จำต้องเปิดใจดูให้รู้ชัด
เพื่อขจัดกังขาพาสับสน
ค้นหาสิ่งแปลกใหม่ในใจตน
ที่มาปนอยู่ในหัวใจเรา
ค้นให้ทั่วตัวห้องเก็บของออก
พลิกกระบอกลอกกระดาษปาดมุมเฉา
ใช้ไฟส่องต้องให้เจอไม่เบลอเงา
ว่าตัวเราเก็บอะไรในห้องนี้
หาจนเหนื่อยเมื่อยนักนั่งพักอก
หวั่นวิตกอกสั่นจนขวัญหนี
ตั้งสติทำสมาธิมิรอรี
กำหนดชี้ให้รู้ใครอยู่ใน
จึงมองเห็นคนนี้ที่อยู่ชิด
นั่งติดติดแนบอยู่ดูสดใส
ร่างอวบอิ่มงามพริ้งแม่หญิงไทย
นั่งอยู่ในใจฉันทุกวันคืน
เห็นคนนี้แล้วคะนึงถึงคนนั้น
คนไกลฉันอยู่ห่างอย่างฝืนฝืน
เขาอยู่ไกลใฝ่ฝันทุกวันคืน
ต้องกล้ำกลืนคืนเหงาที่เฝ้ารอ
เรารับเอาคนนี้มาอยู่ชิด
หวังแนบติดคนนั้นในวันขอ
อยากได้ตัวตนเขาเข้าพะนอ
ไม่อยากพ้อกับคนใกล้ให้ได้ยิน
เมื่อคนนี้อยู่ใกล้ไกลคนนั้น
สุดรำพันห่วงหาพาถวิล
คนนั้นไกลคนนี้ใกล้ใจโรยริน
อยากโผผินเอาไกลใกล้ไว้รวมกัน
