ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"ไฟ?"~

๐

๐ นิ่งสงบกลับผันขั้นพายุ
ยามใจคนไฟคุปะทุเริ่ม
ก่อตัวช้าแต่นิ่งอิงธาตุเดิม
รุนแรงเพิ่มโพยพิษฤทธิ์เดชา

๐ อิ่มกับสุมรุ่มร้อนก่อนปล่อยธาตุ
สู่จุดฆาตโหมแรงแห่งองศา
ฤทธิ์ทำลายสรรพสิ่งยิ่งชีวา
ลุกลามคร่าอารมณ์ข่มส่วนดี

๐ คือถ่านไฟทุกผู้อยู่ในอก
รวมนรกทุกขุมสุมอยู่นี่
นิ่งยึดตัวอัตตาตัวกาลี
รอทวีแลบเปลวสู่เหวร้าย

๐ ถ่านอารมณ์บรรลัยรอใครจุด
ส่งเปลวรุดอุบาทว์พินาศง่าย
รู้ในตนเมื่อใดก็ไฟคลาย
เหลือเถ้าคล้ายเพื่อหวนทวนตัวตน

๐ พึงกำเก็บเถ้าใจไว้รำลึก
ย้อนท่ามศึกแห่งเพทสู่เหตุผล
เขี่ยเถ้าดูก็ผุดจุดแยบยล
คือทุกคนอัตตามีหนาบาง

๐ ไฟจึงง่ายปะทุเหลือสุสาน
โชนเดือดดาลทิ้งเถ้าเผาเรือนร่าง
จุณทั้งใจปี้ป่นบนเส้นทาง
ฝากแผลค้างหลอกหลอนคราวย้อนนึก?"

ระนาดเอก

[กุลมาตา(singlemom99)]

ไฟโลภะ  โทสะ  โมหะครอบ
มนุษย์เอย  ทั้งรู้รอบ  กลับตอบโหม
อวิชชา  เผาผลาญท่าม  กามเล้าโลม
สาดครืนโครม  โหมประทุ  สู่โลกันต์


ไฟราคะ  ริษยา  มายาโฉด
ปองหึงโทษ  โจษจันท์  ขั้นกระสัน
ไฟลุกลาม  หยามแย่ง  แกล้งฆ่าฟัน
ยากจะดับ  ไฟฟอนนั้น  บั่นทอนทรวง

(ฝีมือขั้นกวีเทพ..หิ่งห้อยขอแจม ๒ บทจอด)

[hort39]

ไฟนรกในใจเผาไม่หยุด
คอยจะผุดเผาใจได้ทุกห้วง
ไฟราคะฉ้อฉลเหมือนกลลวง
ให้ติดบ่วงตัณหาราคีคาว

ไฟในตาร้อนจิตริษยา
ใครดีกว่าไม่ได้ใจร้อนผ่าว
คอยสุมไฟนรกจนอกร้าว
ทุกฝีก้าวคือไฟเผาใจตน

ต้องพึ่งน้ำใสเย็นเช่นธรรมมะ
คอยราดชะล้างใจไฝ่กุศล
ไฟนรกจะมลายคลายทุกข์ทน
เพื่อหลุดพ้นสู่วรรค์อันใสเย็น

สวรรค์ในอกเราจึงเริ่มก่อ
รู้จักพอรู้ปล่อยวางห่างทุกข์เข็ญ
โลกนี้มีเพียงธรรมที่จำเป็น
เราจึงเห็นรู้แจ้งด้วยแสงธรรม......