ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

อยูบ้านกลอนมาหนึ่งปีมิเคยบ่น
เฝ้าฝึกฝนเรียนรู้สู้อุตส่าห์
พอนานเข้าเศร้าใจไม่ไปมา
จะขืนทนทำไมหว่าโอ้หนาเรา

ก็เลยขอลาไกลไม่อยากย้อน
ฝากบทกลอนตอนเวลาเมื่อคราเหงา
วัตถุดิบหยิบงัดเพื่อขัดเกลา
ซึ้งและเศร้าล้วนสดทุกบทตอน

จะเพลงยาวกล่าวลาเมื่อคราจาก
เป็นเรื่องฝากเอาไว้ในอนุสรณ์
เก็บเครื่องเคราเศร้าใจในนักกลอน
ทุกบทตอนก่อนลาน้ำตาริน

[พิมพิลาไลย]

ไม่อยากฟังคำเอ่ยลา

พูดถึงคำ ว่าลา น้ำตาปริ่ม
จะฝืนยิ้ม ได้ไง เมื่อใจหมอง
หากจะลา อาลัย ควรไตร่ตรอง
ตามครรลอง ของกลอน เป็นตอนไป

ไม่อยากฟัง หวังให้ กลับใจก่อน
คนบ้านกลอน วอนขอ พอฟังไหม
อะไรหนา สาเหตุ หรือเพศภัย
ที่ต้องไกล จากลา น้าตาริน

พิมพิลาไลย

[ดอกกระเจียว]

คราวจากบ้านกลอนไทยพาต้องเศร้า
ก็เพราะเหงาห่างงานการขีดเขียน
ตามนิสัยใจรักการพากเพียร
เคยแวะเวียนเช้าเย็นไม่เว้นวัน

ปล่อยหน้าต่างว่างไว้เหมือนไร้ค่า
เหม่อมองฟ้าว้าเหว่คราวเหหัน
คำเคยออดอ้อนคำร่ำรำพัน
มันตีบตันต่างก่อนที่กลอนเป็น

เหมือนดาบดีฝนลับย่อมวับขาว
คมแวววาวกว่าปักในฝักเร้น
สนิมรุกรานร้ายให้ลำเค็ญ
พายากเย็นสง่าดับลับหายสูญ

[สายใย]

คราวจากบ้านกลอนไทยพาต้องเศร้า
ก็เพราะเหงาห่างงานการขีดเขียน
ตามนิสัยใจรักการพากเพียร
เคยแวะเวียนเช้าเย็นไม่เว้นวัน

ปล่อยหน้าต่างว่างไว้เหมือนไร้ค่า
เหม่อมองฟ้าว้าเหว่คราวเหหัน
คำเคยออดอ้อนคำร่ำรำพัน
มันตีบตันต่างก่อนที่กลอนเป็น

เหมือนดาบดีฝนลับย่อมวับขาว
คมแวววาวกว่าปักในฝักเร้น
สนิมรุกรานร้ายให้ลำเค็ญ
พายากเย็นสง่าดับหานสูญ

ไม่ต้องเอ่ยคำลาในคราห่าง
ใช่ลาร้างเลยลับกลับเป็นศูนย์
ถ้าเหนื่อยนักพักใจให้จำรูญ
แล้วมาพูนเพิ่มค่าภาษากลอน

ไม่ต้องเอ่ยคำลาคราจรจาก
ถึงนานมากยังคอยถ้อยอักษร
แม้นว่างเว้นภารกิจเถอะมิตรวอน
ได้โปรดย้อนคอนเก่าที่เราพบ

[ไพร พนาวัลย์]

ไม่ต้องเอ่ยคำลาให้ตาชื้น
ไม่ต้องกลั้นสะอื้นให้ขื่นขม
ไม่ต้องเอาน้ำตามาให้ชม
ไม่ต้องจมความทุกข์ให้สุขจาง

มีเวลามาเถิดเปิดใจห่วง
มีเวลามาตวงช่วงความต่าง
มีเวลาหากลอนมาวอนวาง
มีเวลามาบ้างอย่าห่างไกล

 

"ปรางค์  สามยอด"
แบบว่า คิดถึง เป็นห่วง เน้อ