ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

.~* อาญาสวรรค์ *~.

เราพบกัน ดั่งสวรรค์ บันดาลให้
เฝ้าคลั่งไคล้ ไหลหลง พะวงหา
ได้คลอเคล้า เช้าเย็น เห็นหน้าตา
มอบชีวา ให้น้อง ครองคู่กัน

โอ้น้องจ๋า อย่าตัดรัก สลักจิตร
เพียงใกล้ชิด ดวงใจ ที่ไฝ่ฝัน
ขอมอบรัก ภักดี ชั่วชีวัน
แด่จอมขวัญ คนดี ที่รอคอย

เพียงไม่นาน ความฝัน ที่บรรเจิด
กลับเตลิด ลอยไกล ใจเศร้าสร้อย
เจ้าสิ้นรัก หักลา พาใจลอย
หรือน้องน้อย พบรักใหม่ ใจรวนเร

คงเป็นเพราะ สรวงสวรรค์ นั้นพิโรธ
ท่านเพ่งโทษ ลงทัณฑ์ ให้หันเห
พี่จึงต้อง อ้างว้าง กลางทะเล
สุดว้าเหว่ เดียวดาย ตายทั้งเป็น

โอ้สวรรค์ บันดาล ดั่งศาลรัก
ต้องอกหัก ผลักไส ได้ทุกข์เข็ญ
ให้ระทม ขมเศร้า ทุกเช้าเย็น
เหมือนหนึ่งเป็น สวรรค์ล่อง ต้องอาญา

 

“ปรางค์  สามยอด”

[แม่ค้าหน้าหวาน]

เมื่อกมล...หม่นหมอง...น้ำนองหน้า
ม่านนัยน์ตา...โศกเศร้า...เฝ้ากำสรวล
ไยเสแสร้ง...แกล้งกัน...ผันตีรวน
ระทมครวญ...ยิ่งนัก...รักมลาย

หรือว่าเป็น...ส่วนเกิน...ทางเดินนั้น
ไม่มีวัน...เคียงใกล้...ดั่งใจหมาย
เฝ้ามองดู...ด้วยใจ...ที่ใกล้ตาย
น้ำตากลาย...เป็นกรด...รดแดดวง

ดั่งสวรรค์...สาปเรา...ให้เฝ้าเพ้อ
หลงละเมอ...เผลอใจ...ติดในบ่วง
ถูกรักหลอก...ตอกย้ำ...ในคำลวง
พอชื่นทรวง...สมจินต์...ก็ผินลา

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[ดาวระดา]

เธอถูกทัณฑ์สวรรค์สาปในคราบสุข
ต้องเจ็บจุกในทรวงโอ้ดวงเอ๋ย
คู่ชีวิตติดตัญหาพาใจเลย
เธอถูกเย้ยเยาะหยันโถ บั่นทอน

เขาทำผิดนอกใจแต่ไม่รับ
ยังคืนกลับโทษคู่มีชู้ซ่อน
อกเธอร้าวร้าวรึงถูกราญรอน
ต้องตากหมอนตอนเช้าสุดเศร้าใจ

เพราะคำหรู"คู่ชีวิต"จึงคิดหนัก
จะลารักหักราญกลัวมานไหม้
เพียงแค่ครวญส่วนค้างใช่อ้างใด
เพียงบอกให้สวรรค์ทราบอย่าสาปซ้ำ

[สมนึก นพ]

เห็นลำนำ คำกลอน เมื่อตอนเช้า
เหมือนความเศร้า มาย้ำ ซ้ำอีกหน
เรื่องของเรา ผ่านนี้ มีสองคน
เริ่มสับสน รู้ไง หมายเย้ยมา

ตั้งแต่ต้น จนจบ ครบที่เขียน
ได้วนเวียน อ่านถ้วน ล้วนเนื้อหา
เป็นความจริง ก่อนนั้น ไม่นานนา
ยังคิดว่า ถูกลงทัณฑ์ เรื่องอันใด

เมื่อแรกเริ่ม เดิมที มีมานั้น
เราพบกัน พบรัก ยากผลักใส
ยังขอบคุณ เทวดา ขอบฟ้าไกล
บันดาลให้ รู้จัก รักชอบพอ

กามเทพ เสริมแฝง แผลงศรด้วย
เป็นตัวช่วย กระชับ ได้รับหนอ
กาลเวลา ผ่านไป ไม่รีรอ
เคยเคลียคลอ กลับร้าง ทิ้งห่างกัน

ความผิดมี หรือไร ยังไม่รู้
ยังคิดตู่ ผู้ต้องหา มาเป็นนั้น
กามเทพ หลบหาย ไม่ยืนยัน
ยังแปรผัน แผลงหล่อนให้ ไปอีกคน

อาญาสวรรค์ ผกผัน มากลั่นแกล้ง
มาเสแสร้ง คดีความ ทำสับสน
ของกลางไม่มี ชี้พยาน พาลวกวน
คงหลายคน โดนท่าน ตัดสินมา

ใช้ตัวนาง ล่อเด่น เป็นเจ้าทุกข์
คงสนุก มุ่งเน้น เล่นบนฟ้า
ได้โปรดอย่า จองจำ ซ้ำเติมนา
ในอุรา เริ่มฝ่อ ทรมาน

ไม่ฎีกา ไม่อุธรณ์ อ้อนวอนแล้ว
คงไม่แคล้ว กรรมโหด โทษประหาร
เร่งบัญชา อย่าไว้ ให้เนิ่นนาน
อย่าประจาน ก่อนตาย อายตัวเอง.

[ดิษฐา]

โดนบัญญัติคาดโทษ โจทย์สวรรค์
หลุดจากฝันวันเก่า เศร้า,ข่มเหง
สวรรค์แกล้งแสร้งลวงล่วงบรรเลง
ให้โคลงเคลงเกรงช้ำใจจำทน

จะโทษเวรโทษบาป หรือสาปส่ง
สวรรค์ทรงส่งทัณฑ์ ร้อยพันหน
ใจเจ้ากรรมเจ็บแล้ว ไม่แคล้วยล
ถึงหมองมลล้นหลาม ไม่หยามใจ

จะอาญาโทษหนัก รักจะกร่อย
เพียงคิดน้อยด้อยจิต แต่คิดไม่-
ยิ่งโดนทำยิ่งย่ำ พร่ำบอกไป
จะแกร่งได้ให้สวรรค์ ยังผันยอม

[Pamoo]

ดั่งอาญาสวรรค์มาสรรสร้าง
ทุกข์ทุกอย่างมาสุมรุมข่มเหง
ทุกข์กระหน่ำซ้ำซ้อนย้อนบรรเลง
ตัวข้าเองสุดจะทนล้นระกำ

ต้องพลัดพรากจากลูกสุดโศกเศร้า
จำจากเจ้าไปไกลใจสุดช้ำ
ที่เกิดขึ้นคงจะเป็นเพราะเวรกรรม
เคราะห์ซัดซ้ำกระหน่ำเสียเพลียฤทัย

หรือสวรรค์ทำโทษคนโฉดช้า
จะพัดพาข้าไปไกลแค่ไหน
จากครอบครัวแค่ตัวแต่หัวใจ
ฝากลูกไว้มิได้ไปไกลจากกัน

ขอชดใช้อาญาสวรรค์ให้มันจบ
จะได้พบพวกเจ้าแม่เฝ้าฝัน
ต่อแต่นี้เราจะไม่ไกลจากกัน
อาญาสวรรค์คงจะจบๆเสียที....

[สุวรรณ]

.~* อาญาสวรรค์ *~.

เราพบกัน ดั่งสวรรค์ บันดาลให้
เฝ้าคลั่งไคล้ ไหลหลง พะวงหา
ได้คลอเคล้า เช้าเย็น เห็นหน้าตา
มอบชีวา ให้น้อง ครองคู่กัน

โอ้น้องจ๋า อย่าตัดรัก สลักจิตร
เพียงใกล้ชิด ดวงใจ ที่ไฝ่ฝัน
ขอมอบรัก ภักดี ชั่วชีวัน
แด่จอมขวัญ คนดี ที่รอคอย

เพียงไม่นาน ความฝัน ที่บรรเจิด
กลับเตลิด ลอยไกล ใจเศร้าสร้อย
เจ้าสิ้นรัก หักลา พาใจลอย
หรือน้องน้อย พบรักใหม่ ใจรวนเร

คงเป็นเพราะ สรวงสวรรค์ นั้นพิโรธ
ท่านเพ่งโทษ ลงทัณฑ์ ให้หันเห
พี่จึงต้อง อ้างว้าง กลางทะเล
สุดว้าเหว่ เดียวดาย ตายทั้งเป็น

โอ้สวรรค์ บันดาล ดั่งศาลรัก
ต้องอกหัก ผลักไส ได้ทุกข์เข็ญ
ให้ระทม ขมเศร้า ทุกเช้าเย็น
เหมือนหนึ่งเป็น สวรรค์ล่อง ต้องอาญา

 

“ปรางค์  สามยอด”

มองเห็นโจทก์ร้องทุกข์มิหยุดหย่อน
สวรรค์พลันสั่นคลอนร้อนถึงศาล
นั่งทางในให้เห็นประเด็นกานท์
รักหม่นมานม่านมัว ชัวร์,อกตรม…( ฟันธง! )

ศาลตื่นมากลางดึกนึกพิโรธ
อยากจะโกรธคาดโทษหนักให้สาสม
ฐานทำศาลสวรรค์ตื่นฟื้นบรรทม
เลยอดกินขนม ในฝันเลย

จึงเพ่งเล็งประเด็นโทษโจทก์ให้หนัก
มีป้ายปักหลักนำข้อความเผย
ใครพ่ายรักหักลา มาสังเวย
แด่ข้าเทวาเอย เหวย..เร็วเร็ว  (ฮ่าๆๆ)
........................................................
ขอเป็นศาลอาญาสักคราหน
จากสวรรค์เบื้องบนเพื่อหรรษา
มิได้คิดลบหลู่ ฟ้า,เทวา
แต่เพียงว่าอยากให้หายระทม (นะค๊าบบบ)

[ดอกกระเจียว]

"นักเลงกลอนนอนเปล่าก็เศร้าใจ"
สุนทรภู่ท่านว่าไว้ไม่ลืมหลง
ประเดี๋ยวฝืดฝักใส่คำไม่คง
ฝากแวดวงเช้าเย็นมิเวันวาย

ให้คมขวับลับถูไว้สู้ศึก
กว่านอนนึกเศร้าใจอยู่ไม่หาย
ทื้งคาบเคยเฉยชาเลิกละอาย
เพื่อนมากมายเคยตอบต่อนั้นรอคอย

ขนาดเรากรรมกรไม่นอนเศร้า
เพราะหลงเมาศาสตร์อักษรนอนแล้วหงอย
โหยหามิตรคิดหวังนั่งตาปรอย
สมานถ้อยสมัครรักบ้านนักกลอน

เมื่อเลิกงานการแกร่งใช้แรงเรี่ยว
มาท่องเที่ยวตั้งจิตคิดอักษร
เมื่อยกระโหลกโยกเยกเสกสุนทร
เมื่อหลับนอนฝันหาบทกวี

มีแต่ใจใสซื่อมาฝากมิตร
ขออย่าคิดเดียดฉันท์เรื่องมันนี่(Money)
ด้วยเราสื่อสายใจในวจี
ดีไม่ดีจะยอมรับไว้ปรับปรุง

มาส่งเสริมเติมใจใให้สูงส่ง
ร่วมดำรงค์สร้างสรรค์เพื่อวันพรุ่ง(นี้)
ถ้วนลุง-หลาน-น้า-อา-ป้าและลุง
รวมน้องนุ่งมาสืบสานกานท์กลอนไทย

รวมกลอนดอกกระเจียว

[พิมพิลาไลย]

เป็นอาญา สวรรค์ บันดาลให้
ใจสองใจ ใยรัก ถักทอฝัน
บรรจงเติม เพิ่มใจ ใส่ทุกวัน
สายสัมพันธ์ นั้นคล้อง ทั้งสองใจ

รักประคอง สองเรา ให้ก้าวผ่าน
พ้นภัยพาล สานต่อ คงพอไหว
เมื่อสวรรค์ บัญชา อาญาไป
ให้เราได้ รักกัน นิรันดร

ประสานใจ ไว้แน่น ดั่งแผ่นผา
รักของข้า ใหญ่ยิ่ง กว่าสิงขร
คอยฟูมฟัก รักล้น จนม้วยมร
จะเว้าวอน อ้อนออด ตลอดไป



พิมพิลาไลย