ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

คำว่า “รัก”

อยากเขียนกลอนผ่อนพักดูสักนิด
นั่งครุ่นคิดคำคมดั่งงมกุ้ง
บางครั้งแหม ลื่นไหลไม่นังนุง
บางวันยุ่งดั่งด้ายมิง่ายเลย

แต่คำหนึ่งต่อไต่เขียนไม่ออก
ดั่งถูกตอกตรึงไว้ไม่กล้าเอ่ย
มันร้อนรุ่มกลุ้มใจดั่งไม่เคย
พิโธ่เอ๋ย คำเดียวไม่เชี่ยวชาญ

อยากจะบอกคนดีว่าพี่...นึก
ทรวงระทึกหวั่นไหวดั่งใจด้าน
เพียงคำหนึ่งนี่หนอท้อดวงมาน
อีกไม่นานคงพ้น คำจนใจ

ขอให้ถึงวันนั้นวันหลุดโลก
วันมีโชครักชอบคงตอบได้
มันขลักขลุกซุกซ่อนอยู่ภายใน
บอกเมื่อไหร่ได้เฮ...คงเท่ห์จัง

รอให้ถึงปีใหม่ได้ไหมน้อง?
อย่าเพิ่งร้องครวญคร่ำทำคลุ้มคลั่ง
ได้ฤกษ์งามยามดีมีวันดัง
คงได้ฟังถ้อยคำที่พร่ำวอน

ขอพบหน้านวลน้องหายข้องจิต
ได้ใกล้ชิดคนงามจะตามอ้อน
ได้พบเห็นนัยนาเปี่ยมอาทร
จะกุมกรศรปัก คำ... “รักเธอ”

“ปรางค์  สามยอด”

[ปรางทิพย์]

เพียงคำเดียวเหนี่ยวรั้งหยุดยั้งคิด
อยากแนบชิดนิทราคราเสนอ
ให้นวลน้องต้องรอขอพบเจอ
พร่ำละเมอเพ้อถึงหนึ่งดวงมาน

อีกสองเดือนเหมือนใจใกล้จะขาด
บ่วงสวาทวาดฝันคอยวันหวาน
ดั่งน้ำเชี่ยวเกลียวคลื่นระรื่นธาร
หลั่งไหลผ่านซ่านทรวงทุกห้วงตอน

จึงเต็มปริ่มอิ่มใจยามใฝ่หา
ปรารถนาคราขวัญบรรจถรณ์
พี่จะกอดพลอดพร่ำลำนำกลอน
หวังกุมกรศรรัก...แนบตักนวล...

 

อิอิ...แบบว่า ไม่ทราบว่าคุณปรางค์ฯ จะเอ่ยคำว่า....รักกับใครค่ะ
ปรางผ่านมาเลยขอแจมนิดหนึ่งค่ะ

[ชมพูไพร]

คำว่า"รัก"คำนี้ที่ทรมาน
ไม่อยากอ่านไม่อยากฟังได้ยินไหม
เกลียดคำนี้ชิงชังนักไปไกลไกล
ทุกวันไห้หวนคิดเพราะคำเดียว
คำลมลมพรมพ่นตามกระแส
เคยทำแพ้เมื่อแลฟังชั่งปลาบเสียว
เมื่อหวนคิดจิตยังหวั่นสั่นซีดซียว
ทำใจเหี่ยวเปลี่ยวป่วนข่วนแผลเป็น

[พิมพิลาไลย]

คำว่ารัก สักคำ ที่ฉ่ำหวาน
อาจประหาร ผลาญพร่า ให้อาสัญ
เคลือบยาพิษ ติดมา เพื่อฆ่ากัน
รู้ไม่ทัน บั่นบาด แทบขาดใจ

เพราะพิษรัก หนักหนา และสาหัส
จะรู้ชัด ซัดมา น้ำตาไหล
หลบไม่ทัน หันไม่ถูก ก็ทุกข์ไป
รักบังใบ ใจบังเงา เศร้าพอกัน

คำว่ารัก สักที หนีไม่พ้น
ดังต้องมนต์ กลไก อยู่ในฝัน
หลงวนเวียน เจียนจุก เคล้าคลุกกัน
ขึ้นสวรรค์ พลันตก นรกใจ




พิมพิลาไลย

[Music]

เฝ้าเพียรบอกฝากรักเธอพักหนึ่ง
มิเคยซึ้งตอบรับกลับมาให้
คนที่ยังไม่พูดพิสูจน์ไง?
เจ้าทุ่มเทเปไปให้หมดตัว

ระยะทางดูม้าเวลาวิ่ง
กาลเวลารักจริงไม่ได้มั่ว
แล้วไฉนกานดาถึงตามัว
เลือกคนกลัวไม่เอ่ยเฉลยคำ

หัวใจหญิงเรียนรู้และดูยาก
เดี๋ยวว่ามาก/ว่าน้อยไม่คอยย้ำ
ชอบตลกขำดีพี่ก็ทำ
ชอบเข้าวัดบาปกรรมก็จำยอม

กลัวคารมเป็นต่อพี่ก็หัด
ทั้งเจนจัดลีลาพี่ว่าพร้อม
มีคนเอ่ยอ้ำอึ้งถึงจอมปลอม
เจ้าออมชอมรอฟัง..ชักยังไง?

ขอแซวคุณปรางค์ สามยอดครับ..ลีลาอ้อนกินขาดจริงๆ..ขนาดผมเป็นผู้ชายยังอยากรอฟังด้วยคนครับ

[masapaer]

“ รักนี้ที่ห่างไกล “

ยินคำ “รัก” มักแสลงดั่งแกล้งเจ็บ
ใจที่ชาปร่าเหน็บเย็บไม่ไหว
เหมือนของสูงเกินนักมักห่างไกล
เอื้อมมือคว้าเท่าใดได้แค่เงา

หากคำ “รัก” ยกได้ใช่สิ่งของ
เราคงครองรักนี้มิหมองเศร้า
แต่เพียงรักคือใดไยบางเบา
หรือหนักเคล้า,เร่าร้อน,อ่อนนุ่มนวล ?

 “รัก” คำนี้อยู่ไหนใคร่อยากรู้
ฟังชินหูดูไม่เห็นเร้นผันผวน
เจ้าล่องหนกลใดไยรัญจวน
สร้างเล่ห์ป่วนวิญญาณ์ล่าใจกัน

มิแถลงแกล้งเร้นเป็นลึกลับ
คว้ามือกลับลับหายกลายเหมือนฝัน
แม้นิ่งเฉยเอ๋ยเจ้าเข้าโรมรัน
ให้มิทันตั้งหลัก “รัก” ซ่อนกล

ให้ความรักดุจเดือนเหมือนดวงแก้ว
หรือคือแ ร้วบ่วงล่าน่าฉงน
บัดกระนั้นฉันนี้หวังคลี่ยล
ให้กมลดลรักเพียงสักครา


" มะสะแป "

[เมฆา...]

…หา คำว่ารัก...


๐..คำว่ารัก อยู่ไหน ใครรู้บ้าง
สองข้างทาง มีไหม จะไปหา
หรือว่าลอย คล้อยคู่ หมู่เมฆา
หรืออยู่ริม ธารา พฤกษาไพร

๐..หรือว่ามอญ ซ่อนแอบ แนบแทนผ้า
อำพรางตา ซ่อนรัก ให้ขวักไขว่
 วิ่งวนอยู่ กู่ก้อง ร้องเรียกไป
 รัก อยู่ไหน โปรดเผย เฉลยที

 ๐..อยู่ทางนี้ ทางนั้น หันทางโน้น
 หรือลอยโพ้น บนฟ้า นภาศรี
 จะตามหา ทุกแห่ง แหล่งใดมี
 แม้ต้องพลี ชีวา ก็กล้ายอม

 ๐..ขอแค่เพียง สมหวัง สักครั้งหนอ
 สมที่ใจ  เฝ้ารอ ก็เปี่ยมพร้อม
 จะมอบรัก ตอบกลับ ดับความตรอม
  ที่ชอบล้อม หยอกเย้า  ให้เศร้าทรวง.....
 

  ***เมฆา...***

[ไพร พนาวัลย์]

คำว่ารักหนักอกเหมือนตกตึก
ต้องเก็บไว้ให้ลึกจนฮึกเหิม
แล้วค่อยปล่อยออกมาหาคนเจิม   
ใครประเดิมได้ดีไม่เดียวดาย

อันลุงปรางค์ย่างเข้าวัยเก่าแก่
ต้องยอมแพ้คนหนุ่มที่คุมง่าย
จึงต้องเลี่ยงเสี่ยงมุมทุ่มใจกาย
ไม่วุ่นวายเรื่องรักเฝ้าหักใจ 

 

"ปรางค์  สามยอด"

[yotaga]

ถูกแล้วหละ ลุงปรางค์ ที่ห่างรัก
เฝ้าห้ามหัก ไม่ให้ ใจสั่นไหว
หากหัวใจ ตื่นเต้น กระตุกไป
อาจเป็นภัย แก่ตัว น่ากลัวจริง

เพราะร่างกาย ไม่อำนวย อาจม้วยได้
อย่าฝันใฝ่  สนใจ  ในผู้หญิง
เอาธรรมมะ เถิดหนา มาพักพิง
ทำใจนิ่ง อย่าได้สน คนสวยเลย
                    คริ คริ ขอสนับสนุนลุงปรางค์หน่อยนะคะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

คำว่า"รัก"มักง่ายจากชายนี้
พ่อตัวดีมีใจให้บ้างไหม
บอกว่ารักภักดีแถมมีใจ
แต่ที่ไหนไยหลอกกลอกกลิ้งจัง

พระอาทิตย์อัสดง

[คนเผาถ่าน]

"

<a href="http://www.youtube.com/v/OM0G5lM71xA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OM0G5lM71xA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คำว่ารัก...ดั่งบทเพลง
"คนเผาถ่าน"

["สายธารศรัทธาธรรม"]

อัศดงลงกลอนที่หวานซึ้ง

ใจตราตรึงรักมั่นไม่ขาดหาย

คิดถึงเธอเพ้อพร่ำเคยชิดกาย

วันเดียวดายไร้คู่เคียงไกลตา

ฝากคำรักทักทายจึงขอส่ง

อัศดงศรัทธาพาห่วงหา

ทุกวันคืนตื่นฝันในนิทรา

อยากสบตาแนบชิดสนิทพลัน

---พลังศรัทธา---

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

บอกว่ารักปักจิตเมื่อชิดใกล้
ยามห่างไกลใยเล่าเฝ้าคิดถึง
สุดห่วงหาพาใจให้ตราตรึง
ยังคนึงซึ้งคำที่พร่ำบอก

มาบอกรักหนักแน่นเท่าแผ่นฟ้า
ที่เอ่ยมาวาจาอย่ากลับกลอก
ถ้าล้อเล่นเช่นนั้นน้องจะศอก
เอาสักดอกหอกนี้แทงที่ใจ

พระอาทิตย์อัสดง

[เพลิงคำ]

มีแต่คนบ่นรักชายมักหลอก
มีแต่หยอกเย้าเล่นแล้วเผ่นหาย
มีแต่พูดเพ้อรักมิพักวาย
น้ำคำชายเชื่อนักแล้วจักตรม

ขอแก้ตัวเตือนหญิงอาจอิงข่าว
ทุกเรื่องราวร้าวช้ำระกำขม
ยุติธรรมคำศาลอย่าพาลลม
ชายระทมช้ำใจเพราะใครเธอ

[แม่ค้าหน้าหวาน]

พูดคำรัก ยากกว่า จะกล้าเอ่ย
แม้ล่วงเลย เก็บสุม จนรุมเร้า
กลัวเผยออก บอกไป หัวใจเรา
ช้ำโศกเศร้า เขาเมิน เผชิญตรม

เมื่อมองตา อาวรณ์ เกินซ่อนแล้ว
เห็นไหมแวว ตานี้ ที่ขื่นขม
คำว่ารัก มัดกาย ยากคลายปม
โอบล้อมห่ม ห้องใจ ให้คว้ามา

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[ฉันเอง]

รัก...

คำว่า"รัก"มันสั้นนักแต่ยากเอ่ย
ไม่รักเลยก็เฉลยมาได้ง่าย
หากรักแล้วพูดว่า"รัก"ยากแทบตาย
กว่าจะบอกเสียงแหบหาย"ฉันรักเธอ"

ใจตูมตามความรักนั้นมันหนักอก
เพราะว่าพกรักมายมายมาเสนอ
ตั้งใจแล้วว่าวันนี้บอกรักเธอ
ก็ยังเพ้อและไหวหวั่นนั่นอยู่ดี


ฉันเอง..

[เศษเหล็ก//]

หนึ่งในอารมณ์ซ่อนตรมร้ายลึก
ที่ผนีก ความเจ็บช้ำ นักหนา
เป็นความทรงจำประทับตรึงตรา
คำสัญญา รักมั่น ไม่แน่นอน

ยิบกระดาษไกว่กวาดมาขีดเขียน
ใต้แสงเทียน หลั่งไออุ่นร้อน
สร้างอารมณ์ กลั่นมาเป็นบทกลอน
แต่ละตอน หยาดน้ำตา ไหลริน

คำว่า"รัก" ร้อยเรียง หวานซึ้ง
ที่คำนึง อ่อนละลวย งามถวิล
ได้สัมผัส หลงเสน่หาจนชาชิน
มิอยากกิน แม้แต่ ข้าวปลา

ยอมทุกอย่างเพื่อจะหวังหมายปอง
เป็นคู่ครอง ให้ได้ ตามปรารถนา
สู้ตกน้ำ บุกลุยไฟ ไม่ระอา
แต่อย่างว่า สุดท้าย น้ำตาซึม

.................เศษเหล็ก.