ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ฝากไออุ่นรัก

ฝากกลอนกล กลกลอน มาอ้อนคุณ
ฝากไออุ่น อุ่นไอ ไล่ลมหนาว
ฝากแสงสี สีแสง แต่งคำกล่าว
ฝากเดือนดาว ดาวเดือน เป็นเพื่อนเธอ

ไออุ่นซ่าน ผ่านกาย หายสั่นไหว
ไออุ่นซ่าน ผ่านใคร ใจก็เพ้อ
ไออุ่นซ่าน ผ่านมา ข้าละเมอ
ไออุ่นซ่าน ผ่านเจอ เพ้อทุกวัน 

อุ่นไอรัก ถักทอ ต่อเป็นสาย
อุ่นไอกาย รายล้อม อยู่พร้อมฝัน
อุ่นไอเจ้า เข้าเรียง อยู่เคียงกัน
อุ่นไอฉัน พันต่อ เข้าห่อใจ

รักยิ่งเติม เสริมต่อ ก็ยิ่งนาน
รักยิ่งหวาน สานต่อ ก็ยิ่งใส
รักยิ่งผูก ปลูกต่อ ก็ยิ่งไกล
รักยิ่งใส่ ให้ต่อ ก็ยิ่งดี

ปล.
บทที่ ๑ กลอักษรนกกางปีก
บทที่ ๒ กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย และกลบทเทพชุมนุม
บทที่ ๓ กลบทบัวบานกลีบขยาย และกลบทเทพชุมนุม
บทที่ ๔ กลบทเสือซ่อนเล็บ และกลบทบัวบานกลีบขยาย

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

หนาวแล้วนะ

หนาวแล้ว แก้วตา ก็ลาจาก
หนาวทรวง หน่วงมาก ยากจะหาย
หนาวมา ข้าหม่น ทนเดียวดาย
หนาวแท้ แพ้พ่าย วุ่นวายใจ

หนาวมาก ยากอิง พิงดารา
หนาวลม ห่มฟ้า ข้าหวั่นไหว
หนาวนาน พานท้อ รอร่ำไป
หนาวนี้ มีไหม ใครสักคน

หนาวกาย ก่ายลม ระทมหนัก
หนาวลม ห่มรัก ขอสักหน
หนาวสั่น หวั่นไหว ใจทุกข์ทน
หนาวจัง นั่งบ่น อยู่คนเดียว

หนาวจิต ติดซ่อน ให้อ่อนล้า
หนาวใจ ใครหนา จะมาเลียว
หนาวรัก ถักคำ นำมาเกี่ยว
หนาวมาก อยากเอี่ยว เกี่ยวสัมพันธ์

(กลบทเทพชุมนุม)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

เขียนโคลงโยงรัก

๐ เขียนกลอนตอบมอบให้...มานาน
โคลงรักที่ถักหวาน.........ยั่วเย้า
โยงมาใส่ในกานท์.........วางอยู่..นะแม่
รักที่อ้อนป้อนเจ้า...........ทุกเช้าทุกเย็น

๐ เขียนเป็นคำพร่ำเพ้อ.......เรียกหา
ปักฝากให้ทุกครา...........ไม่น้อย
ถักย้ำพร่ำเพ้อมา...........เพราะห่วง..หวงนา
ป้อนปักถักคำถ้อย...........ผูกร้อยมัดใจ

๐ เขียนฝากให้เช่นนั้น......ทุกคราว
โคลงที่อ้อนวอนสาว......สุดซึ้ง
โยงกับเมฆกับดาว.........มาทัก..หวานนา
กลอนรักจากก้นบึ้ง...... แด่น้องนางเดียว

๐ เขียนมาเกี้ยวเกี่ยวไว้.......เคียงกัน
อ้อนผ่านดาวผ่านจันทร์...ทั่วฟ้า
วอนลมช่วยบ่มฝัน.........ปรุงแต่ง..แบ่งแม่
เธอจะจับจะคว้า...........อ่านได้ทุกคืน
.........สรุป......
เขียนโคลงโยงรัก
เขียนปักถักป้อน
เขียนโคลงโยงกลอน
เขียนอ้อนวอนเธอ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[ไร้นวล^^]

เขียนโคลงยื่นรักให้     นางเดียว
คำถักทอสลักเกลียว    หยดย้อย
ยังพิสูจน์ยากเทียว      แทนอก
ไกลรักแท้เพียงถ้อย    บทเพ้อเพียงคำ

เขียนสัมพันธ์กลั่นเกลี้ยง  กลมกลืน
ใจประจักษ์ใจยืน       อยู่ข้าง
ให้อบอุ่นในคืน         หนาวเหน็บ
เจอเจตนาจริงบ้าง     ว่าสร้างรักจริง

เขียนสิ่งเรียกรักแท้    โดยกาย
คำควบพฤตินัยหมาย     ชิดใกล้
พร่ำพิสูจน์คมคาย     เปรยรัก
เพ้อพจน์พร่องกิจไซร้   ส่อคว้างรักลาง

เขียนปักกลางอกด้วย   ดูแล
เฟ้อเฟื่องฟูมฟักแปล    ผ่อนร้อน
หลายครั้งนั่งงอแง      คอยปลอบ
ใจจรสรสรักป้อน       รักแท้แน่นอน             




ขอต่อโคลงท่านผู้ชายรักในหลวงดังนี้นะครับ

เขียนคำยังไกล
เขียนใจให้เจอ
เขียนคำพร่ำเพ้อ
เขียนเฟ้อหลายใจ

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

เขียน

๐ เขียนโคลงโยงบอกน้อง..คนงาม
เขียนส่งตรงมาถาม........หยอกล้อ
เขียนมาทักปักความ.......ตกแต่ง
เขียนใส่ถ้อยคอยง้อ......ไม่ท้อไม่ถอย

๐ เขียนถ้อยร้อยเอ่ยอ้าง...โยงสาน
เขียนจดบทโคลงหวาน...รบเร้า
เขียนไว้ใส่ในกานท์.......หวามอยู่..นะแม่
เขียนต่อขอหยอกเย้า.......เผื่อเจ้าเหงาใจ

๐ เขียนไว้ให้รับรู้..........นะเธอ
เขียนตอบชอบไหมเออ..ที่อ้อน
เขียนย้ำพร่ำละเมอ.......มาทัก
เขียนรักถักมาป้อน.......เช่นนี้ประจำ

๐ เขียนถ้อยคำพร่ำเพ้อ...โยงใย
เขียนฝากดาววาวใส....เจิดจ้า
เขียนเติมต่อทอไป.......ประจบ
เขียนจัดมัดแผ่นฟ้า......ผูกร้อยใจเธอ

ปล. แนวกลบทบุษบงแย้มกลีบผกา
ชุดนี้ไม่ค่อยหวานนะครับ...ผม

[เมฆสีรุ้ง]

"เด็กหน้าตาดี  คนผีทะเล  เจ้าชู้เสเพล  เกเรเหลือเกิน"

...เด็กละเมอเอ่อล้น         คำโคลง
หน้าบ่ใช่ขี้โกง                 จีบได้
ตากะล่อนอ่อนโค้ง          วาววับ งามแล
ดีแต่แห่ชิดใกล้                 ใฝ่เนื้อนวลนาง

...คนโผงผางอย่างนี้       มีดี
ผีเผ่นแน็บทันที              ไม่สู้
ทะลึ่งนิดหน่อยมี            อย่าโกรธ พี่เลย
เลไล่คนเจ้าชู้                  บ่รู้คู่ควร

...เจ้ายวนตาอย่าร้อง       ดังไป
ชู้แค่มีในใจ                      หย่าร้าง
เสแสร้งแกล้งบอกไข       ความผิด แน่เอย
เพลบ่เพลย์บอยบ้าง        ไป่มั่วพัวพัน

...เกศาคันยุ่งแล้ว             คนงาม
เรระรวนชวนตาม           แนบเนื้อ
เหลือก็แค่ตีสาม               ยังว่าง นะเออ
เกินกว่าอย่าหมดเชื้อ       รุ่งเช้ายังมี


เมฆสีรุ้ง
๑๗  เม.ย.  ๒๕๕๕

[ไร้นวล^^]

ถาม........

ถามถึงยามโศกเศร้า    รันจวญ
ถามหากห่วงน้องนวล   เปลี่ยวร้าง
ถามถึงรักแปรปรวน     โอนอ่อน ฤาแม่
ถามไถ่ยามใดคว้าง     ว่างพร้อมยืนเคียง

ถามถึงเสียงรักแท้     ตลอดมา
ถามหนุ่มไหนอาสา    ปกป้อง
ถามเธอก่อนจะมา     ถามกลับ
ถามหยั่งหัวใจน้อง     สี่ห้องว่างจริง

ถามสิ่งนี้เพื่อไว้       ใจกัน   
ถามแค่เพียงยืนยัน    ก่อนคล้อย
ถามหมดจดจ่อวัน    รักตอบ
ถามผ่านหัวใจน้อย    ค่อยคล้องใจเธอ
 

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ตะวันกลับ ลับลา

ตะวันกลับ ลับลา มาวางถ้อย
มาเรียงร้อย คอยแบ่ง แต่งอักษร
มาสร้างสรรค์ ปันคำ ลำนำกลอน
มาออดอ้อน ป้อนเสียง สำเนียงใจ

ตะวันกลับ ลับฟ้า เวลานี้
เธอคนดี ที่เพ้อ เธออยู่ไหน
ก็นานแล้ว แก้วตา ที่ลาไกล
เธอรู้ไหม ใครเขา นั้นเฝ้ารอ

ตะวันหลับ ลับฟ้า เวลาฝัน
ฝากดวงจันทร์ ปันพร ที่วอนขอ
ฝากดวงดาว น้าวรัก มาถักทอ
และสานก่อ ต่อแสง แรงศรัทธา

ตะวันลับ หลับฝัน ฉันยังอยู่
ยังเฝ้าดู อยู่สร้าง วางภาษา
หากเธอเศร้า เหงาใจ ให้เอ่ยมา
จะเยียวยา ทาใจ ให้หายดี

[สุนันยา]

วันผันกาลผ่านห้วง............เวลา
มิเปลี่ยนรักนำพา..............ห่างได้
คงแนบอยู่ทุกครา.............ชิดมั่น
มิหน่ายกลายหม่นไหม้........มั่นแท้เคียงเสมอ

เพียงเธอสิร่วมร้อย...........เคียงหทัย
กายห่างยังฝากใจ.............อยู่ข้าง
อิงแอบคู่-ทางไกล............รักก่อ
จิตชื่นมิเกินอ้าง................ดั่งต้องจากกัน

วันคืนสุขชื่นด้วย................สองเรา
เพียงส่งใจแนบเนา..............ต่างรู้
แม้นต้องอยู่เพียงเงา.............ฝันฝาก
ขอส่งใจเคียงชู้...................ชื่นแท้ครองใจ...

"สุนันยา"

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ชื่นดาว

๐ ดึกดื่น.........ชื่นนภา
โอ้ดาวจ๋า.....ข้าหวั่นไหว
กลัวทาง.......ที่ห่างไกล
จะทำให้ ใครเปลี่ยนแปลง

๐ ละลิ่วพราวพร่างพลิ้ว..เรียงราย
ละลิบกระพริบพราย.......เจิดจ้า
ละลานผ่านทักทาย..........ไกลอยู่
ละโลดโดดเด่นฟ้า..........เลิศล้ำค่ำคืน

๐ ระรื่นยืนจดจ้อง..........ชมดาว
ระยิบกระพริบพราว......ผ่องแผ้ว
ระริกวะวิวาว................ สวยเด่น
ระเรื่อยลอยลงแล้ว.......สู่พื้นคืนดิน

๐ ดึกดื่น.......ชื่นราตรี
ค่ำคืนนี้......มีลมหนาว
เธอไกล........ไม่มีข่าว
ห่วงทุกคราว เมื่อดาวตก

[สุนันยา]

ใครเอยเคยเอ่ยถ้อย..............................วาจา
เหมือนดั่งเป็น สัญญา............................ฝากให้
ยึดหมั่น บ่ เลือนลา................................หายห่าง
มิเปลี่ยนคำคงไว้...................................รักด้วยศรัทธา

เวลากาลบ่กั้น.......................................สายใย
รักที่มอบจากใจ.....................................ใช่น้อย
ลืมคำพร่ำหรือไร....................................จึงจาก
ฤๅปล่อยรักเคลื่อนคล้อย..........................ห่างร้างโรยรา

มาทวงถาม เพื่อย้ำ....................................สัญญา
เตือนพร่ำจำนรรจา....................................ก่อนนี้
ดวงจิตติดตรึงพา.....................................ถามหน่อย
ด้วยรักเกิน กล่าวชี้...................................ห่วงให้กังวล

สับสนหวั่นรักร้าง.....................................เลือนไป
หมดเยื่อมิเหลือใย...................................หลีกเร้น
รักเอย เอ่ยแรมไกล..................................พาห่วง
กลัวเปลี่ยนใจบ่เว้น...................................คู่เคล้าเคียงเขนยฯ...

"สุนันยา"

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

๐ ดึกดื่น ชื่นแสงดาว
ที่วับวาว สกาวใส
ลอยเด่น เห็นไกลไกล
เธอรู้ไหม ใครคิดถึง

๐ ดึกดื่นยืนจดจ้อง......มองนภา
ดาววับวาวทุกครา......เพียบพร้อม
จันทร์ก็แบ่งแสงมา......ประดับ
ดาวเด่นเต้นรายล้อม....หยอกล้อง้องอน

๐ ตอนนี้จันทร์เจิดจ้า.....สวยนัก
ลมโบกโบยโชยทัก.......ดับร้อน
จันทร์สวยช่วยแบ่งรัก....ฉันหน่อย
ฉันจะนำไปอ้อน.........นุชน้องคนดี

๐ ใจพี่มีแต่เจ้า..........นะเออ
ส่งรักปักให้เธอ........ไม่น้อย
คิดถึงอยู่แสมอ..........บ่อยบ่อย
จึงแต่งโคลงโยงถ้อย...ผูกร้อยมัดใจ

๐ ยังห่วงใยเช่นนี้.......ทุกวัน
จึงส่งกลอนป้อนปัน....ผูกฟ้า
ฝากดาวพร่ำรำพัน......เอื้อนเอ่ย
ยามที่เธออ่อนล้า.......จะได้ปลอบโยน

๐ ดึกดื่น ชื่นจันทร์เพ็ญ
มีดาวเด่น เป็นล้านดวง
เธอไกล ใจก็ห่วง
มิใช่หวง แต่ห่วงใย

[สุนันยา]

เพียงคำเรียงพร่ำร้อย.................รำพัน
บอกกล่าวถ้อยเสกสรร...............บ่งชี้
อำนาจรักพัวพัน.......................เกาะเกี่ยว
คอยเหนี่ยวใจดวงนี้..................ร่วมน้อมเคียงขวัญ

คืนวันผันผ่านห้วง.....................ทรวงเหงา
เธออยู่เป็นเหมือนเงา.................คู่ข้าง
แม้นตัวห่างใจเรา.......................เคียงอยู่
พูนเพิ่มพลังสร้าง.......................ส่งให้แรงใจ

ตัวไกลใจอุ่นอุ่นเกื้อ....................กอดเกย
ชิดคู่ เคียงเขนย.........................อุ่นเนื้อ
แรงใจอย่าละเลย.......................นำส่ง
สุขยิ่งคำเอื้อเฟื้อ........................พี่นี้มอบมา ฯ

 
“สุนันยา”

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

๐ วันเวลาผ่านแล้ว.......เลยไป
แต่ว่ารักจากใจ............อยู่ยั้ง
โลกเวียนเปลี่ยนเช่นใด..คงมั่น
ให้บอกอีกกี่ครั้ง...........จะย้ำคำเดิม

๐ สิ่งที่เติมเพิ่มขึ้น........ทุกที
คืออุ่นไอไมตรี............ที่สร้าง
ยิ่งนานยิ่งมากมี..........คือรัก
ถึงห่างไกลไม่ร้าง........อยู่ค้างข้างใจ

๐ มีเท่าไหร่มอบให้.......หมดเลย
คำรักที่เฉลย.............ใส่ถ้อย
ถึงคำจะเชยเชย.........สักหน่อย
แต่ก็หวานหยดย้อย.....อ่อนช้อยนะเออ

๐ เธอล่ะเป็นเช่นนี้......ไหมหนา
โปรดเอ่ยเผยวาจา.......อย่าอั้น
คิดถึงคะนึงหา...........หรือเปล่า
บอกแค่เพียงสั้นสั้น......เท่านั้นก็พอ

[สุนันยา]

รักยังคงมั่นแท้................เสมอมา
รินร่ำลำนำพา...................มอบไว้
ด้วยจิตคิดคนึงหา..............มิเปลี่ยน ใจเอย
เนาแนบสนิทไซร์..............เยี่ยงนี้นิรันดร์

มองจันทร์กระจ่างฟ้า..........ยามเหงา
ฉันอยู่ในแสงเงา................อร่ามหล้า
รอเธอชื่นรักเรา..................สุดเปี่ยม ใจนา
กลัวว่าเธอเหว่ว้า................เมื่อครั้ง แรมไกล

ดวงใจฝากแนบไว้..............เคียงขวัญ
คราวห่างห่วงทุกวัน............จิตป้อง
รักเอยอย่าลืมกัน................พาหวั่น
ผูกติดสายใยคล้อง.............แด่น้องนางเดียวฯ...
 
"สุนันยา"

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ฝาก...

๐ ฝากจันทร์เสี้ยวเกี่ยวเกี้ยว..คนไกล
ฝากเมฆเสกรักไป.............ฝากเจ้า
ฝากดาวกล่าวคำใส..........คอยกล่อม
ฝากหมอกมาหยอกเย้า.......รบเร้าเอาใจ
   
๐ ฝากไว้ให้รับรู้.........ทุกที
ฝากอุ่นไอไมตรี.........อ่อนช้อย
ฝากลมบ่มวจี............มาทัก
ฝากรักถักคำถ้อย........ผูกร้อยคอยโยง

๐ ฝากโคลงโยงกับฟ้า...สีคราม
ฝากจิตสะกิดถาม........หยอกล้อ
ฝากใจใส่นิยาม..........ความรัก
ฝากส่งตรงมาง้อ.........ก่อสร้างทางฝัน

๐ ฝากฝันพันผูกไว้......กับเธอ
ฝากมอบชอบไหมเออ...ที่อ้อน
ฝากคำพร่ำละเมอ.......ที่แต่ง
ฝากจัดมัดมาป้อน.......แด่น้องคนงาม

[สุนันยา]

ยินคำเพียรพร่ำย้ำ...............ฝากมา
ยินแผ่วแว่วห่วงหา..............ค่ำเช้า
ยินถ้อยพจน์นำพา..............บอกผ่าน
ยินชื่นคำพี่เย้า..................หยอกล้อดวงสมร

คำวอนดังออดอ้อน.............ยาใจ
คำเอ่ยดุจเผยนัย.................บ่งชี้
คำรักถักร้อยใย-..................สวาท พี่เอย
คำหนึ่งซึ้งเพียงนี้.................หวั่นแท้คำหวาน

รักเอยกาลผ่านคล้อย.............นานปี
รักก่อเต็มฤดี.........................มากล้น
รักคงชื่นเปรมปรีดิ์...................มิเปลี่ยน แปรเลย
รักหนึ่งมิอาจพ้น.....................จากห้วงดวงมาน

ฝากกานท์สลักร้อย................คอยจำ
ฝากผ่านรสลำนำ..................ส่งย้อน
ฝากลมแผ่วพาคำ...................รักตอบ แทนนา
ฝากบอกอย่าให้ซ้อน...............ซ่อนเร้นนวลเอย..ฯ

“สุนันยา”

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ขอเขียนกลอน

ขอเขียนกลอน อ่อนไหว ให้เธอรู้
ว่าเฝ้าดู อยู่เคียง เรียงภาษา
คอยฝากถ้อย ร้อยรัก ปักอุรา
ยามเหว่ว้า มาเย้า เข้าทักทาย

ขอเขียนกลอน วอนดาว ที่วาววับ
ช่วยขยับ ขับเคลื่อน อย่าเลือนหาย
มาช่วยปลอบ มอบฝัน วันเดียวดาย
และโยกย้าย ร่ายเสียง เรียงสัมพันธ์

ขอเขียนกลอน อ้อนมิตร สักนิดหนึ่ง
ให้หวานซึ้ง ถึงจิต ที่คิดฝัน
ฝากดาวสวย ช่วยดู อยู่หลายวัน
เพื่อสร้างสรรค์ พันผูก ปลูกไมตรี

ขอเขียนกลอน ป้อนคำ ย้ำว่ารัก
ทุกทุกวรรค ถักร้อย ไม่ถอยหนี
ทุกทุกบท จดหรู ดูเข้าที
เผื่อเธอนี้ มีใจ ให้แก่เรา

 

[peangrug]

     ฝากฟ้า..ดูแลเขา
ฝากเหงา..ให้หายไป
ฝากเธอให้.. emo_29ดูแลใจ
ฝากความนัย...ไม่ทิ้งกัน
     ฝากความรัก..แจกจากใจ
ฝากเอาไว้...ทุก4ห้อง
ฝากหัวใจ...ใส่ทำนอง
ฝากบทกลอน... emo_85สอนรำ่ไป

   เพียงฝาก..จากใจ