|
|
|
|
| 17 ตุลาคม 2010, 12:45:AM |
จันทรา..ราตรีกานท์
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 16
จันทรา..แสงนวล
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2010, 12:45:AM » |
 ชุมชน
|
|
สุริยันที่แรงกล้า...บางเวลาก็แพ้จันทร์  |
|
|
| 17 ตุลาคม 2010, 01:36:PM |
อัศจรรย์จิต
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 118
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 222
พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2010, 01:36:PM » |
ชุมชน
|
ในม่านหมอกพอกเพิ่มเจิมแสงจันทร์
จากสวรรค์ชั้นสรวงลอยร่วงหล่น
ประกายกานต์เกี่ยวก่ายช่างคล้ายกล
จากเวหนยลหยอกทุกซอกโชย
ยามใจโทรมโคมฟ้าคอยอารักษ์
เข้าเฝือกฝักหักมานให้ผ่านโผย
คอยประคองเคียงทรวงยามร่วงโรย
ยามโอดโอยอิงจันทร์จึงมั่นใจ |
|
|
|
|
| 17 ตุลาคม 2010, 02:52:PM |
|
คนเผาถ่าน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2010, 02:52:PM » |
ชุมชน
|
 แม้เรื่องจริง..สิ่งได้..คร้ายความฝัน
เพียงแสงจันทร์..ส่องมา..ข้าสดใส
จันทร์เป็นเพื่อน..เยือนข้า..คราครั้งใด
กล่อมหัวใจ..คนเหงา..ราวมิตรแท้
โปรดเถิดหนา..จันทรา..อย่าเลือนหาย
อยู่เคียงกาย..ข้านี้..นะดวงแข
อยู่กับชาย..คนเศร้า..เหงาดวงแด
เป็นเพื่อนแท้..ต่อกัน..ยันสิ้นลม (คนเผาถ่าน)เพลง..เดือนจ๋า " http://www.4shared.com/embed/63957713/51180110" |
ด้วยฤทธิ์แรงแห่งรักสลักจิต จึงลิขิตบทกลอนอักษรศิลป์
|
|
|
| 17 ตุลาคม 2010, 04:22:PM |
|
ดาวระดา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2010, 04:22:PM » |
ชุมชน
|
จันทร์ดวงเก่าเว้าแหว่งเป็นแอ่งเสี้ยว
ดูลีบเรียวเหลียวรูปช่างซูบหนัก
ใครหนอกล้าผ่าเดือนให้เลือนนัก
หรือดาวผลักเดือนผายขาดหายรอย
เพราะยามทุกข์รุกล้ำช่างคร่ำขอด
ตามืดบอดกอดเศร้าจึงเหงาหงอย
ขาดคนเดิมเติมเศษในเขตคอย
ถึงถดถอยรอยเว้าคล้ายเงาจันทร์ |
|
|
|
|
| 15 พฤษภาคม 2011, 07:30:AM |
|
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 07:30:AM » |
ชุมชน
|
......นาม บุหลัน..เดือนเพ็ญเย็นกระจ่าง
...จับนภางค์อวดโฉมโพยมฉาย
...โรจน์จรัสมนัสสว่าง..พร่างพราย
...มอดมลาย..รติ...ไห้ในใจตน
......ขอเยียง... โสม..โลมหล้าจ้าแอร่ม
...แม้คืนแรมแสงส่องยิ่งสิ่งพหล
...มอบความรู้สู่อรทัยในสกล
...มิ..ท้อ...ทน...แม้อยู่เดียวบนเรียวเดือน
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สายลมสีขาว, Music, ไม่รู้ใจ, คนเผาถ่าน, hathaichanok, กาญจนธโร, จันทรา..ราตรีกานท์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พริฎฐา, สะเลเต, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 15 พฤษภาคม 2011, 07:58:AM |
|
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 07:58:AM » |
ชุมชน
|
โอ้จันทราเจ้าเอ๋ยจงเผยโฉม
เป็นดวงโคมคู่ดาวพราวฟ้าใส
จงเฉิดแสงแผลงศักดิ์ประจักษ์ไกล
ให้อื่นใครรับรู้คุณค่าจันทร์
จงเป็นแสงแห่งฟ้า ณ ด้านหลัง
เป็นพลังศรัทธามาเกื้อหนุน
เป็นพลังแห่งหวังตั้งค้ำจุน
และไออุ่นแห่งคืนอันชื้นเย็น
เป็นผู้คอยนำทางพรางชีวิต
ถูกและผิด ปิด-เปิด เกิดให้เห็น
ปลอบประโลมความเศร้าอันลำเค็ญ
และลงทัณฑ์ผู้เป็นคนหลอกลวง |
|
|
|
|
| 15 พฤษภาคม 2011, 03:56:PM |
จันทรา..ราตรีกานท์
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 16
จันทรา..แสงนวล
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 03:56:PM » |
ชุมชน
|
จันทร์ดวงเก่าเว้าแหว่งเป็นแอ่งเสี้ยว
ดูลีบเรียวเหลียวรูปช่างซูบหนัก
ใครหนอกล้าผ่าเดือนให้เลือนนัก
หรือดาวผลักเดือนผายขาดหายรอย
เพราะยามทุกข์รุกล้ำช่างคร่ำขอด
ตามืดบอดกอดเศร้าจึงเหงาหงอย
ขาดคนเดิมเติมเศษในเขตคอย
ถึงถดถอยรอยเว้าคล้ายเงาจันทร์(ดาวระดา) ๐ จันทร์ดวงเดิม เริ่มกราย พ้นปลายฟ้า
แสงจันทรา มาแซม แต่งแต้มฝัน-
ที่ดูเหมือน เลือนหาย เมื่อปลายวัน
กลับมามี สีสัน เมื่อจันทร์เยือน
๐ จันทร์ดวงเดิม เติมฝัน ในวันหมอง
แสงเรืองรอง ของจันทร์ นั้นเสมือน
เป็นแรงใจ ในทาง อันลางเลือน
อย่าแชเชือน เลือนกัน นะจันทรา...(หทัยชนก) จันทร์ดวงเดิม เสริมแรง แต่งสีสัน
เป็นรางวัล ชีวิต ลิขิตฟ้า
ยามต้องแสง แฝงดั่ง ต้องมนตรา
สุขอุรา ยามรัก ปักฤดี....
จันทร์ดวงเดิม เริ่มเปลี่ยน เวียนอีกครา
ท้องนภา กระจ่าง สว่างสี
แต่คนหมอง มองจันทร์ กลั่นวารี
จันทร์วันนี้ ช่างหม่น คนเศร้าใจ
เอาจันทรา เป็นเพื่อน เสมือนมิตร
ปลอบดวงจิต บรรเทา ยามเศร้าไหม
เมื่อมีสุข มองจันทร์ อันอำไพ
ส่องหัวใจ ไต่ฝัน กับจันทรา....(จันทรา...ราตรีกานท์) |
สุริยันที่แรงกล้า...บางเวลาก็แพ้จันทร์ |
|
|
| 15 พฤษภาคม 2011, 08:16:PM |
|
|
|
| 16 พฤษภาคม 2011, 08:33:PM |
จันทรา..ราตรีกานท์
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 16
จันทรา..แสงนวล
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2011, 08:33:PM » |
ชุมชน
|
โอ้ใครเคลื่อน เดือนน้อย จนคล้อยหาย
ซ่อนแสงฉาย ร่ายมนตร์ฤทธิ์ ปริศนา
ขอจันทร์คืน โคมเสี้ยว เกี่ยวนภา
รินหยาดฟ้า มาโลก ลดโศกครวญ
ให้หนุงหนิง อิงอ้าง แก้วปรางผ่อง
แทนสี่ห้อง ของใจ ที่ไห้หวน
จันทร์เจ้าเป็น เช่นหวัง คนทั้งมวล
อยากสงวน นวลกระจ่าง ให้พร่างพราว
คือเรื่องจริง สิ่งหวัง หลังเดือนดับ
จันทราลับ กลับถิ่น สิ้นกลางหาว
ผู้คนจ้อง มองเห็น เป็นหมู่ดาว
ที่วับวาว ระยับ ประดับฟ้า
เป็นวัฏฏะ เวียนวน มิพ้นบ่วง
ธรรมชาติ แบ่งช่วง ห้วงเวหา
จันทร์กระจ่าง พร่างเห็น เป็นเวลา
วันจันทรา มืดมิด ลิขิตใคร
หากจันทรา มาได้ หลายราตรี
แสงนวลสี ทุกเมื่อ เธอเบื่อไหม
มองขึ้นฟ้า คราพลาด อาจเปลี่ยนใจ
หมุนเวียนไป อย่างนี้ มีรอคอย
ดุจดั่งคน พ้นพราก จากไกลนัก
หลายคนมัก คิดถึง จึงเหงาหงอย
ดีกว่าอยู่ คู่เคียง เพียงเลื่อนลอย
ใจสักน้อย ยังคิด บิดเบือนกัน...
จันทรา |
สุริยันที่แรงกล้า...บางเวลาก็แพ้จันทร์ |
|
|
|
