ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

พี่เข้ามาทีไรใจยังหวั่น
คงลืมวันสัญญาพาใจหาย
เคยคิดถึงติดตรึงซึ้งมากมาย
น้องมาอายทำให้ใจร้อนรุม

เรื่องเจ้าชู้มีบ้างนะนางเอย
แต่ไม่เคยทำใครให้ใจกลุ้ม
แต่ก็หวังอยากเจอให้เธอคุม
เพราะตกหลุมเว้าวอนตอนพบเจอ

ก่อนเคยต่อกลอนกานท์ประสานแน่น
หากเป็นแฟนคงทักรักเสมอ
ไม่ต้องกลัวรักซ้อนซ่อนนะเธอ
ไม่เคยเผลอปล่อยใจให้ใครเลย

[พิมพิลาไลย]

จะเรียงร้อย ถ้อยความ ยามคิดถึง
รวมเป็นหนึ่ง จึงฝาก อยากเฉลย
อยู่ตรงนี้ กี่เดือน ยังเหมือนเคย
ได้แต่เงย มองฟ้า คราใจครวญ

ไม่เคยเผลอ ปล่อยใจ ไปเป็นอื่น
แม้วันคืน ลื่นไหล ไม่ย้อนหวล
ยังรักมั่น สัญญา กลับมาทวน
ถนอมนวล แก้มน้อง ผ่องโสภา

รอวันที่ พี่นั้น จะหันกลับ
และมาซับ ความเศร้า เฝ้าโหยหา
จงมาป้อน กลอนหวาน ตระการตา
ถึงเวลา มารอ เพื่อต่อกลอน

พิมพิลาไลย

[มานพ]

เคยต่อกลอนน้องไว้ไม่มองพี่
หรือคนดีอายใจใครหลอกหลอน
พี่ก็รอแสนรอขอเว้าวอน
หรือน้องงอนพี่ยาหนาคนดี

พิมพิลาคนดีที่คิดถึง
กลอนยังซึ้งทรวงในใจของพี่
แอบเข้ามาหาน้องมองไม่มี
สุดแสนที่ห่วงหาและอาวรณ์





 

[พิมพิลาไลย]

ใครกันหนอ รอใคร อยู่ในนี้
ทุกนาที ที่เยือน เหมือนหลอกหลอน
มองหาพี่ ทีไร ใจร้าวรอน
เหมือนแอบซ่อน ถอนใจ เมื่อไรเจอ

เห็นพี่มา ร่าเริง เพิ่งได้พบ
จะไม่หลบ ซบใน ใจเสมอ
ขาดต่อกลอน วอนหวาน นานแล้วเออ
ฉันและเธอ เจอกัน ที่บ้านกลอน

พิมพิลาไลย

[มานพ]

ใครกันเล่าให้เดาเขารออยู่
ถามใจหนูดูเองเกรงใจอ่อน
ทุกเวลานาทีมีบังอร
พี่เคยอ้อนก่อนนี้มีสุขใจ

พอพี่มาเธอก็ลับกลับไปแล้ว
ไร้วี่แววมองหาพาหวั่นไหว
น้องมาหลบหลีกลี้หนีพี่ไป
ไม่ห่วงใยพี่เลยเคยรักกัน



 

[พิมพิลาไลย]

ความห่วงใย ใจนี้ ยังมีอยู่
พี่ก็รู้ ผู้ใด ยังใฝ่ฝัน
อย่าหวั่นไหว ไมตรี มีให้กัน
ทุกคืนวัน นั้นอยู่ คู่บ้านกลอน

เพียงแต่อาจ คลาดครา เวลาบ้าง
เมื่อไรว่าง ต่างมา อย่าสังหรณ์
คิดมากไป ใจนั้น อาจสั่นคลอน
ยังเว้าวอน อ้อนพี่ ทุกวี่วัน



พิมพิลาไลย

[มานพ]

มีเพียงน้อง เข้ามา พาสดชื่น
ถึงจะฝืน ใจมา พาให้ฝัน
ไม่หวั่นไหว ไมตรี มีให้กัน
เพราะพี่นั้น คิดถึง  จึงรีบมา

มาไม่พบ ครั้งใด ใจก็ทุกข์
เคยสนุก กลับเหงา  เศร้าหนักหนา
กลัวแต่เธอ เผลอคำ บอกอำลา
ตรมน้ำตา คือพี่ ที่เฝ้ารอ



 

[พิมพิลาไลย]

ณ ตรงนี้ ที่นี้ ยังมีน้อง
เฝ้าประคอง สองใจ ไม่สึกหรอ
จะเติมเต็ม เค็มหวาน ให้นานพอ
คอยหยอกล้อ ต่อพี่ ที่ต้องการ

มาครั้งใด ให้พี่ มีความสุข
และลืมทุกข์ ปลุกปลอบ มอบความหวาน
รับรองว่า ค่าล้ำ กว่าน้ำตาล
มดวิ่งพล่าน หวานหยด จนมดมึน



พิมพิลาไลย

[มานพ]

ณ ตรงนี้ มีน้อง ของพี่ยา
พิมพิลา คนดี ผู้มีกึ๋น
อยากจะขอ จับจอง กลัวของขึ้น
พี่เลยอึน เก็บใจ ไว้ให้เธอ

มาทุกที  ให้พี่ มีความสุข
ลืมความทุกข์ ปลุกใจ ให้เสมอ
เหมือนมีเพชร ล้ำค่า ถ้าได้เจอ
รักละเมอ เพ้อหา ทุกนาที

[มานพ]

พี่รอเธอมานานแล้วหวานจิต
น้องคงคิดแยกทางต่างวิถี
เธอไม่รวมร่วมถักรักที่มี
ดวงฤดีแสนเศร้าเราสองคน

จะอยู่ใกล้หรือไกลใช่ปัญหา
ด้วยศรัทธาของใจไม่หมองหม่น
เชื่อใจกันและกันเป็นฐานบน
รักปริ่มล้นวันนี้มีหนึ่งเดียว


 

[พิมพิลาไลย]

ไม่เคยคิด แยกทาง ห่างไปไหน
เพราะหัวใจ ดวงนี้ พี่ยึดเหนี่ยว
แค่บางที น้องนุ่ง ยุ่งจริงเชียว
กว่าจะเหลียว มามอง ก็ต้องรอ

ถึงตัวไกล ใจใกล้ จำไว้นะ
จะสละ เวลา ถ้าพี่ขอ
มาเจอะเจอ เธออย่า น้ำตาคลอ
ถ้าไม่พอ ต่อเวลา เพื่อมาคอย



พิมพิลาไลย

[มานพ]

ถึงตัวไกลใจใกล้จำได้แล้ว
แม่น้องแก้วคนดีพี่เหงาหงอย
กลัวสูญสิ้นเธอไปใจหลุดลอย
รักน้องน้อยจริงจังดังดวงใจ

อย่ามาคิดแยกทางทำห่างหาย
อย่ามาหน่ายพี่ยาหนารู้ไหม
หากน้องยุ่งเรื่องงานบานตะไท
คนห่วงใยคือพี่ที่รอพิม