ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลิงคำ]

บนถนนที่ไร้จุดมุ่งหมาย
คนเดียวดายหนึ่งคนดั้นด้นฝัน
ดุ่มดุ่มเดินเพลิดเพลินเป็นบางวัน
หลายคราวหวั่นยังทางที่ย่างไป

พานพบเจอขวากหนามขวางหน้าอยู่
พาลหดหู่ท้อแท้แพ้สิ้นใฝ่
มีเพียงหวังเล็กเล็กจากหัวใจ
ประคองไว้ยามฉันโหยโรยแรง

เคยอับจนหนทางพลางมืดมิด
เคยขบคิดชะตาฟ้ากลั่นแกล้ง
หรือผลกรรมเคยก่อสั่งจัดแจง
ให้ไม่อาจเห็นแสงแรกอรุณ

เพียรบุกบั่นฟันฝ่าแม้ทุกเข็ญ
ถึงยากเย็นเท่าไหร่ใจคอยลุ้น
ก่อนชีพนี้แหลกสลายกลายเป็นจุณ
คงได้พบไออุ่นอรุโณทัย...

[กุลมาตา(singlemom99)]

บนทางเดินชีวิตคนไม่พ้นหนา
อุปสรรคปัญหาเข้าถาโถม
ล้มแล้วลุกคลุกคลานมารเล้าโลม
ร่างทรุดโทรม..ทดท้อรอแสงนำ


แสงแห่งธรรมนำฉายให้กลายกลับ
ใจน้อมรับเห็นทุกข์รุกกลายกล้ำ
บนถนนคนท้อ..ขอธรรมค้ำ
และจดจำเป็นบทเรียนเมื่อเวียนมา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

บนวิถี...ชีวี..นาทีฝัน
แต่ละวัน...ผันเปลี่ยน..เวียนเปลี่ยนไหว
แต่ละวัน..พบเจอ...หลายหลากใจ
แต่ละใจ...จะหาใช่...ให้เหมือนกัน?

บนเส้นทาง...กว้าง-กว้าง...ทางชีวิต
ต่างลิขิต..ขีดเขียน...เปลี่ยนหวาดหวั่น
ต่างชีวิต..ที่ก้าวย่าง..ทางเดียวกัน
จะไปหวั่น...สั่นไหว...ไปใยคน?

วินาที..มีบ้าง..ช่างเศร้าเหงา
เหมือนดั่งเงา...เข้าถามหา...พาสับสน
คือสุกทุกข์...ปลุกปลอบ..ดั่งวังวน
วิถีคน...อย่าจนทาง...ย่างก้าวไป

ในสังคม...จมปลัก...หักเหบ้าง
บางวันช่าง..สดสวย...รวยสดใส
บางวันหนอ..ช่างทดท้อ...ห่อเหี่ยวใจ
มีหัวเราะ..ทีร้องไห้...ในเวที

เพราะเราเป็น..เช่นหนึ่ง..บนโลกกลม
มีลุกล้ม..จมเกลือก...เปลือกวิถี
อย่าวาบหวาม...ตามไป...อเวจี
เดินก้าวไป...ในวิถี...ที่รู้ตน

[hort39]

บนถนนสายนี้มีึคนสู้
ยืนหยัดอยู่ด้วยใจไม่หมองหม่น
ด้วยความหวังหล่อเลี้ยงเพียงจิตตน
จึงอดทนเดินหน้าฝ่าฟันไป

ล้มแล้วลุกขึ้นมาอย่าท้อถอย
อย่ารอคอยชะตาฟ้ามอบให้
สองมือเราสรรสร้างอย่างตั้งใจ
ก็จะถึงหลักชัยได้แน่นอน........
 

[ดอกกระเจียว]

ความลำบากยากไว้ให้ฟันฝ่า
มวลปัญหานั้นเล่าเฝ้าสั่งสอน
ความกล้าแกร่งเเรงเสริมเข้าเติมตอน
กว่านั่งนอนรอฝันมันมาเกย

คนบางคนหลงสบายเพราะหมายว่า
นั่นคือค่าสูงส่งดำรงค์เผย
เพราะหวาดกลัวจะก้าวไปทั้งไม่เคย
จึงเมินเฉยต่อทุกอย่างเหมือนวางวาย

ถ้าไม่เจ็บไม่สู้ไม่รู้สึก
จนสมนึกสมใจในจุดหมาย
ทั้งศึกรักหนักใดใจผู้ชาย
ผมผ่านมามากมายไม่อายคน

เขาเขียนเสือให้วัวกลัวหากมัวหลบ
หรือจะพบหลักแหล่งในแห่งหน
หากต่อสู้ฝ่าฟันและอดทน
สักวันคนที่หมิ่นหมายต้องอายเรา

[บอม ซอง ดุ๊ก]

Oo..กำหนดผล บนใจเรา..oO

จะล้มลง พันหน ก็ไม่แปลก
จะจิตแหลก พันเที่ยว ก็เท่านั้น
จะร้องไห้ พันครั้ง ก็เท่ากัน
จะโศกศัลย์ พันที ก็เหมือนเดิม

อยู่ที่เรา จะเศร้า นานแค่ใหน
อยู่ที่ใจ  จะยอม หรือฮึกเหิม
อยู่ที่ใคร จะพัง หรือต่อเติม
อยู่ที่เดิม เริ่มใหม่ ใจเราตรอง

เมื่อเราเจ็บ  จงเก็บ ไว้สอนตน
เมื่อเกิดผล  ค้นเหตุ มาสนอง   
เมื่อเดินผิด  ให้คิด  เป็นครรลอง
เมื่อขัดข้อง ลองคลาย ด้วยตนเอง

ยามสมปอง อย่ามอง ว่าร่ำไป
ยามสดใส   ไม่ใช่ เพื่อข่มเหง
ยามเก่งกาจ คือยาม ที่ต้องเกรง
ยามบานเบ่ง จงรู้ ต้องโรยรา 

มีหนทาง วางอยู่ ปูพรมขาว
มีเรื่องราว ร้อยพัน ให้ศึกษา
มีสีนั้น  สีนี้  มาแต้มทา
อยู่ที่ว่า เราจะทา...สีอะไร?

ทางของเรา ก็เราเอง ที่กำหนด บทที่เดิน

บอม ซอง ดุ๊ก

[มหาซัง]

รู้ว่าแพ้ แต่ใจ บอกให้สู้   
ยืนหยัดอยู่ เยี่ยงชาย มิอายเขา
ล้มพันครั้ง ยังยืน ฝืนทนเอา 
สองมือเรา เท่านั้น ที่ปั้นเติม

ทางยาวไกล ไปต่อ ขออย่าถอย   
ทีละน้อย ค่อยก่อ สานต่อเสริม
ประสบการณ์ นานเนาว์ แต่เก่าเดิม   
เป็นแรงเพิ่ม พลังสู้ สู่เส้นชัย

เมื่อทุกข์ท้อ ขอหยุด ให้ฉุดคิด   
ว่าชีวิต ค้นคว้า หาสิ่งไหน
จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ก้าวเดินไป   
ยึดธรรมไว้ ให้มั่น นั่นแหละดี

มหาซัง

[หนุ่มน้อย...คอยรัก]

รู้ว่าแพ้ แต่ใจ บอกให้สู้   
ยืนหยัดอยู่ เยี่ยงชาย มิอายเขา
ล้มพันครั้ง ยังยืน ฝืนทนเอา 
สองมือเรา เท่านั้น ที่ปั้นเติม

ทางยาวไกล ไปต่อ ขออย่าถอย   
ทีละน้อย ค่อยก่อ สานต่อเสริม
ประสบการณ์ นานเนาว์ แต่เก่าเดิม   
เป็นแรงเพิ่ม พลังสู้ สู่เส้นชัย

เมื่อทุกข์ท้อ ขอหยุด ให้ฉุดคิด   
ว่าชีวิต ค้นคว้า หาสิ่งไหน
จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ก้าวเดินไป   
ยึดธรรมไว้ ให้มั่น นั่นแหละดี

มหาซัง

มหาชังครั้งก่อนเมื่อตอนดึก
หมูฉึกฉึก...นึกอำแล้วทำหนี
ที่แท้ก็ต่อท้ายขายรสดี
ยกธรรมชี้มีอ้าง...โห้ช่างเป็น  คริคริ


แบบว่า...มาขอศึกษาพระธรรมด้วยคนครับ  ฮ่าๆ