ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไม่รู้ใจ]

.....

[ไพร พนาวัลย์]

ประทับใจไม่ลืมปลื้มมิ่งมิตร
ดั่งดวงจิตเคียงกันวันไกลใกล้
โทร หากันบ่อยบ่อยคอยเอาใจ
มีสิ่งใดส่งข่าวทุกคราวครา

เคยหลงปลื้มลืมไปว่าใช่แน่
ตกกระแสร์ธารไหลใจผวา
นั่งหน้าจอรอเจ้าจะเข้ามา
จำนรรจาหยอกล้อต่อกลอนกัน

แต่บัดนี้หายไปไม่เห็นหน้า
คงเริงร่าเพื่อนใหม่ไม่คงมั่น
เขาลืมแล้วแต่เรายังรำพัน
โอ้ ดวงจันทร์ในดวงใจไยลางเลือน

 

"ปรางค์  สามยอด"

[พิมพิลาไลย]

ความทรงจำ ย้ำเตือน ดูเหมือนแกล้ง
รักทิ่มแทง แยงใจ ดังไฟสุม
ยิ่งเร่งรัด อัดอั้น มันเคลือคลุม
รักลุ่มลุ่ม ดอนดอน อยากถอนตัว

แต่ก็ลืม ไม่ได้ เจ็บใจนัก
ถูกความรัก ปักถม จมมิดหัว
อยากโผล่พ้น หม่นหมอง ยังต้องกลัว
ฉันเหมือนบัว มัวปริ่ม อยู่ริมบึง

จะแกร่งกล้า มาโผล่ โชว์ดอกสวย
ใช่เรื่องกล้วย ด้วยใจ ยังใฝ่ถึง
คงเหี่ยวเฉา เฝ้าสระ ระยะหนึ่ง
ปล่อยให้ผึ้ง อดอยาก แล้วจากไป

แม้วันไหน ใจแกร่ง แข็งกว่านี้
กลีบดอกคลี่ สีสวย ด้วยสดใส
เหล่าภมร ก่อนนี้ อยู่ที่ใด
คงดีใจ ไต่ตอม มาดอมดม



พิมพิลาไลย

 

[มานพ]

ความทรงจำ ดีดี ที่เคยพบ
มาถูกลบ ทำให้ ใจขื่นขม
ต้องอ้างว้าง หนาวเหน็บ เจ็บระบม
สุดระทม ตรมจิต คิดถึงเธอ

เมื่อครั้งก่อน นอนหนุน อุ่นยิ่งนัก
สัญญารัก ต่อกัน มั่นเสมอ
ถึงวันนี้ อยู่ไหน ไม่พบเจอ
พี่พร่ำเพ้อ เหม่อลอย คอยทุกวัน 

“มานพ”
 

[น้ำหวาน]

ความทรงจำ ระหว่าง เธอกับฉัน
ไม่มีแม้ สักวัน จะเลือนหาย
ถึงตอนนี้ ความรัก พังทลาย
ตอนสุดท้าย  คือฉันเจ็บ เพียงลำพัง

[เศษเหล็ก//]

ยอมเจ็บจากความทรงจำในอดีต
เหมือนมีดกรีด เป็นแผล ช้ำลึก
มิหายขาด เมื่อจิต ชวนคิดนึก
พอตกดึก ฟุ่งซ่าน กระวนกระวาย

...................เศษเหล็ก.

[มานพ]

ความทรงจำ ระหว่างเธอ เจอกับฉัน
สุดสำคัญ ยิ่งใหญ่ ในความหมาย
สุดแสนรัก มากจัง ยังเสียดาย
รักสลาย โศกา ตั้งตารอ

มารับขวัญ ดวงใจ ใครคนหนึ่ง
ที่เคยซึ้ง ตรึงจิต คิดร่วมหอ
คิดคะนึง ถึงเขา เคล้าเคลียคลอ
นวลลออ ขอหน่อย อย่าน้อยใจ 
 

[@_#.,ส้มตำ,<<--]

ความทรงจำเลือนลางได้จางหาย
มาคลี้คลายปัญหา ให้สะสาง
ตัดจากรักหมดสิ้นทุกหนทาง
อำลาร้าง จากไปไม่หวนคืน

มิอยากพูดเรื่องราวผ่านมาแล้ว
ที่กินแห้ว เจ็บช้ำ ต้องทนฝืน
ตกระกำ โศกเศร้า กล่ำกลืน
ดึกดึกดื่น ต้องนั่งซับน้ำตา

...................ส้มตัม,,

[มานพ]

อยากจะกลบ ลบเลือน ที่เอื้อนเอ่ย
อยากจะเฉย ไม่มอง หรือต้องเห็น
อยากจะวอน สักคำ อย่างลำเค็ญ
อยากจะเน้น เลิกถาม ความทรงจำ

อยากจะบอก อะไร ให้เอื้อนเอ่ย
อยากจะเฉย เมยมอง ไม่ต้องขำ
อยากจะวอน เอ่ยว่า อย่าใจดำ
อยากจะทำ ให้รัก ไม่จากลา

[ฌลา]

...เป็นความทรงจำสีจาง...
ที่ค่อยค่อยเลือนลาง...ช้าช้า
เป็นแค่ทางผ่าน...แค่เศษเสี้ยวแห่งวัน...เวลา
ไร้ความหมายไร้ค่า...เพียงความอ่อนล้า...ของใจ

...เป็นเศษเสี้ยว...ความทรงจำ...
เป็นอีกหนึ่งชั่วยาม...ไม่มีความหมาย
เป็นความฝันเลือนลาง...เพียงสายลมจางจาง..หายไป
แค่เพียงเธอหมดใจ...อีกไม่นานก็จางหาย...ตามกาลเวลา