ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Zhyphires]

Title: เพราะเธอ 
Author: Zhyphires

-----------

  ใครเคยว่าถ้ามีรักประจักใจ
จะเปลี่ยนไปให้เป็นเช่นรักหวัง
และยามใดใจรักสลักพัง
ไม่มีทางหันหลังเป็นคนเดิม

 คืนรักหวานละลานตาดาราใส
อบอุ่นใจไสวนักไม่ต้องเสริม
คืนรักรานเจ้าดาราไม่มาเติม
หรือเจ้าเริ่มหนีไปให้ใครครอง

 คืนรักหวานจันทราผ่องส่องราตรี
ใจทวีอุ่นรักแห่งเราสอง
คืนรักรานเธอคงจับจันทร์จอง
เธอและเขาใช้มองแค่สองคน

  ก่อนมองฟ้าไร้ดาวไม่เท่าไหร่
แต่ตอนนี้มองไปใจสับสน
คิดไกลว่าเจ้าดาราคงเวียนวน
เธอและเขาสองคนจนสุขใจ

  ก่อนคืนหนาวไร้จันทร์ยังคงมั่น
แต่ตอนนี้ใจฉันช่างหวั่นไหว
ไม่มีเธอไม่มีจันทร์ไม่มีใจ
อยู่ทำไมใยชีวิตไม่ปิดลง....


------------

[หนึ่งหทัย]

TITLE:  คืนไร้ดาวหนาวนี้ไม่มีน้อง
AUTHOR:  หนึ่งหทัย




•   คืนไร้ดาวหนาวเหน็บนี้ไม่มีน้อง
สายตาจ้องมองหนใดก็ไร้แสง
กายสั่นไหวไร้ผ้าห่มโดนลมแรง
ใจโหยแห้งเหมือนแล้งลาเมษายน
•   มืดก็มืดเหมือนใบ้บ้านัยน์ตาบอด
ไร้อ้อมกอดยอดชีวาพาหมองหม่น
ช้ำก็ช้ำพี่ร่ำร้องครองความจน
ทุกข์ที่ล้นให้คนเห็นเป็นน้ำตา
•   ด้วยเย่อหยิ่งจองหองแถมพองขน
ถึงจะจนแต่ยิ่งใหญ่ในใจข้า
กัดก้อนเกลือเหลือเอาไว้ในตำรา
ในชีวาท้าความจริงยิ่งเจ็บใจ
•   คืนไร้ดาวหนาวเหน็บนี้ไม่มีน้อง
ได้แต่ครองความทุกข์เยือนเป็นเพื่อนใหม่ 
เขาหนาวกายพี่ปวดร้าวหนาวหทัย
รออุ่นไอจากใจเจ้าคลายหนาวทรวง

[เอื้องกุหลาบ]

Title : คืนนี้ไร้ดาว  คืนหนาวไร้จันทร์
Author : กวีมธุพจน์

คืนนี้  ฉันสุดอ้างว้างบ้างท้อแท้
ไยไร้  แขบนนภาน่าใจหาย
ดาวพราว  แพรวก็หม่นไปไม่พร่างพราย
กระจ่าง  กลายกลับมืดมนร้อนรนรอ

ฉันอยู่  อย่างเดี่ยวเดียวดายได้แต่ช้ำ
ข้างสาย  น้ำระริกไหลใจอยากขอ
ลมก้ม  มองดูฉันหน่อยคอยเกินพอ
พลิ้วไหว  จ่อมาใจร้าวหนาวเผชิญ

มองดู  ฉันอีกสักทีที่ปวดร้าว
ฟ้าไร้  ดาวเธออยู่ไหนไยห่างเหิน
จันทร์มัน  หมองเหม่อมองไปไม่เพลิดเพลิน
ท้อใจ  เกินเย็นสะท้านซ่านทั้งทรวง

จะมี  ไหมวันเธอหวนชวนช้ำชอก
ใครเข้า  ออกผ่านเธอนั้นฉันยังหวง
ใจเลย  มองฟ้าอีกทีที่ลับลวง
ไม่มี  ดวงนิศากรแสนอ่อนใจ

 

[GreenMonkey]

Title : คืนนี้.. มีเธอในใจ
Author : GreenMonkey

ในคืนนี้ ที่ฟ้า ทาสีหม่น
ทั่วเวหน ก็ดับ เหมือนหลับใหล
จะดูฟ้า เงยหน้า มองฟ้าไกล
ยังสิ้นไร้ ดวงดาว ที่พราวพราย

ในคืนหนาว คราวฟ้า ทาสีหมอง
จันทร์ผุดผ่อง กลับไร้ แสงใดฉาย
ในคืนนี้ ที่เหน็บหนาว แทบร้าวกาย
ยากจะหมาย ให้ดาวเดือน เป็นเพื่อนเคียง

ในอกอ้อม ห้อมห่วง แห่งห้วงฝัน
ดาวและจันทร์ เงียบไกล ไม่ยินเสียง
ในบ้านน้อย บนดอยรัก มักมีเพียง
ความไม่เที่ยง แห่งฟ้า ยามราตรี

คืนที่เมฆ เสกตัว มัวล้อมฟ้า
เดือนดารา ก็มืดดับ กลับไร้สี
ยากคาดเดา คืนใด ไหนจะมี
แสงอุ่นที่ ทอห่ม ต้านลมแรง

ในคืนนี้ ที่หนาว ดาวเดือนดับ
ฉันยังกลับ สุขใจ แม้ไร้แสง
เพราะยังรู้ ดาวคู่ฟ้า หาเปลี่ยนแปลง
เดือนยังแจ้ง แม้เมฆบัง ยังคงรู้

โอ้คืนนี้ ไร้เดือนดาว เหน็บหนาวนัก
เหมือนความรัก ของใจ ยามไร้คู่
แม้เธอห่าง ร้างไกล ไร้คนดู
แต่เหมือนอยู่ ข้างเคียง เพียงสองเรา

 

[adisak]

Title:คืนที่ไร้ดาวและไร้จันทร์
Author:adisak

มองบนฟ้าหาดาวก็ไม่เจอ
มองกี่ทีกี่หนก็ไม่เห็น
จะมองนานเท่าไรก็มืดมน
เพราะคืนนี้ไร้ดาวที่สวยงาม
ยิ่งจันทราไม่มียิ่งหดหู้
กลัวว่าคนรู้ใจจะเปลี่ยนผัน
หลับตาไว้ไม่แหงนดูพระจันทร์
กลัวเสียใจนึกถึงวันที่มีเธอ

[เขียนชีวิต]

กาฬสังคีตแคนโต้หมายเลข 2 

จันทราลวง
สาดส่อง
เงินเงา

นกโผลบิน
ในเงามืด
หลงทาง...

สายน้ำตา
ส่องประกาย
สะท้อนบาดแผล...

ปีกเจ็บ
ปวดร้าว...หัก
ฝืนทน...

มิอาจข่ม
ความเจ็บ
นอนหลับใหล...

เรือนแสงจันทร์
มืดมิด
จันทราสาป...

สาปข้า
เจ้านกน้อย
ล้าแรงร่วงโรย...

เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ไร้ค่า
ในกระแสธารชีวิต...

ข้าได้ยินบทเพลง
กรีดร้องออกมา
จากส่วนลึก...

นกน้อยร้องเพลง
เพลง
สรรเสริญความตาย...

แว่วเสียงวังเวง
ดนตรีของมารร้าย
มารร้ายในใจข้า

ข้ากรีดร้อง
หาความตาย
มิใช่ของข้า...ของเจ้าทุกคน

[golfza]

เรื่อง  คืนนี้ไร้แสงดาว...คืนหนาวไร้จันทรา
ผู้แต่ง golfza

 ...........ค่ำคืนนี้ฉันเดินทาง
ไร้เดือนพร่างร้างดาวพร้อยลับรอยแสง
ราตรีชั่วเมฆทะมึนขึ้นจำแลง
 คล้ายกลั่นแกล้งกั้นทางรักให้หักพัง
         โอ้..จุดหมายรางสลัวจนมัวหม่น
 ฉันดั้นด้นก้าวเดินเผชิญหวัง
 หอบหัวใจที่โหยหามาอีกครั้ง
 คืนมืดรั้งเราจะรุกบุกบั่นไป
         ล้าและเมื่อยเหนื่อยและหนาวยาวและนาน
เกร็งจนกร้านกลัวจนกล้าอย่าหั่นไหว
ทางนี้ทอดสู่ความรักคือหลักชัย
เธอมั่นใจ...ฉันไม่ท้อไม่ขอแพ้
เพื่อผืนฟ้าอรุณสางพร่างพราวฉาย
เพื่อเมฆหมองทะมึนกรายคลายคลื่นแผ่
เพื่อแสงทองส่องเธอฉันมั่นดวงแด
เพื่อเรียวรุ้งแห่งรักแท้ทอดปลายฟ้า
............................   

[ตะวันฉาย]

Title : ...คืนนี้ไร้ดาว...คืนหนาวก็ไร้เธอ...
Author :  ตะวันฉาย


...ท่วงทำนองบรรเลงเป็นเพลงเหงา
ถมเป็นเงามิห่างทางใจฉัน
ปล่อยความเศร้าร้องระงมข่มชีวัน
แม้แต่จันทร์ยังลับอับแสงเลือน

...คืนไร้ดาวหนาวเหน็บเจ็บมิส่าง
ความรู้สึกอ้างว้างยังกลาดเกลื่อน
ทุกครั้งที่มองจันทร์พลันยิ้มเยือน
เห็นบ้างไหมรอยเปื้อนดวงน้ำตา

...ท่ามกลางคืนเหงา...ไร้ดาวห่ม
ฟ้ายังตรมมืดมิดปิดเวหา
แอบสะอื้นร้องไห้ใช้ฝนพา
โปรยลงมาหวังลบเหงาให้เบาคลาย

...เมื่อความเศร้าเข้าแตะแต้มแซมหลากสี
พ่นฤดีให้หม่นทนมิหาย
ฝากความเหงาเป็นเงาเราเดียวดาย
คนข้างกายก็ยังไร้ใช้แอบอิง

...กี่คืนที่โอบกอดความเหว่ว้า
ขอจันทราส่งใครมาไว้สิง
สู่ห้วงใจของข้าฯว่ารักจริง
สุดท้ายผิงกับเงาเหงาทุกที

...แม้สายลมจะพัดผ่านม่านเมฆหม่น
หวังเจือปนความเศร้าให้เบาสี
คืนไร้ดาวหนาวใจในชีวี
รอหลายปีมีบ้างไหมนั่งใจเรา

...กว่าจะหลับตาลงได้ก็ดึกดื่น
บางวันตื่นขึ้นมารอท่าเหงา
หมอกม้วนตัวเป็นสาย...ลมพรายเบา
กาแฟอุ่นถ้วยเก่ายังหอมกรุ่น...กลิ่นน้ำตา...

[อดิตถ์]

ชื่อบทกลอน : เพียงใจจันทร์
ผู้แต่ง : อดิตถ์

สายลมโชย โบยพริ้ว ละลิ่วผ่าน
ขอวอนเจ้า ช่วยส่งสาส์น ให้ได้ไหม
ฝากให้จันทร์ ให้ถึง ตรงกลางใจ
ฝากความรัก ตะวันไป ถึงใจจันทร์

ด้วยอากาศ คืนนี้ แสนหนาวเหน็บ
อยากขอเก็บ กอบรักไว้ ในความฝัน
แสงอุ่น ๆ แสนละมุน ของดวงจันทร์
หากข้าปัน ขอสักนิด.. คิดเช่นไร

เพราะอยากมี เพียงจันทร์ อยู่เคียงข้าง
ข้าไม่อยาก อยู่อ้างว้าง เหมือนวันไหน
ข้าไม่อยาก เหลียวไป ไม่มีใคร
ข้าไม่อยาก ที่จะไร้ “ใจดวงจันทร์”

หากราตรี คืนนี้จันทร์ จะไร้คู่
จันทร์จะอยู่ อย่างไร้ดาว พราวสุขสันต์
อยากขอเพียง ให้จันทร์อยู่ คู่ตะวัน
แค่คืนนี้ เพียงเท่านั้น.. ตะวันพอ

........................................

[jt]

Title : คืนหนาว ไร้ดาวจันทร์ ของฉันเอง
Author : jt

ในคืนนี้ ที่หลายคน บ่นว่าร้อน
ยามหลับนอน ต้องเปิดแอร์ แก้ปัญหา
แต่อีกมุม ณ ที่หนึ่ง ซึ่งผ่านตา
กลับรู้ว่า หนาวจริงนั้น มันอาวรณ์

ช่วงปลายฝน ต่อต้นหนาว ดาวเริ่มหาย
จันทร์ก็คล้าย ไม่ส่องแสง แรงสะท้อน
คนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งไร้บ้าน ให้หลับนอน
อาศัยขอน ไม้เก่าเก่า พับเข่ายาว

"หนูหนาวจัง" เด็กคนหนึ่ง พึงบอกพ่อ
คล้ายวอนขอ ไออุ่นกาย มาคลายหนาว
แม้คืนนี้ จะมืดมิด ปิดแสงดาว
แต่สกาว ด้วยรักล้น คนกอดกาย

ฟากถนน มีบ้านใหญ่ ไฟสว่าง
กลับเลือนลาง ไออุ่นรัก จักเลือนหาย
พ่อแม่ลูก แยกห้องนอน พักผ่อนคลาย
แต่มิได้ มอบไอรัก สักอุ่นเดียว

ตัวฉันนี้ มีบ้านเล็ก กระจิ๊ดริ๊ด
แต่ชีวิต มีอุ่นแท้ ให้แลเหลียว
มีพ่อแม่ พี่น้องสร้าง  อย่างกลมเกลียว
ไม่โดดเดี่ยว แม้คืนหนาว ไร้ดาวจันทร์

 

[เมฆา...]

Title : คืนนี้ไร้ดาว คืนหนาวไร้จันทร์  (คืนฉันไร้เพื่อน)
Author : เมฆา...

 


๐..ประโลมเล้า เป่าขวัญ จันทราทิศ
เมฆนิมิต ปิดม่าน ต้านแสงฉาย
หมายกระจ่าง แจ่มแจ้ง แสงประกาย
กลับมลาย มัวหม่น จนเลือนลาง

  ๐..เหลือบชำเลือง ลอบแล ดวงแขไข
หวั่นหวาดไหว วังเวง ดูเคว้งคว้าง
ยิ่งเหมันต์ ผันพัด สะบัดบาง
ลูบไล้ร่าง อย่างร้าว หนาวอุรา

  ๐..คืนหม่นหม่น คนหมอง  น้ำนองเนตร
 ด้วยอาเพศ เหตุภัย ไหลเข้าหา
 วารีชล ล้นทะลัก ท่วมหนักมา
 ทั้งไร่นา เรือกสวน ล้วนจอมจม

 ๐.. โศกอาลัย ใจเศร้า เคล้าสะอื้น
 น้ำเสียงขื่น  ยืนพร่ำ ลำนำขม
 ปรารถนา น้ำลด ปลดระทม
 ให้หายซม ซึมซ่าน ผ่านราตรี

  ๐..หวังดวงดาว เดือนเด่น เห็นใจบ้าง
 ดาวก็ร้าง ห่างหาย มลายหนี
 หวังอ้อนจันทร์ บรรเทา เศร้าที่มี
 จันทร์ก็หรี่ ริบแสง เหมือนแกล้งกัน

 ๐..แล้วค่ำนี้ มีไหม สายใยสาน
 รับฟังการ ร้องกล่าว คราวโศกศัลย์
 พร้อมเอื้อเฝื้อ เผื่อแผ่ แลแบ่งปัน
 ให้จาบัลย์ รันทด  ลดหายไป

  ๐..หรือจะมี บ้างไหม อุ่นไอรัก
 มาทอถัก ทดแทน แสนสั่นไหว
 อยู่เป็นเพื่อน บนชาน บ้านเรือนไทย
 ที่น้ำใกล้ มิดฝัง ถึงหลังคา......




***เมฆา...****

[mukmik]

Title : คืนหนาว

Author : เม็ดทราย สายลม mukmik

โอ้คืนนี้  ไร้จันทร์  นั้นมืดมิด

ในดวงจิต  คิดหวั่น  จันทร์ไปไหน

ปล่อยฉันอยู่  อ้างว้าง  กลางพงไพร

ไม่มีใคร  แนบข้าง  อ้างฤดี

ในคืนนี้  ไร้ดาว  ที่พราวพลั่ง

ความหมดหวัง  มาเยือน  เตือนใจพี่

นุชนาถ  พลัดหลง  ในพงพี

ดวงฤดี  อยู่ไหน  ใจคิดถึง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

Title : คืนเหงาไร้ดาว  คืนหนาวไร้เธอ
Author : ผู้ชายใต้เงาจันทร์

หมอกหนาหน้าหนาว ถึงคราวหนาวสั่น
เพราะเธอคนนั้น ทำฝันหลุดลอย

จันทร์เพ็ญเด่นฟ้า มองหาให้หน่อย
ใจฉันเหงาหงอย เฝ้าคอยรักจริง

หากมีสาวใด ห่วงใยไม่ทิ้ง
ให้ใจแอบอิง ไว้พิงอิงกาย
 
เฝ้าเพ้อรำพัน ฉันมันโชคร้าย
พอรักกลับกลาย เดียวดายเสมอ

คืนเหงาไร้ดาว  คืนหนาวไร้เธอ
อยู่ไหนนะเออ  ดาวเพ้อเลอใจ

จันทร์จ๋าจันทร์เจ้า เธอเหงาบ้างไหม
ท้องฟ้ากว้างใหญ่ แต่ไร้แสงสี

มายืนชื่นจันทร์ รำพันกวี
ชื่นฟ้าครานี้ ไม่มีแสงดาว

 

[note16026]

title   เหงายามค่ำคืน ยืนมองหาจันทร์

author    โน๊ตหนึ่งหกศูนย์สองหก


ตะวันลับ  ดับแสง รอนแรงลง

อัสดง เยือนมา น่าใจหาย

ความมืดมิด แนบชิด ติดรอบกาย

มีหนึ่งชาย คล้ายเงียบเหงา กับเงาตน


มองขึ้นฟ้า ครานี้ ไร้สีจันทร์

นภาพลัน มืดมิดไป ใจสับสน

ไร้แสงนวล ครวญไคร่คิด จิตใจคน

ใยหมองมน หม่นมัว หัวใจเรา


เธอคือจันทร์ สรรสร้าง ให้ทางรัก

ได้รู้จัก   สิ่งดีให้ ใจคนเหงา

ได้ค้นพบ เข้าใจใน คำว่าเรา

แต่ต้องเศร้า เพราะจันทร์เจ้า ได้หายไป


ถึงดวงจันทร์ วันนี้ จะเมฆบัง

อนิจจัง วันหน้าย่อม สว่างไหว

แต่กับเธอ คงไม่กลับ มาไกล้ใจ

ล้างราไป ไม่คืนกลับ เช่นดวงจันทร์

[สายลมสีขาว]

title   ไร้ดาว ไร้แก้ว ไร้แสง ไร้จันทร์ ... เท่านั้นหรือที่หยุดลง
author  สายลมสีขาว

ไร้ดาว ... พราวฟ้า นภาแผ่ว
ประกายงาม เคยแพรว แล้วลับหาย
ประหนึ่งว่า ปล่อยฟ้า ให้เดียวดาย
ลบริ้วลาย สายรัก เคยทักไป

ไร้แก้ว ... พราวพราย นภาขวัญ
สิ่งใดกัน ทำจิต คิดหวั่นไหว
ทบทวนแล้ว แต่ทว่า ยังแปลกใจ
คืออะไร ที่ฉัน นั้นต้องการ

ไร้แสง ... พราวหาว นภาวรรณ
แม้วาดฝัน สันต์ไว้ ใส่ประสาน
ก็ต้องมี บ้างนะ แรงเสียดทาน
ไม่งั้นคง เป็นฝันหวาน ไร้ราคา

ไร้จันทร์ ... พราวจิต นภาใจ
เติมอุ่นไอ ไฟลักษณ์ ปักภาษา
เป็นแสงหนึ่ง แทนจันทร์ และดารา
ซึ่งนามนั้น...สุริยา แห่งดวงมาน !

*****************************

ไร้ดาว ... พราวฟ้า นภาแผ่ว
ไร้แก้ว ... พราวพราย นภาขวัญ
ไร้แสง ... พราวหาว นภาวรรณ
ไร้จันทร์ ... พราวจิต นภาใจ

**********************************