็นคนแรก ยอมสละทุกสิ่งเพื่อแลก กับชีวิต ลูก....
.....พวกเราเคยคิดไหมว่า ผู้หญิงคนนี้ ชั่งดี กับ เราเสียเหลือ เกิน จะหาที่ ไหน ไม่มีอีกแล้ว...แม้แต่ชาตินี้ หรือ ชาติหน้าฉันใดหากมีจิง ก็ไม่สามารถที่จะตอบ แทนบุญคุณ พระคุณที่ยิ่งใหญ่ นี้ ได้ หมด...น่าคิดน้อ..คิคิ

..........วันนี้ตักน้ำให้แม่ดื่มหรือยัง
..........วันนี้โทรไปหาแม่ หรือยัง...ถ้ายังก้อรีบโทรไปซะ..!

.....................ที่บรรยามาก็สมควรแก่เวลาเอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้ฯ

..................เศษเหล็ก.

[กระรอกขาว]

คนเรามักหลงลืมสิ่งมีค่าที่ใกล้ตัว เพราะอยู่ใกล้เกินไป มิอาจมองเห็นได้เพราะดวงตานั้นมักจะจ้องมองไปข้างหน้า หาได้เหลียวแลมาหรือย้อนมองกลับไปเมื่อภายหลัง ดังที่ท่านกล่าว เรื่องราวอันดีที่สมควรกระทำแต่กลับละอายด้วยจิตใจที่มืดบอดดวงตาที่พร่ามัว หลงกลัวด้วยละอายอันไม่สมควรจะมี สตรีผู้ให้กำเนิดเรา อุ้มท้องเรามาเก้าเดือนหรือมากกว่า สละเลือดกลั่นน้ำนมให้เราได้ดื่ม ความเจ็บปวดรวดร้าวที่เราให้แด่ท่านยามถือกำเนิด แต่สตรีผู้ประเสริฐก็มิได้เกลียดเรากลับทนุถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดู ด้วยรักฟูมฟักจนเติบใหญ่ ส่งเสียให้ร่ำเรียน หวังให้ลูกได้เติบโตมีชีวิตที่ดีกว่าตน เป็นคนดี  สิ่งเหล่านี้เราได้ตอบแทนอะไรให้ท่านบ้าง ต้องรอให้หมดเวลาก่อนหรือจึงไปร่ำไห้ ฮือๆ อยู่ข้างโลงเคาะปลุกร่างไร้วิญญา ให้ตื่นขึ้นมากินข้าวดื่มน้ำ เพรียกหาในเวลาอันไม่อาจได้กลับคืน ไม่มียาวิเศษใดที่เยียวยาความตาย หากสิ้นลมหายใจก็มิอาจได้คืน แล้วมานึกตรึกตรองโทษตัวเองที่ไม่ได้ดูแล ไม่มีโอกาสทดแทนพระคุณ แล้วอดีตที่ผ่านมา จักมีสักคราไหมที่ใจคิดจะตอบแทนการุณ อกอุ่นที่เคยซุกหลับ อ้อมแขนที่เคบอุ้มชู เท้าท่านลูกเคยล้างให้หรือ เคยตัดเล็บให้ท่านไหม เคยบีบนวดผ่อนคลายให้ท่านหรือเปล่า หรือคิดแค่ว่าเงินนั้นนำมาซึ่งความสุข ก็ทำทุกทางเพื่อให้ได้เงินมา ชุบเลี้ยงบุพการี แต่มิได้เสนอหน้ากลับไปให้พบ หนีหลบด้วยว่างานยุ่ง บางคนนอกจากจะไม่ประพฤติปฏิบัติตัวตนให้ดี ยังนำมาซึ่งความอับปรีย์สู่พ่อแม่ ทำตัวแย่ไม่แลมองว่าอกท่านถูกสะบั้นเสียแหลกราญ ด้วยลูกกระทำการไม่ดี หากพนมกรไหว้พระ กราบรูป แต่มิได้ให้ความเคารพกราบใหว้บิดามารดา เทวาก็พากันรังเกียจ เท้าท่านนั้นหนาคือความเจริญของบุตรธิดา หากมีวาสนาจงกราบหน้าแนบแอบอิงเท้าท่านด้วยใจระรึกมหาคุณาคุณ จะได้บุญประดับตัว ทั่วฟ้าเทวารู้จะอุ้มชูดูแลให้เจริญ หากเคยได้ทำสิ่่งใดอันไม่ดีกับท่าน ก็จงกราบขออโหสิเสีย ผู้กตัญญูจะได้ดี อย่าทำให้ท่านเสียใจ กอดท่าน ดังที่ท่านเคยกอด ดูแลท่านดังที่ท่านเคยดูแล รักท่านดังที่ท่านรัก ทำเสียในวันนี้อย่ารีรอ หากวันนี้เป็นวันสุดท้าย ใจอยากทำสิ่งใด หากนี่เป็นวันสุดท้ายของบุพการี จะมีสิ่งใดที่จะตอบแทนท่านได้ รีบกระทำซะในขณะที่มีโอกาส จะได้ไมม่รู้สึกผิดที่ปล่อยให้ท่านจากไปโดยมิได้ตอบแทน

ยากแค้นสุดแสนเกิดมา มารดาอุ้มชูดูแล
อย่าทำตัวต่ำย่ำแย่  พ่อแม่ร่ำให้หนักหนา
ทดแทนบุญคุณท่านก่อน  ลาจรจากไปโหยหา
วันอยู่ใยไม่ทำมา  ท่านลาลับไปเคาะโลง

กระรอกขาว....