|
15 ตุลาคม 2010, 12:30:AM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 12:30:AM » |
ชุมชน
|
ไม่ได้คิดโกรธเคืองเรื่องชื่อนั้น ที่เตือนกันอีกแง่ที่แลเห็น อาจจะเหมาเราเยาะเคาะประเด็น ว่าคนเป็นกวีนี้"กิ๊กก๊อก"
สำหรับพี่สายใยนั้นไม่ว่า เพราะไม่กล้าคิดพี่กวีหร็อก แค่หวังดีมีให้ใช่คิดบล็อค ไม่หวังน็อคเอ้าท์ใครให้ชอกช้ำ
ที่ติติงอิงมาเพราะว่ารัก หลายท่านทักจึงเปรียบใช่เหยียบย่ำ สี่เท้าหรือแม้ปราชญ์พลาดประจำ แค่ขำขำครับน้องอย่าหมองใจ
....ขออภัยนะครับถ้าเห็นต่าง...
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 12:32:AM |
เพลิงคำ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 12:32:AM » |
ชุมชน
|
ผมว่านะครับไม่ใช่ผิด ที่ใช้คำนำหน้าว่ากวีหรอกครับ แต่เพราะ คำว่า กวีกิ๊กก๊อก มีกิ๊กก๊อกต่อท้ายทำให้เหมือนเป็นการดูถูกคำว่า กวี มากกว่า... ป.ล.ไม่ใช้ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ คำว่ากวี อยู่ในใจของกวีทุกคนครับ...
|
ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้ เอื้อมไปทะเลปุจฉา เสพสมอักษรศรัทธา จำหลักวาจาแดนดิน
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 12:39:AM |
♥Bird♥
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 12:39:AM » |
ชุมชน
|
ยินดีที่จะให้อภัยเสมอ ถ้าหากเธอนั้นรู้ตัว ไม่ใช่รู้แล้วทำตามัว จะน่ากลัวถ้ารู้แล้วยังทำ
|
|
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 08:55:AM |
♥ กานต์ฑิตา ♥
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 08:55:AM » |
ชุมชน
|
อยากจะออกความเห็นบ้าง แต่คงไม่เหมาะ เพราะขณะนี้ดิฉันไม่แน่ใจว่า ดิฉันยังเป็นสมาชิกของบ้านกลอนนี้อยู่หรือเปล่า แหละบ้านนี้ยังมีพื้นที่ให้ดิฉันอยู่หรือไม่ ดิฉันได้รับทราบความเป็นไปในบ้านจากข้อความที่ถูกส่งออกไปหา ก็กลับเข้ามาดูเท่าที่เวลาจะมี แต่สิ่งที่สะท้อนกลับ คือ คำถามว่าทำไม ทำไม และ ทำไม หากดิฉันทำอะไรให้ใครไม่พออกพอใจ ดิฉันก็ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วย
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 09:11:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 09:11:AM » |
ชุมชน
|
เคยได้ผ่าน อ่านดู และรู้เห็น ข้อความเด่น กล่าวนั้น คือปัญหา ตีไปได้ สองทาง ดังอ้างมา หนึ่งนั้นนา ไม่มั่ว แทนตัวไง
ประเด็นสอง มองกว้าง ทางรอบด้าน กลัวผู้อ่าน หลงผิด คิดแบบไหน จะไขว่เขว เชิงกวี มีทั่วไป ร่วมขานไข อนุรักษ์ ช่วยผลักดัน
มีสองแง่ มุมมอง พ้องกันอยู่ เป็นเส้นคู่ ตีขนาน ผ่านมานั้น บีบกระชับ จับเป็น เส้นเดียวกัน คำยืนยัน อภัย ยิ่งใหญ่นา.
|
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 12:39:PM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 12:39:PM » |
ชุมชน
|
เขาน่าจะหมายถึงตัวเองมากกว่าน่ะค่ะ
ประมาณว่าอาจจะไม่เก่งเรื่องกลอนหรือไม่ชำนาญ ก็เลยใช้ชื่อนั้น
ในความคิดคงไม่ได้อยากจะพาดพิงถึงกวีหรือนักกลอนคนอื่น ๆ
ไม่รู้สิ..ไม่ได้คิดลึก..
ปล.ขออภัยหากความคิดเห็นไม่ตรงกับสมาชิกบ้านกลอนคนอื่นค่ะ
|
|
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 03:39:PM |
เพลิงคำ
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 03:39:PM » |
ชุมชน
|
|
ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้ เอื้อมไปทะเลปุจฉา เสพสมอักษรศรัทธา จำหลักวาจาแดนดิน
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 06:33:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 06:33:PM » |
ชุมชน
|
ความในใจ เขียนไป ในบทหนึ่ง ได้คำนึง เหตุที่ มีปัญหา บีบกระชับ เส้นขนาน คู่กันมา มีคำว่า อภัย รู้ใจกัน
ส่วนอีกบท ตอบไป ผู้ใหญ่ผิด ว่าจะคิด อย่างไร ในเรื่องนั้น ข้ออ้าง หนึ่งสองมี ที่ยืนยัน แค่ขำขัน มีทั่วไป ใช่ล่วงเกิน
ห้องทำงาน ก็ยังมี ที่ผนัง เจ้านายสั่ง ติดไว้ ไม่เคอะเขิน เครียดกับงาน ผ่อนคลาย ได้หยอกเอิญ เจ้านายเชิญ ให้ดู รู้เขียนไง
หากนำมา เล่นบ้าง อ้างผิดที่ อภัยที ยกโทษให้ จะได้ไหม เป็นบทเรียน แล้วนา ว่าเข้าใจ จะไม่ให้ มีซ้ำ ล้ำเข้ามา
น้ำไหลเชี่ยว ไปขวางคลอง จึงหมองเศร้า เรื่องของเขา เข้าไป เล่นไมหนา เอาฟันปีน ชนชั้น ศักดินา ช่างเปรียบมาได้ดี ถูกที่คัน.
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 08:18:PM |
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 168
Alone_Me ...
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 08:18:PM » |
ชุมชน
|
ปากมีไว้พูด สมองมีไว้คิด หูมีไว้รับฟัง สมองมีคิดว่าคงจะแยกออก เค้ามาดี หรือ ร้าย หากไม่ใส่ใจจะยุ่งทำไม
ไม่ได้จุดประเด็นนะ แค่ความคิดเห็นที่คิดว่า ไร้สาระ มีอะไรก็คุยปรึกษากันดีกว่ามาคิดว่าใครเป็นยังไงนะคุณ
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
|
|
|
15 ตุลาคม 2010, 10:22:PM |
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 10:22:PM » |
ชุมชน
|
นั่นก็พี่ นี่ก็น้อง ผองเพื่อนฝัน บ้านเดียวกัน สรรค์งาน กานท์อักษร แล้วไยเล่า ต้องผลักไส ไล่บทกลอน ซึ่งแต่ก่อน เราหลายคน ล้วนเคยเป็น
มีผิดพลาด น้อย-ใหญ่ นั้นไม่ผิด เพียงผู้นั้น รู้คิด ตามจริง-เห็น การแก้ไข ไม่ใช่ เรื่องยากเย็น แต่ประเด็น คือไม่ค่อย ยอมรับกัน
ผู้ใดกล้า เอ่ยปาก รับเหตุผล ล้วนคือคน ประเสริฐ ผู้เฉิดฉัน ผู้ใดกล้า แก้ไข จุดพร่องพลัน ย่อมหามี ความจาบัลย์ พาหวั่นใจ
มองดูสิ เบื้องหน้า ผู้คว้าฝัน ล้วนแต่เคย มีวัน ทั้งหม่น-ใส เผชิญพบ ปัญหา พาหวั่นไป แต่ด้วยรัก จักฝืนไว้ ได้หยัดยืน
ถ้าเหนื่อยหนัก พักบ้าง ก็ดีนะ แต่อย่าละ ความฝัน ทำคล้าย-ขืน เพราะนี้อาจ แค่ฝันร้าย เพียงข้ามคืน แต่เมื่อพร้อม ก็ควรตื่น แล้วก้าวมา
ก้าวสู่ฝัน ซึ่งวาด ไว้ใหญ่ยิ่ง แปรภวังค์ เป็นความจริง ที่ตามหา เป็นรางวัล แห่งฝัน ที่พบพา ซึ่งไขว่คว้า บนเส้นทาง เคยท้อลง . . .
|
|
|
|
|