ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥Bird♥]

มาวันนี้จะขอสอนกลอนสด
ไม่โป้ปดลองทำต่อไปนี้
รู้จักคำเยอะเยอะเลยยิ่งดี
และบางทีให้เหตุการณ์นั้นพาไป
เหตุเพราะเห็นใครบางคนอยากจะถาม
ก็ตอบตามที่ผมแต่งขึ้นมาใหม่
ได้อีกแล้วได้อีกบทเห็นเป็นไง
ส่วนสัมผัสให้ฝึกไว้ก็เป็นดี
ก็แค่นึกมาอยากจะช่วย
กลัวคนท้อด้วยเลยแนะได้เท่านี้
ก็ลองลองทำดูนะคนดี
ฉันคนนี้ก็ไม่เก่งสักเท่าไร

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

วรรคที่หนึ่งสดับรับห้าเสียง
แต่ควรเลี่ยงสามัญไม่หรรษา
วรรคที่สองรับสามตามตำรา
เอกโทและจัตวาพาสุขใจ

วรรคที่สามเรียกรองรับสองเสียง
สามัญดีตรีเรียงเสียงเพราะได้
วรรคที่สี่ส่งเสียงตามเช่นสามไป
กลอนแปดไทยบังคับเสียงเพียงเท่านี้

ความไพเราะนอกจากเสียงไม่เพี้ยนผิด
ความนึกคิดประมวลจัดถ้วนถี่
สัมผัสนอกและในดูให้ดี
กลอนจึงมีอรรถรสในบทกลอน.

"Kanthita"

26 ก.ย. 2553

[ระนาดเอก]

"เทคนิคการเขียนกลอน ๖ บทครับ?"

๐

๐ การร่ายพจน์รดใจมีหลายหลาก
ควรเริ่มจากเรื่องราวเตรียมกล่าวอ้อน
คิดพล็อตเรื่องซึ้งซึ้งตรึงสุนทร
บทแรกก่อนขึ้นให้ใคร่ติดตาม

๐ คิดพยางค์คำคมอารมณ์ใส่
คนอ่านไซร้เพลิดเพลินเกินหักห้าม
ฝึกหัดเขียนหกบทสร้างพจน์ความ
คล้ายในนามเรื่องสั้นบรรยายไป

๐ ปูท้องเรื่องสองบทสะกดจิต
แต่งแต้มนิดเติมหน่อยปล่อยคำไข
บทสาม,สี่ผูกปมกลมเกลียวใย
ชักชวนให้ใครอ่านพานติดลม

๐ บทที่ห้าพาทีที่เร่งเร้า
เตรียมส่งเข้าบทท้ายคล้ายเพาะบ่ม
พอเข้าสู่บทหกฉกฉวยปม
เร่งระดมปิดฉากกระชากใจ

๐ เสร็จแล้วตรวจเนื้อเรื่องอย่าเคืองขัด
ถ้อยอึดอัดแย้งกันอย่าพลันใส่
ดูสัมผัสฉันทลักษณ์หลักกลอนไทย
เสียงที่ใช้ไล่ทวนถ้วนต้น,ปลาย

๐ ชิงสัมผัสหรือซ้ำย้ำอย่าใช้
เรื่องถูกใจแต่คำทำเสียหาย
แล้วอย่าลืมตั้งชื่อสื่อคมคาย
คนอ่านดูก็ฉายลายคำกลอน..

ระนาดเอก

[ดอกกระเจียว]

มาเรื่องกลอนเรื่องศิลปินใหญ่
รักด้วยใจต่องานการอักษร
อย่าร่งรัดจะขัดสนในกลกลอน
รู้โอนอ่อนต่อเนื่องใส่เรื่องราว

เอาอารมณ์กลมกลืนอย่าขืนข่ม
ตามนิยมรักใคร่เหมือนให้สาว
ความหมายคมชมชื่นแสนยืนยาว
เพื่อกุกล่าวปลุกเร้าจะเข้าที

ทั้งถ้อยคำตรงยุคถูกสมัย
ความขัดใจขัดเกลาเสียเข้าที่
สิ่งสำคัญคือการอ่านกวี
ค้นวิธีทุกอย่างรู้ทางกลอน

ปล่อยสบายใจจิตอย่าคิดเฟื่อง
จึงต่อเนื่องเรื่องราวกล่าวอักษร
กระท่อนกระแท่นวกวุ่นไร้สุนทร
ในบทตอนหากมีการตีความ

การเดินตามนักกวีที่มีอยู่
เหมือนเช่นครูเราศิษย์ไม่คิดหยาม
คือเลีนนแบบมิได้ลอกนั้นงอกงาม
อย่าวู่วามรู้ค่าภาษาไทย

ผมเป็ดเป็ดเรื่องกลอนอักษรศาสตร์
มิเทียมปราชญ์ดอกท่านคิดหวั่นไหว
เท่าที่รู้ร่ำเรียนเขียนกลอนไทย
มีสิ่งใดจึงแจกแจงแถลงคำ