ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฉันมันก็แค่นี้]

(ฝ่ายชาย)
ตอนแรก
ยังมิสายใช่ไหมที่ใจฉัน
ขอคืนวันคืนดียาหยีเอ๋ย
ที่ผ่านมาพาช้ำอย่าจำเลย
ยอมรับเคยผิดไปอภัยกัน

รักครั้งนี้พี่ขอบอกต่อฟ้า
หากตัวข้าผิดสัตย์โปรดสาปฉัน
ให้ชีวาข้าทุกข์ทุกชาติกัลป์
อย่ามีวันพบสุขจงทุกข์ตาย...

(ฝ่ายหญิง)
ขอขอบคุณอุ่นเอื้อที่เจือหนุน
รักแสนอุ่นผูกพันที่สานให้
แม้เคยผิดจิตฉันนั้นอภัย
ยกโทษให้อย่าได้หมองใจมัว

แต่วันนี้ที่รักขอพักเถิด
พี่วอนเปิดรักใหม่ขอส่ายหัว
มิได้แกล้งแสร้งหยิ่งหยิ่งในตัว
พ่อทูนหัวเพียงฉันเจ็บ...เจ็บ!!!จนจำ!!!...

ศรศิลป์ ศรชัย
 


ป.ล.นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งในเค้าโครงเพลงของข้าพเจ้า...และขอภัยในบางท่อนอาจไม่ตรงใจท่านผู้อ่าน แต่ผมขอไว้อย่างนี้แล้วกันนะครับ...พลอตและความรู้สึกคนเราไม่เหมือนกัน...โปรดติดตามตอนต่อไป...    

[ฉันมันก็แค่นี้]

ตอนที่สอง
(ฝ่ายหญิง)
กลับไปเถิดถอนใจกลับไปเสีย
หวังคงเคลียร์ตรงใจอย่าได้ช้ำ
เจ็บแค่นี้ขี้เล็บอย่าหลอกอำ
อย่ามาย้ำ!!วิงวอนมิอ่อนใจ

ตรองดูสิตริตรองอย่าหมองเศร้า
วันที่เจ้าบอกจบ!!กับคบใหม่!!
น้ำคำเสียงแสนต่างห่างกันไกล
คงเข้าใจแล้วหนาขอลาจร...
(ฝ่ายชาย:ก้มหน้าแล้วหันหลังแล้วเดินช้าๆ...แล้วก็ตัดสินใจ...วิ่งจากไปอย่างเร็วที่สุด... )

ยังไม่จบครับ

2 ปี ผ่านไป....

โปรดติดตามตอนต่อไป...อิอิ

ศรศิลป์ ศรชัย

[ปรางทิพย์]

...ชาย...
เฝ้าตามจีบรีบพบสยบขวัญ
เฝ้าวอนจันทร์สัญญาวาจาหวาน
เฝ้างอนง้อขอรักหนุนตักนาน
เฝ้าบนบานศาลกล่าวว่าหนาวใจ

...หญิง...
คอยเกี่ยงงอนค้อนควักเมื่อรักหวาน
คอยวันวานผ่านพ้นทนสงสัย
คอยรักลวงห่วงถึงจากหนึ่งใคร
คอยคนไกลไร้โทษเขาโจษจัน

คือหญิงชายหมายมั่นคอยสรรหา
เพื่อได้มาอารมณ์ผสมฝัน
แต่แตกต่างหว่างข้อพ้อจำนรรจ์
คืนและวันผันแปรเหลือแค่รอย...

[ฉันมันก็แค่นี้]

ตอนที่ 3
(ฝ่ายหญิง)
แม้ผันผ่านนานมายังมิหมด
ยังปรากฎอยู่ในห้วงใจหนอ
คนเจ้าชู้ผู้รักรักไม่พอ
แต่ใจหนอยังรักไม่รางลืม...

**ส่วนลึกที่คนอกหักทุกคนยังไม่ชิน**

(จะไปคิดถึงเค้าทำไมกันหนอใจเรา เราเป็นคนขอจากจรเองหนิ...(ฝ่ายหญิงคิดในใจ) )

ป.ล.อาจจะคุ้นๆกันใช่ไหมครับกลอนบทนี้...แฮะๆ...มันเหมาะเจาะแล้ว น๊า... ผมว่า

โปรดติดตามตอนต่อไป...ไฉไลกว่าเดิม...ไม่ได้โม้...

ศรศิลป์ ศรชัย

[ฉันมันก็แค่นี้]

ตอนที่ 4

**อันความรักมีพบมีพรากจาก
ซึ่งรักฝากแฝงไว้ไม่อาจถอน
ลองตรองใจคล้ายเช่นเล่นละคร
ทุกทุกตอนช้ำไปแลช้ำมา...

(ชายคนหนึ่งกำลังร้องเพลง)

คนคนนี้ใครกันเพื่อนเกลอฉัน
ช่างรำพันเพลงเศร้าเศร้าจริงหนา
เสียงบาดลึกลึกจนล้นน้ำตา
โอ้เพื่อนจ๋าบอกเขาหยุดเล่าเพลง...

(ความว่า หลังจากนางเอกเลิกกันไปกับชายหลายใจผู้นั้น แม้เวลาผ่านไปนานหลายปี คนเรา...คนเคยรักมันก็ยังคงรักวันยังค่ำ แผลเจ็บที่กายไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บที่ใจ ใครที่อกหักต่างรู้ซึ้งดี...กับคำว่า แผลหัวใจ แถมยังมิหายดี กับถูกขยี้ด้วยเพลงที่แสนจะแทงใจจากชายคนนั้น และชายคนนั้นก็คือพี่ของเพื่อนเธอนั่นเอง ในขณะที่สองสาวกำลังจะเดินเข้าบ้าน พอดี นาง เอก ได้ยินเพลงนี้ก่อนจีงหยุดฟังและร่ำไห้ไปสักพัก...แล้วก็เดินเข้าบ้านไป...)

จะเป็นอย่างไรหนอกับความรักของหญิงผู้นี้ เธอ ชื่อ ลีลาวดี...

โปรดติดตามตอนต่อไป จะมีรักครั้งใหม่เกิดขึ้นหรือไม่...

ศรศิลป์ ศรชัย

 

[ฉันมันก็แค่นี้]

ตอนที่5

แม่คุณเอ๋ยอาจด่วนจากดวงจิต
จากแรงฤทธิ์แผลเก่ายังเฝ้าไถ
เฆี่ยนบังคับคุมสั่งดั่งดอกควาย
แสนตรมใจกล้ำกลืนและฝืนทน

มาบัดนี้ในวันคิดว่าสวย
ฟ้าเปิดช่วยหลังจากที่ตากฝน
ประทานน้องนางสวยหมวยหน้ามน
ใจที่หม่นเริ่มจางเพราะนางเธอ

จะได้ไหม...ใยเศร้ายืนเหงานิ่ง
พี่รักจริงจงเชื่อมิเชื่อ!เหรอ
เราทั้งสองนองเศร้าเฝ้าหวังเจอ
ฝันละเมอรักจริงไม่ทิ้งกัน

ยอมรับหนาในความกลอนครานี้
ยอมรับที่เผยใจความนัยฉัน
แม้มันอาจอาจจะ...จะเร็วพลัน
วอนเธอนั้นตรองตรึกแล้วตอบที...

หลังจากที่ลีลาวดีร่ำไห้เสร็จ...ก็เข้าบ้านเพื่อนไป...และได้รู้จักกับพี่ชายของเพื่อนสาวของเธอ...ชายคนนั้นชื่อ...ยอด
และด้วยความห่วงใยจากเพื่อนสาวของเธอจึงได้เชียร์พี่ชายของเธอที่กำลังอกหักเช่นกันมาศึกษาและเเลกเปลี่ยน
และเค้าทั้งสองก็ทำความรู้จักกันเรื่อยมา...จนระยะเวลาหนึ่ง...ความตามกลอนที่อ่านไปเมื่อกี้...พี่ยอดถามลีลาวดีว่า...
 เร็วไปไหมที่ฉันจะ...บอกว่า...ฉันรักเธอ...

โปรดติดตามตอนต่อไปว่า ลีลาวดี จะตอบพี่ยอดว่าอย่างไร...


จอมกวีกิ๊กก๊อก

[ฉันมันก็แค่นี้]

ตอนที่ 6

(น้ำฝนตอบ)

พ่อยอดใจในรักที่พักจิต

เผยสิ่งปิดกล่าวเปิดช่างเจิศศรี

ซาบซึ้งใจในคำพร่ำวจี

ในนาทีแสงทองที่ส่องมา

 

ยอดใจจ๋าช้าก่อนขอวอนพี่

เพราะฤดีน้องนั้นยังสั่นผวา

คบดูใจไปก่อนผ่อนเวลา

ขอสัญญาถ้าพร้อมจะหลอมใจ

ตอนที่ 7

โอ้แม่ดอกลีลาวดีของพี่เอ๋ย

ขอชื่นเชยชมชิดสนิทใกล้

กลิ่นช่างหอมแสนหวลรัญจวนใจ

กว่าดอกไม้นานาโลกานี้

 

กามินีที่รักพี่จักบอก

ไม่เคยนอกมโนจิตแม่อิตถี

ทุกคืนค่ำรำพึงถึงนวลฤดี

เพียงน้องนี้นางเดียวที่เทียวเพ้อ

 

มิเคยมีนรีอื่นขวัญยืนใหม่

ทั้งดวงใจมีน้ำฝนปลายต้นเสมอ

ตรองดูเถิดนฤมลคนของเธอ

อย่าให้เก้อคอยนานนะกานดา

 

หวังว่าแหวนวงนี้คงชี้บ่ง

จุดประสงค์หัวใจข้างในหนา

มันถึงแล้วซึ่งวันและเวลา

ขอวิวาห์เยาวลักษณ์ลีลาวดี

 

หลังจากที่น้ำฝนขอดูใจพี่ยอดอีกระยะหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเวลาสมควรแล้ว...

พี่ยอดจึงตัดสินใจขอ...น้ำฝนแต่งงาน

แต่ท่านผู้ติดตามที่เคารพทุกท่านครับ...มาลุ้นช่วยกันเถิดหนา ว่า น้ำฝนจะตอบพี่ยอด ว่า...
 

ตอนที่ 8

อันพี่ยอดยอดดีไม่มีหลอก

ไม่เคยนอกนวลน้องให้หมองศรี

คอยปลอบจิตปลอบใจสานไมตรี

จากชีวีซึมเศร้าเริ่มเบาบาง

 

พี่หมั่นก่อต่อเติมและเพิ่มหวาน

ทั้งกลอนกานต์บทกวีดนตรีสร้าง

ล้วนแสนสุขฉ่ำทรวงทุกเส้นทาง

แด่น้องนางแสนซึ้งตราตรึงใจ

 

และบัดนี้พี่อ้อนบังอรอึ้ง

ชรทึงพสุธาภูผาไหว

นภาฟ้าดาราวาวกว่าคราวใด

นี่ใช่ไหมรักแท้ที่แลคอย

 

พ่อยอดเอ๋ยยอดจ๋ามองตาฉัน

กระยาหงันเปิดทางและห่างถอย

ปล่อยเวหาสมาสเดือนแผ่ดาวดอย

กมลน้อยกระซิบว่า...วิวาห์เอย!

 
*จบ*
ป.ล.ขอบพระคุณครูกานต์สุดสวยที่ให้คำชี้แนะเสมอมา
           

 

[ฉันมันก็แค่นี้]

จะคอยซับน้ำตาหากยาเศร้า

จะปัดเป่าความทุกข์ให้สุขสันต์

จะเคียงคู่ดูแลเจ้าเท่าชีวัน

จะคู่กันฉันเธอเสมอไป

 

มองดารานภาสวยเหมือนอวยโชค

สุขโลกแจ้งกระจ่างสว่างไสว

นั่นคือฤกษ์เบิกบานสำราญใจ

เปิดทางให้เราสองคู่ครองฟ้า

 

แต่วันนี้นภค่ำจำต้องกลับ

เจ้าจงหลับฝันดีนะถีจ๋า

ตื่นวันพรุ่งรุ่งเช้าจะเข้ามา

ตระการตาขันมากมาฝากเธอ! 

 
 

[กุลมาตา(singlemom99)]

จะคอยซับน้ำตาหากยาเศร้า

จะปัดเป่าความทุกข์ให้สุขสันต์

จะเคียงคู่ดูแลเจ้าเท่าชีวัน

จะคู่กันฉันเธอเสมอไป

 

มองดารานภาสวยเหมือนอวยโชค

สุขโลกแจ้งกระจ่างสว่างไสว

นั่นคือฤกษ์เบิกบานสำราญใจ

เปิดทางให้เราสองคู่ครองฟ้า

 

แต่วันนี้นภค่ำจำต้องกลับ

เจ้าจงหลับฝันดีนะถีจ๋า

ตื่นวันพรุ่งรุ่งเช้าจะเข้ามา

ตระการตาขันมากมาฝากเธอ! 

 
 

สายเกินไปไหม..ที่จะได้จับมือเธอ
แน่หรือที่ยังรักฉันเสมอ..แม้เวลาผ่านมานานเนิ่น
แน่ใจหรือเปล่า..ที่ยังคิดถึงฉัน..เหลือเกิน
แน่ใช่ไหม..ที่เราจะจับมือกันไว้...แล้วเดิน..ไปด้วยกัน

<a href="http://www.youtube.com/v/hrfcEN0IJtI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/hrfcEN0IJtI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เด็กหนุ่มไม่รู้จักโต]

อาจเป็นเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิต     มิให้คิดร่วมรักสมัครหมาย
แต่ผมเชื่อชาติหน้ายังมากมาย       อาจสมหมายที่คาดหวังสักชาติหนึ่ง