ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"รอ?"~

๐

๐ หยดน้ำใสไหลพรากร่วงจากแก้ม
หน้าไม่แย้มยิ้มหยันเหมือนวันก่อน
ไอ้บ้านทุ่งหวิวไหวใจร้าวรอน
ไม่เหมือนตอนปีเก่าที่เร้าเริง

๐ หลังจากสิ้นเสียงเอ็งเปล่งลาข้า
เพราะเงินตราพาใจให้เอ็งเหลิง
ใจข้าแสนร้อนรุ่มดั่งสุมเพลิง
แทบกระเจิงเปลี่ยนไปไม่เป็นคน

๐ ตอนนั้นแค้น?..เออใช่!ใจข้าแค้น
แค้นเพราะแฟนร่วมสุขอยู่ทุกหน
กลับลืมคำว่ารักปักกมล
หนีความจนตามหนุ่มลุ่มแม่กลอง

๐ เออจริงอยู่?..ไอ้หรวย!รวยกว่าข้า
มียศฐานาไร่ไม่หม่นหมอง
ดีกว่าข้าไอ้ทุมหนุ่มคุ้งคลอง
ที่ในท้องมันกิ่วหิวทุกวัน

๐ แต่หัวใจข้านั้นไม่ปันรัก
ไม่เคยหักน้ำใจให้โศกศัลย์
เอ็งก็รู้ประจักษ์ตอนรักกัน
ไอ้หรวยมันมองอย่างนางบำเรอ

๐ ข้าได้แต่เตือนใจให้เอ็งกลับ
ข้าแพ้ยับเปิดใจไว้เสมอ
แม้เป็นปีพอศอรอหวนเจอ
น้ำตาเอ่อท้องมาข้ารับเอง?"

ระนาดเอก

[ดาวระดา]

หนุ่มแม่กลองคลองงามน้ำสะอาด
อย่ามาพาดพิงพรมหรือข่มเหง
อีเรียมหลอกเอ็งหรือลือละเลง
ข้าเพียงเพ่งขึ้นตาลทุกวารวัน

ใช่คบชู้กู้หน้าให้ข้าหน่อย
นะไอ้ลอยอย่าหลงคำลือลั่น
หนุ่มแม่กลองครองตนเป็นคนธรรพ์
ไม่คิดปั่นยันแย่งแข่งของใคร

อีเรียมสาวขาวสวยไอ้หรวยหลอก
คนบางกอกกระมังนั่งสงสัย
เพราะชื่อเต็มของข้าใช่ว่าไกล
ชื่อกล้วยไงอาจเพี้ยนเลียนเสียงล้อ

อย่าประโคมข่าวคาวให้ฉาวอีก
หน้าข้าฉีกย่อยยับใครรับหนอ
อีซ่อนกลิ่นแฟนข้าหน้าลออ
หวังจะขอปีหน้าอย่าทำพัง

ยิ่งหูเบาเอาการคร้านจะเถียง
หาคำเลี่ยงไอ้ลอยลบรอยฝัง
ทั่วคุ้งแพรกแปลกใจใฝ่รอฟัง
บอกให้ดังฟังชัดอึดอัดแล้ว

[เมฆา...]

  ...รอ...


๐...พี่รักเจ้า ล้นใจ ไม่ลวงหลอก
ทุกคำบอก ล้วนแน่ แท้จริงหนอ
เพราะน้ำตา พี่เล่าเอ๋ย ก็เคยคลอ
ถูกพิษรัก หักง้อ มิขอลวง

๐...โปรดจงเชื่อ เถอะหนา แก้วตาเจ้า
อย่าหูเบา แค้นเคือง เรื่องหึงหวง
กลับมาเถิด พี่รอ หนอพุ่มพวง
อย่าให้ล่วง เลยนาน พาลจะตรม

๐...ลืมหรือไร รสรัก เคยพักอุ่น
ตักเคยหนุน แนบเคล้า เจ้าเคยสม
แนบอกพี่ ยามนอน ตอนภิรมย์
อีกคำชม  นั้นเล่า เจ้าก็ลืม

๐...ปล่อยให้พี่  เดียวดาย  เหมือนตายตก
ในนรก ขุมรัก  ตักทุกข์ดื่ม
แทนน้ำคำ ฉ่ำหวาน อันซ่านซืม
เหมือนถูกยืม วิญญา เหลืออาลัย

๐...ณ วันนี้ ที่เก่า เราแรกพบ
พี่ประสบ ทุกข์เข็ญ เป็นอาศัย
เจ็บจดจำ คำจาก ถากถางใจ
ยืนร่ำไห้  รอคอย ที่รอยเดิม

๐...พร้อมดอกไม้ ในมือ ที่ถือมั่น
เตรียมมอบให้ แจ่มจันทร์ สรรค์กลิ่นเสริม
แทนคำจริง จากใจ ใส่เพิ่มเติม
เพื่อรอเริ่ม ต้นใหม่ ในรักเรา....



***เมฆา...*** 

[สายใย]

 
ขอชี้แจงแถลงการณ์สมานมิตร
ถึงพี่ทิดชื่อทุ่มหนุ่มหล่อเหลา
ได้ยินชื่อลือลั่นไม่บันเบา
ว่าพี่เขาใจกว้างอย่างนักเลง

ตัวฉันก็ชาติชายชื่ออ้ายหรวย
เรื่องร่ำรวยอย่าเลยไม่เคยเบ่ง
ส่วนอีเรียมคู่หมั้นของฉันเอง
ผู้ใหญ่เกรงพลาดกันให้หมั้นไว้

สองตระกูลคูณค้ำร่วมกรำศึก
สัมพันธ์ลึกล้ำเสมอเป็นเกลอใกล้
ฉันกับเรียมเพื่อนเก่าแต่เยาวัย
ต่างมีใจต่อกันตั้งนานมา

แม้นอยู่ห่างต่างบ้านไม่รานร้าว
หลายครั้งคราวสองเพื่อนผลัดเยือนหา
มีเพลงยาวพร่ำพรอดตลอดเวลา
มิใช่ว่าคิดทำนางบำเรอ

ทั้งอีเรียมมันรู้ตัวอยู่แล้ว
ไม่คลาดแคล้วตามคำนำเสนอ
ถ้าว่ามันปันใจไม่เคยเจอ
หรือทิดเพ้อพร่ำอ้างอยู่ข้างเดียว

ก็เห็นใจพี่ทิดอยู่นิดหนึ่ง
เรียมสวยซึ้งเรือนร่างชายต่างเหลียว
ฉันต้องขอเสียใจให้ทิดเทียว
หลังหน้าเกี่ยวเดือนสิบสองต้องวิวาห์...

ขอแสดงความนับทื่อทิดทุม มา ณ กรงนี้
จาก ฉรวย ท่าฉลอม
ป.ล.ขอเชิญไปร่วมเป็นเกลียดในงานวิวาห์ด้วยความยิงดี...
หรวย

[คนเผาถ่าน]

ขอ..ร่วง..เป็ง..เกลียด..ด้วยความ..ยิงโดน

แขกรับเชิญ

[อักษรารำพัน]

 
ขอชี้แจงแถลงการณ์สมานมิตร
ถึงพี่ทิดชื่อทุ่มหนุ่มหล่อเหลา
ได้ยินชื่อลือลั่นไม่บันเบา
ว่าพี่เขาใจกว้างอย่างนักเลง

ตัวฉันก็ชาติชายชื่ออ้ายหรวย
เรื่องร่ำรวยอย่าเลยไม่เคยเบ่ง
ส่วนอีเรียมคู่หมั้นของฉันเอง
ผู้ใหญ่เกรงพลาดกันให้หมั้นไว้

สองตระกูลคูณค้ำร่วมกรำศึก
สัมพันธ์ลึกล้ำเสมอเป็นเกลอใกล้
ฉันกับเรียมเพื่อนเก่าแต่เยาวัย
ต่างมีใจต่อกันตั้งนานมา

แม้นอยู่ห่างต่างบ้านไม่รานร้าว
หลายครั้งคราวสองเพื่อนผลัดเยือนหา
มีเพลงยาวพร่ำพรอดตลอดเวลา
มิใช่ว่าคิดทำนางบำเรอ

ทั้งอีเรียมมันรู้ตัวอยู่แล้ว
ไม่คลาดแคล้วตามคำนำเสนอ
ถ้าว่ามันปันใจไม่เคยเจอ
หรือทิดเพ้อพร่ำอ้างอยู่ข้างเดียว

ก็เห็นใจพี่ทิดอยู่นิดหนึ่ง
เรียมสวยซึ้งเรือนร่างชายต่างเหลียว
ฉันต้องขอเสียใจให้ทิดเทียว
หลังหน้าเกี่ยวเดือนสิบสองต้องวิวาห์...

ขอแสดงความนับทื่อทิดทุม มา ณ กรงนี้
จาก ฉรวย ท่าฉลอม
ป.ล.ขอเชิญไปร่วมเป็นเกลียดในงานวิวาห์ด้วยความยิงดี...
หรวย



๐ หนุ่มท่าหลอมจอมอำน่าขำยิ่ง
ว่าที่ผัวตัวจริงหญิงเรียมหนา
เป็นหนุ่มล่ำสำอางค์ย่านบางนา
รักกันมาห้าปีเข้านี้แล้ว

๐ หนุ่มหรวยนั่นมันดื้อตามตื้อสาว
ส่งเพลงยาวคราวนั้นแต่ดันแห้ว
จึงหมายมั่นบรรเลงเพลงอีแซว
ยังไร้แววแห้วทานบนคานทอง

[ระนาดเอก]

 
ขอชี้แจงแถลงการณ์สมานมิตร
ถึงพี่ทิดชื่อทุ่มหนุ่มหล่อเหลา
ได้ยินชื่อลือลั่นไม่บันเบา
ว่าพี่เขาใจกว้างอย่างนักเลง

ตัวฉันก็ชาติชายชื่ออ้ายหรวย
เรื่องร่ำรวยอย่าเลยไม่เคยเบ่ง
ส่วนอีเรียมคู่หมั้นของฉันเอง
ผู้ใหญ่เกรงพลาดกันให้หมั้นไว้

สองตระกูลคูณค้ำร่วมกรำศึก
สัมพันธ์ลึกล้ำเสมอเป็นเกลอใกล้
ฉันกับเรียมเพื่อนเก่าแต่เยาวัย
ต่างมีใจต่อกันตั้งนานมา

แม้นอยู่ห่างต่างบ้านไม่รานร้าว
หลายครั้งคราวสองเพื่อนผลัดเยือนหา
มีเพลงยาวพร่ำพรอดตลอดเวลา
มิใช่ว่าคิดทำนางบำเรอ

ทั้งอีเรียมมันรู้ตัวอยู่แล้ว
ไม่คลาดแคล้วตามคำนำเสนอ
ถ้าว่ามันปันใจไม่เคยเจอ
หรือทิดเพ้อพร่ำอ้างอยู่ข้างเดียว

ก็เห็นใจพี่ทิดอยู่นิดหนึ่ง
เรียมสวยซึ้งเรือนร่างชายต่างเหลียว
ฉันต้องขอเสียใจให้ทิดเทียว
หลังหน้าเกี่ยวเดือนสิบสองต้องวิวาห์...

ขอแสดงความนับทื่อทิดทุม มา ณ กรงนี้
จาก ฉรวย ท่าฉลอม
ป.ล.ขอเชิญไปร่วมเป็นเกลียดในงานวิวาห์ด้วยความยิงดี...
หรวย



๐ หนุ่มท่าหลอมจอมอำน่าขำยิ่ง
ว่าที่ผัวตัวจริงหญิงเรียมหนา
เป็นหนุ่มล่ำสำอางค์ย่านบางนา
รักกันมาห้าปีเข้านี้แล้ว

๐ หนุ่มหรวยนั่นมันดื้อตามตื้อสาว
ส่งเพลงยาวคราวนั้นแต่ดันแห้ว
จึงหมายมั่นบรรเลงเพลงอีแซว
ยังไร้แววแห้วทานบนคานทอง

อักษรารำพัน

๐ เห็นการ์ดเชิญหนุ่มหรวยป่วยทางจิต
อ้างถือสิทธิ์ในเรียมฝันเอี่ยมอ่อง
แถลงการณ์ปั่นข่าวราวทำนอง
ว่านวลน้องปลงใจใคร่ออกเรือน

๐ เรื่องเพลงยาวคราวสรรค์วันอดีต
เอ็งเขียนขีดไม่ออกแอบลอกเพื่อน
คารมข้าทั้งปวงทรวงสะเทือน
อีเรียมเอื้อนหลงคำเพราะจำนน

๐ ต่อเพลงยาวข้ากลับ!เอ็งกลับซ่อน
มาลักกลอนข้าส่งคงแต่ต้น
เอาเงินหวยรวยเบอร์เข้าเปรอปรน
เรียมไม่สนเอ็งก็พอจะรู้

๐ มาใส่ไฟเล่นเผาเข้าทางแม่
ทั้งผ้าแพรสร้อยทองกองเห็นอยู่
เมียเอ็งมีหลายคนล้นโฉมตรู
ลูกดั่งหมูเป็นครอกบอกโสดไย

๐ ท้ายที่สุดแผนเนียนเลียนเล่ห์เก่า
หลอกลวงเล่าข้าตายวายเป็นไข้
อีเรียมโศกอกแหลกแบกทุกข์ใจ
เอ็งก็ใช้กำลังดั่งบ้ากาม

๐ มัดมือชกฉกสาวพราวของข้า
ส่งการ์ดมาลองใจหรือใคร่หยาม
ดึกคืนนี้สบช่องฤกษ์สองยาม
จะเหน็บด้ามพร้าใหม่ไปฉุดเรียม..

ปล.พี่สายใยครับ ผมจะเข้ามุกขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้างแล้วล่ะครับ..

ระนาดเอก(หนุ่มทุม ทุ่มรัก)

[สายใย]

 
ยินคำขานหาญกร้าวบ่าวมาบอก
อ้ายบ้านนอกคอกนาใครหนาเสี้ยม
มีเพียงพร้าด้ามใหม่มันไม่เจียม
จะฉุดเรียมคืนนี้เห็นดีกัน

แล้วบอกต่อพ่อจ๋าเขามาแน่
เราคงแย่แล้วหนาเขาก๋ากลั่น
เป็นชาติเชื้อเสือดงคงกระพัน
จะตีรันหวั่นใจเราพ่ายแพ้

ไม่ต้องกลัวอ้ายหนูกูอยู่นี่
ถ้ามันผลีผลามทำจักย่ำแย่
พ่อจักจ้างโปลิศประชิดแจ
มีดมันแม้เงื้อคมระดมยิง

เราไม่ผิดคิดดูอ้ายหนูเอ๋ย
พ่อไม่เคยชิงชู้เรื่องผู้หญิง
ถ้าอ้ายเสือเหลือร้ายหมายมาชิง
ศพจะกลิ้งทิ้งทาบเลือดอาบนอง

[ดิษฐา]

อีสร้อยแอบแนบโอ่ง คอโก่งเฝ้า
คิดจับเอาข่าวเตือน แจ้งเพื่อนผอง
อีเรียมทำหน้าตื่น ยืนประคอง
น้ำตานอง ครองตน ไม่พ้นเลย

ทั้งไอ้หนุ่มบ้านนอก ที่บอกรัก
มากมายนักหลายหลากไม่อยากเผย
ทั้งข่าวร้ายหมายขึ้น ถึงเรือนเอย
อยากนิ่งเฉย ก็ติด ผิดระกำ

วางแผนสรรพคืนนี้ หนีไปก่อน
จำจากจรขืนอยู่  รู้ถลำ
อีสร้อยบอกแผนนี้ อีเรียมทำ
ยามพลบค่ำ ย่ำเยือน รีบเคลื่อนมา
ย่องย่องแอบแย้มยิ้ม แก้มปริ่มเรื่อ
อีสร้อยเงื้อบันได แล้วไต่หา
ดับตะเกียงเลี่ยงแสง จำแลงทา
หนุ่มหนุ่มจ๋า.... ข้าพร้อม.. อย่าออมมือ

...  

[ไพร พนาวัลย์]

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ได้การหวานแล้วข้า
เขาจะฆ่าชิงสาวผิวขาวผ่อง
เจ้าเรียมยืนตัวเย็นเขม้นมอง
คงสมปองครานี้ดีใจจัง

โอ้ เรียมเอ๋ย เนื้อเย็นคงเป็นหม้าย
เพราะสองชายแย่งกันมันคงคลั่ง
เข้าตีรันฟันแทงแย่งชิงชัง
จนเลือดหลั่งนองน้ำในค่ำนี้

คนไหนตาย ตายไป...ใครชนะ
โปลิศฉะติดคุกบุกเข้าจี้
จับมัดมือหมดลายตายพอดี
แล้วจะมีใครเขามาเอาเอ็ง

ปล่อยตาอินตานาเข้าพล่าผลาญ
เจ้าหน้าหวานอย่ายุ่งลุงซิเจ๋ง
ตาอยู่มาพาเจ้าเข้าแก้เซ็ง
ขอจงเล็งตาแลเถิดแม่นาง

ข้าจะเลี้ยงดูเจ้าเข้าหอห้อง
จะปรองดองเอ็นดูอยู่เคียงข้าง
จะถนอมจอมใจไม่จืดจาง
ขอนวลปรางวางใจให้ดูแล 

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ปรางทิพย์]

โอ้แม่สร้อยคอยแอบอยู่แนบข้าง
โฉมสอางค์พลางแจงแถลงสื่อ
พาดบันไดให้บ่าวฉาวระบือ
น่าเชื่อถือลือลั่นสนั่นบาง

ส่วนอีเย็นเห็นสร้อยนั้นคอยหนุ่ม
ดั่งไฟสุมรุมร้อนก่อนฟ้าสาง
ต้องดักจับปรับแผนซ้อนแทนนาง
พอสว่างต่างยิ้มอิ่มทรวงใน

ทั้งสร้อยเรียมเตรียมตัวพันพัวหรวย
แม้ร่ำรวยด้วยทรัพย์ยากรับไหว
หนุ่มเขากล้าท้าชิงหญิงพิไร
แย่งหัวใจไปครองทั้งสองคน

อ่านเพลงยาวบ่าวแย่งเข้าแข่งขัน
หวังประชันฟันพร้าช่างน่าสน
ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ตั้งใจชน
ช่างเข้มข้นมนตราคุ้มค่า...รอ...

[ระนาดเอก]

~"เสือจำเป็น?"~

๐

๐ เดือนเริ่มเผยเลยตาลฟากด้านเหนือ
เปล่งแสงเรื่ออร่ามคุ้งน้ำหนอ
กองไฟสุมโจมจู่กรูฟาง-ตอ
ควายตาคลอเคี้ยวเอื้องชำเลืองมอง

๐ เงาตะคุ่มพุ่มไม้ตรงท้ายบ้าน
สวมหมวกสานเลศนัยคบไฟผ่อง
เสียงเรียกคุ้นสะกิดให้คิดตรอง
น้ำเสียงน้องของเรียมชื่ออีเย็น

๐ ข้าหันขวับรับเสียงสำเนียงสาว
รีบจำก้าวแอบไฟกลัวใครเห็น
อีสาวสั่นสำลักเสียงกระเซ็น
ค่อยค่อยเข็นเนื้อความตามรู้มา

๐ บ้านพี่หรวยโปลิศปิดทุกช่อง
ตั้งเป็นกองนอกในคบไฟหรา
ทั้งนักเลงหัวไม้ใหญ่สมญา
สุมบัญชาการลับจับพี่ทุม

๐ รอพี่หมายสะเออะเสนอหน้า
เสียงปืนผาคงคลั่งซากฝังหลุม
พี่หรวยกะดับแค้นแผนรัดกุม
ถ้าถูกหนุ่มฉุดสาวเจ้าหัวใจ

๐ ข้ากัดฟันสั่นพลางทั้งหนังเนื้อ
นังเย็นเอื้อแจงข่าวเล่าขานไข
แววตาหม่นปนห่วงท้วงอย่าไป
ทั้งปืนไฟดาบวาวเขาครบตัว

๐ สัญชาติเสือเมื่อลั่นมันต้องฉุด
สติผุดคิดอ่านการถ้วนทั่ว
กระซิบบอกอีเย็นเน้นอย่ากลัว
ขอเอาหัวพี่ชายหมายประกัน

๐ เอ็งกลับไปมอมเหล้าเขาทั้งบ้าน
บริการกับแกล้มแกมเลือกสรร
อุ-สาโทลำเลียงเสบียงครัน
ชาติไพร่นั้นเจอเหล้าก็เมาคลาน

๐ แล้วลอบไปบอกเรียมเตรียมคำถ้อย
หากอีสร้อยส่งสำรับ-กับอาหาร
สลับตัวในห้องสองนงคราญ
ด้วยสร้อยมันสงสารด้านข้านัก

๐ บอกเรียมหนอรอข้าห้องนังสร้อย
พอเดือนคล้อยกอไผ่ได้ฤกษ์หลัก
ข้าจะไปตามคำย้ำเพราะรัก
ใจมิพักคิดหวั่นอันตราย

๐ อีเย็นรับแผนการด้านคืนนี้
ทั้งเห็นดีแยบยลเร่งขวนขวาย
รีบลัดเลาะกลับบ้านการมากมาย
วุ่นแจกจ่ายเหล้ายาอุ-สาโท

๐ กระซิบบอกเจ้าเรียมเตรียมการหนี
แผนราบรื่นด้วยดีพลีไห-โหล
กับแกล้มเกลื่อนต่างหลับพับวงโป
ฟากไฮโลวงใหญ่ไอ้หรวยนำ

๐ สร้อยเปลี่ยนตัวกับเรียมเตรียมรับแผน
คลุมโปงแทนแกล้งหลับขยับขำ
ด้านล่างเหลือโปลิศติดเวรจำ-
เดินตรวจกำขวดเหล้าร่างเมาเอียง

๐ ข้าซ่อนตัวแฝงร่างข้างกอไผ่
รูดตะกรุดดอกใหญ่มิให้เบี่ยง
เลื่อนไว้หน้าคราสู้บู๊พร้อมเพรียง
พร้าเหน็บเฉียงด้านหลังรั้งเวลา

๐ พอเมฆเคลื่อนบังเพ็ญเช่นโลกปิด
แผนที่คิดสุกงอมพร้อมฟันฝ่า
กำจัดเวรตำรวจเดินตรวจตรา
หวดเตะผ่าชายโครงก็ลงพับ

๐ คนที่สองล็อกคอก็สิ้นฤทธิ์
คนที่สามฮุคนิดก็ผล็อยหลับ
คนที่สี่ถีบหน่อยก็ม่อยรับ
คนที่ห้าศอกสับก็หลับยาว

๐ จระเข้ฟาดหางร่างคนหก
หัวทิ่มกกกอดไหในกลางหาว
คนที่เจ็ดก้านคอก็นับดาว
คนที่แปดแข็งกร้าวก็เอาลง

๐ คนที่เก้าถูกป้อนมอญยันหลัก
เลือดทะลักหลับกลางคว้างร่วงส่ง
คนที่สิบเงื้อดาบวาววาบตรง
แววนักเลงตัวยงตรงเข้าฟัน

๐ ข้าหลบดาบหลอกล่อก็ต่อยสวน
ส่งปากป่วนด้วยเลือดเดือดหุนหัน
เจ้าของดาบยิ่งบ้าตาดุดัน
ข้าตะบันฟันหลุดร่างคุดดิน

๐ ส่วนไอ้หรวยเมาเหล้าแอบเข้าห้อง
ดอดลอบย่องปล้ำเรียมเตรียมหยาม-หมิ่น
เห็นบนเตียงคลุมโปงตรงเคยชิน
ดับตะเกียงไฟสิ้นถวิลกาม

๐ เข้าลูบไล้ปล้ำปลุกรุกนังสร้อย
ศักดิ์น้องน้อยของตนปนบุ่มบ่าม
ฤทธิ์หน้ามืดตามัวหัวใจทราม
สำเร็จความกามกิจผิดศีลธรรม

๐ หลังข้าปราบนักเลงเฉ่งโปลิศ
แผนตามติดรับเรียมเปี่ยมใจฉ่ำ
บันไดพาดห้องสร้อยตามถ้อยคำ
เสร็จจึงนำเรียมหนีวิวาห์ลวง..

ระนาดเอก

[สายใย]

“เจ้าหรวยเอ๊ยล้างหน้ามากินข้าว
เล่นหลับยาวเลยหนาจนข้าห่วง
ค่าขนมวางให้ไม่ต้องทวง
แม่จะล่วงหน้าไปใส่บาตรพระ”

ข้าลืมตาลุกนั่งหลังแม่เรียก
เหงื่อชุ่มเปียกตัวเทียวเหนียวเหนอะหนะ
อ่านนิยายไหงดันไปฝันซะ
เรื่องนี้น่ะสนุกเหลือ”เสือจำเป็น”

....เฮ้อ...ทิดทุม นะ ทิดทุม เล่นเอาไอ้หรวยเหงื่อเข้าตาเลยเชียว อิ อิ...

[ไพร พนาวัลย์]

เห็นทิดหรวยกินเหล้าเมาไม่เลิก
นั่งหัวเถิกเป็นทุกข์อยู่ริมท่า
ถูกทิดทุมแย่งอีเรียมไม่เลิกรา
ดังถูกผ่าดวงใจให้แหลกลาน

จึงหิ้วเหล้าไปหาอย่าหุนหัน
คนชอบกันวันเก่าเราสงสาร
คิดเสียว่าอีเรียมมันลนลาน
ลงจากบ้านหนีไปสมใจปอง

ฉันก็มีหลานสาวอยู่คนหนึ่ง
สวยซาบซึ้งตรึงใจไม่มีสอง
ทิดตาฝาดพลาดไปไม่หลียวมอง
ขอเป็นทองแผ่นเดียวเกี่ยวดองกัน

อย่าปล่อยใจให้ป่วยทิดหรวยเอ๋ย
เขาคงเคยร่วมสร้างทางสวรรค์
ยกแฟนเก่าให้เขาเข้าแบ่งปัน
ทิดทุมนั้นนักเลงเก่งคนเดียว

ทิดหรวยมีน้องสาวทั้งขาวสวย
ฉันจะช่วยน้องยาอย่าตาเขียว
ฉันรักเธอจริงใจไม่เบาเชียว
จงแลเหลียวเกี่ยวก้อยอย่าน้อยใจ

ปล่อยเรื่องเก่าผ่านพ้นอย่าหม่นหมอง
มาประคองเคียงข้างอย่างชิดใกล้
นะหลานเขย,พี่เมีย,เชียร์เร็วไว
รักกันไว้นะพวกเราบ้านเดียวกัน

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ทอฝัน]

...ใครจะรู้อกเรียมต้องเกรียมหมอง
น้ำตานองครองช้ำระกำเผย
เหลือทนแล้วต้องย้ำออกคำเปรย
คงชื่นเชยเพียงพี่ขวัญไม่ผันแปร

…พี่กับน้องผูกพันกันแต่เล็ก
ครั้งยังเด็กจดจำย้ำรอยแผล
ถูกพรากพร่าพาเหินเกินตาแล
ใจยังแน่รักมั่นสัมพันธ์เดียว…

<object style="height: 390px; width: 640px"><param name="movie" value="

<a href="http://www.youtube.com/v/BV4RAbu5rIo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BV4RAbu5rIo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สมนึก นพ]

นั่งอยู่ป้อม รับแจ้งความ ตามวันนี้
หลายคดี คาบเกี่ยว เรื่องเดียวนั้น
นางสาวเรียม สวยใส อย่างไรกัน
มีผกผัน หลายชาย ได้หวังปอง

บ้างแจ้งว่า หนุ่มแม่กลอง มาลองเล่น
พาหนีเผ่น หนุ่มหลาย ได้หม่นหมอง
นายทุ่ม นักเลงใหญ่  หมายคิดลอง
คิดจับจอง สาวสวย ของหรวยไป

หนุ่มท่าฉลอม ใส่ความ ทำเสื่อมเสีย
ว่าเรียมเมีย หนุ่มบางนา ว่าเข้าให้
หนุ่มหรอย จอมตื้อ ระบือไกล
เล่นใส่ไฟ ผลัดกัน เรื่องมันยาว

ยิ่งสาวสร้อย มาอ้าง เรื่องวางแผน
ทำแนบแน่น คิดไกล ไม่โฉ่ฉาว
เป็นนางเอก นัดพบ จบเรื่องราว
แทนเรียมสาว ตะเกียงดับ จับหนุ่มนา

ส่วนอีกราย หมายตา มาผกผัน
มีแทงฟัน ไม่หลบ หลายศพหนา
อยากจะเป็น ตาอยู่ รู้ตานา
ได้แบ่งปลา กับตาอิน ยังหมิ่นกัน

จะเอาหาง หรือหัว ลงตัวไม่
จึงเสียไป ท่อนกลาง ขวางอยู่นั้น
อยู่ป้อม วันนี้ มีพัวพัน
ไหงเรื่องมัน ยุ่งนา ระอาใจ

ได้จังหวะ หมดเวร เผ่นทันที
ข้างป้อมมี หนึ่งท่าน นั่นเห็นไหม
ไปแจ้งเวร นั้นนา อย่าช้าใย
ย้ายมาใหม่ จ่าเฉย ไปเลยคุณ.

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

ห่างจากลา คราบน้ำตา ยังเปื้อนหมอน
เมื่อครั้งก่อน เคยอิงแอบ ชิดแนบหนุน
คนเคยรัก ใจเคยหวง เพียงห่วงคุณ
ความอบอุ่น ที่หักห่าง เว้นว่างไป

ต่างเฝ้ารอ คืนวันผ่าน เมื่อกาลลับ
ยิ่งเร่งนับ วันเวลา ที่มาใกล้
ห่างสุดฟ้า ร้างนภา ทุกคราไป
แม้จากใกล รู้เพียงใจ ยังเฝ้ารอ

[ขมิ้น]

จะอีกนาน แค่ไหน ก็ยังไหว
ไม่เป็นไร อดทน สู้ต่อได้
ถ้าทำแล้ว ตัวเธอ นั้นเห็นใจ
ฉันก็ไม่ ปฏิเสธ ที่จะทำ
..
แม้ลำบาก ยากเย็น จะยืนสู้
จะยืนอยู่ เคียงข้าง ไม่ไปไหน
อยากให้เธอ รับรู้ ด้วยแรงใจ
ว่ามีใคร ยินยอม เหนื่อยเผื้อเธอ
..
ไม่มีเงิน ซื้อเค๊ก วันเกิดเธอ
มีเพียงเพ้อ กับฝัน วันไหนไหน
ไม่มีเงิน รอหน่อย น่ะดวงใจ
จะรีบไป หาเงิน เลี้ยงครอบครัว
..
อยากจะขอ วันหน้า ให้สดใส
อย่าให้ใคร ขัดขวาง รักทั้งสอง
และขอให้ ทรวยเทพ โปรดคุ้มครอง
รักทั้งสอง ของข้า ให้ปลอดภัย
..
อนาคต มีไหม ในวันหน้า
วันที่ข้า เชิดชู หน้าตาได้
ดูแลรัก ปกป้อง ตามกันไป
รักหมดใจ ทั้งสอง เจ้าคนดี
..
ขอสักวัน ได้ไหม วันของเรา
ที่มีเจ้า และข้า ร่วมสร้างฝัน
พร้อมดูแล ปกป้อง กันและกัน
ขอสักวัน ความฝัน ให้เป็นจริง
..
...
....จากใจนายขมิ้น..

[สมนึก นพ]

ขอรับผิด จิตหมอง ตรองเมื่อสาย
คำพี่ชาย เตือนไว้ ไม่ผกผัน
หวังทรัพย์สิน เงินทอง กองอนันต์
หมายผูกพัน ยึดเนี่ยว เกี่ยวรักครอง

ในครั้งแรก คิดเพลิน เดินทางถูก
ต้นรักปลูก ที่ใหม่ คงไม่หมอง
นำเมล็ด ลงวาง กระถางทอง
ยังลำพอง ยิ้มร่า ราศรีมี

ครั้นต้นผลิ แตกหน่อ รอใบโผล่
เริ่มเลโล เลือนลาง ความหวังนี้
ปุ๋ยไม่ใส่ น้ำไม่รด หมดกันที
ไม่ถึงปี เหี่ยวเฉา คงเน่าตาย

ก่อนวาระ สุดท้าย ใกล้แล้วหนา
ภาพท้องนา น้ำหลาก มาจากฝาย
ปุ๋ยอย่างดี มีมาก จากคอกควาย
หวังพี่ชาย ใส่ใจ ได้พรวนดิน

จึงถอยร่าง ห่างมา หาทุ่งกว้าง
ไม่เคยร้าง ไมตรีจิต เป็นนิจสิน
สำนึกผิด คิดหวัง ล้างมลทิน
พี่ได้ยิน หรือไม่ น้องใคร่ครวญ

ยกโทษให้ เถอะหนา อย่าได้เศร้า
เรื่องรักร้าว เรานั้น เหตุผันผวน
ยากทำใจ ระทก กระอกอวน
ไม่รบกวน พี่นา รออภัย

ด้วยหลุมเก่า ขุดมี มิใช่หรือ
เรียมได้ถือ เมล็ดใหม่ หมายนำให้
ขอพี่ปลูก รักงอก ออกกิ่งใบ
ประสานใจ เราสอง ครองทุ่งนา.