อุบัติเหตุ หรือพรหม ลิขิตแกล้ง
ยังเคลือบแคลง ในจิต คิดหวั่นไหว
เจอะกันครั้ง เดียวนี้ มีเป็นไป
ไม่มั่นใจ รักหรือ คือพะวง
อุปนิสัย เห็นมา ว่าใช้ได้
ยังนำใช้ กิริยา ยิ่งพาหลง
การพูดจา ฉะฉาน ดูมั่นคง
นวลอนงค์ กุลสตรี นารีไทย
อุบัติเหตุ หรือพรหม ลิขิตสร้าง
ยามอ้างว้าง พบหา พึงพาไหว
บันดาลมา พบพักตร์ รักษาใจ
แผลลามไหม้ อยู่เดียว สุดเยียวยา
แต่วาสนา ห่างไกล เอื้อมไม่ถึง
ดูเขาจึง ไม่หวง ไม่ห่วงหา
ไร้ยศไร้ ศักดิ์ศรี ศักดินา
รู้ตัวว่า ต่ำต้อย คอยแต่มอง
ใจเจ้ากรรม ถลำไป คิดไกลนัก
เป็นชนัก ปักย้ำ ยิ่งช้ำหมอง
อยากมีรัก ครั้งใด ควรไตร่ตรอง
น้ำตานอง ทุกครา มาเปลี่ยนไป
รู้ทั้งรู้ ดังความ เกินห้ามจิต
เฝ้าครุ่นคิด บ่อยครั้ง ยั้งไม่ไหว
อุบัติเหตุ มารั้ง ไม่ตั้งใจ
เพียงเก็บไว้ นั่นหนา หาข้อมูล
แต่หลายปี แล้วนั้น ที่ฝันหา
ก็ต้องมา กลับกลาย มลายสูญ
เหมือดินพอก หางหมู รู้เพิ่มพูน
ทวีคูณ หนาแน่ ไม่แก้การณ์
แต่ละครั้ง ทรมาน ฝันผวา
เหมืออาญา จำขัง สั่งประหาร
หรือเพราะรัก ไม่เป็น เห็นมานาน
หรืออุปาทาน รักหยอก หลอกตัวเอง.
