อยากเขียนกลอนอ้อนคำให้ฉ่ำหวาน
ร้อยเรียงกานท์ผสานใจได้ดังหมาย
ใส่อารมณ์ ความรู้สึก ผนึกกาย
หลอมละลายแตะปลายลิ้นยินคำชม
มานั่งนึกตรึกตรองลองหลายด้าน
เอาคำหวานมาเรียงเสียงไม่ขม
อักษรสวยรวยสีตีให้คม
หวังคำชมจากบรรดาครูอาจารย์
ช่างยากยิ่งจริงแท้แก่ตัวข้า
คำพรรณนาติดขัดกัดแก่นสาร
ภาษาดีแต่เรียงไว้ไม่ได้การ
ฝึกอีกนาน !..ครูกานต์ ท่านวิจัย...!
เอ้า..คราวนี้ ลองอีกหน จนรู้แพ้
ฉันทลักษณ์ ต้องแน่ ห้ามแก้ไข
สำเนียงเสียง เอกโทตรี มีเท่าไร
ใส่เข้าไปไม่ยั้งแล้วฟังดู
กาก่าก้า กา กา ก๊ากาก๋า
คุณครูขา เสียงหาย ตายล่ะสู
ซื้อเสียงไหนมาใส่ให้ครบ รู ?
เหงื่อพรั่งพรู ทำรูตัน เสียงมันจม
เสียงกระแอมไล่หลังนั่งสะท้าน
ไม่ได้การแน่แท้แลขื่นขม
ครูเสียงดัง สั่งมา ฝ่าสายลม
ถ้าเสียงจม เพราะรูตัน..ฉันแก้เอง...!!
อยากสอนศิษย์ติดตามความคืบหน้า
โอ!ช่างกล้าเหลือใจในความเก่ง
ไม่ยอมแพ้แออ่อนกลอนนักเลง
ความคิดเจ๋งใส่พรวดไม่ตรวจทาน
เล่นสัมผัสรัดเน้นจนเป็นพรืด
สัมผัสจืดเลือนไปไม่ประสาน
ชิงสัมผัสรู้ไว้ไม่ได้การ
ดูลนลานมากคำตำแหน่งเกิน
เนื้อหาดีอารมณ์เสริมช่วยเพิ่มรส
กลอนจึงงดงามได้ไม่ขัดเขิน
พร้อมตรวจตราหาคำย้ำประเมิน
อย่าอ่านเพลินสนุกเพียงอย่างเดียว
จากใจหนอขอชมอารมณ์ขัน
เรื่องรูตันสรรหาพาหวาดเสียว
ทำเสียงล่มจมหายน่าอายเชียว
แค่คำเดี่ยวกาก้าก๊าก๋ากา
เอ้า! ฝึกใหม่ไล่คำทำนองส่ง
อย่ายืนงงรูรู่รู้ตามครูหนา
รูผันเสียงได้สามตามตำรา
รูจะพาเข้าใจเมื่อได้รู้
ช่างเป็นศิษย์คิดดีมีโอกาส
ไม้เรียวฟาดฝากรอยไม่น้อยอยู่
เป็นศิษย์ใยให้แผลงคิดแกล้งครู
ศิษย์ช่างดูน่ารัก...อยากหักคอ.
Kanthita
8 ต.ค.2553
