คิดถึงพ่อ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:19:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คิดถึงพ่อ...  (อ่าน 3206 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 กันยายน 2010, 01:00:AM
ฉันมันก็แค่นี้
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 42
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 210


คิดก่อนเขาสักก้าวหนึ่งไว้บ้างก็ดี


« เมื่อ: 25 กันยายน 2010, 01:00:AM »
ชุมชนชุมชน

ฉันคิดคิดถึงพ่อ 
อันคุณพ่อได้ยินไหม
คิดถึงพ่อนั้นโคตรจะมากมาย 
หมดทั้งดวงหัวใจนี้

คิดถึงวันของเรา
วันแสนเก่ายังอุ่นดี
ความผูกพันที่มี 
ในใจฉันดวงนี้มิลืมเลือน

โอ้จันทร์จันทร์เอยจันทร์   
โปรดตอบฉันก่อนจะเคลื่อน
ว่าสิ่งใดในโลกย้อนวันเดือน
หมุนเลื่อนย้อนวันเวลา

โถจันทร์จันทร์ยิ้มเศร้า 
จันทร์บอกเราเคล้าน้ำตา
โถเพื่อนอนาถา   
อนิจจาในโลกนี้ไม่มีทาง...(...จะย้อนคืน...)


     เตื่อย....

http://www.4shared.com/audio/xUirOfJw/_-_.htm



      
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



25 กันยายน 2010, 01:30:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 กันยายน 2010, 01:30:AM »
ชุมชนชุมชน


จันทร์ในใจของลูกอยู่บนฟ้า
ที่มองมาหาเจ้าเฝ้าหยิบยื่น
แม้จะมาไม่ได้ในบางคืน
แต่ก็ยืนอยู่ในใจลูกยา

ถ้ารักพ่อจงทำตามรอยพ่อ
จงเติมต่อความหวังตั้งคอยท่า
จงอย่าลืมคำสอนป้อนปัญญา
จงอุส่าห์ฝ่าฟันหมั่นฝึกปรือ

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"
แล้วเข้าไปอ่านหัวข้อการแต่งกลอน ตามลิงค์นี้ นะ
http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9309.20.html
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 กันยายน 2010, 02:04:AM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #2 เมื่อ: 25 กันยายน 2010, 02:04:AM »
ชุมชนชุมชน

จันทร์จึงตอบปลอบเจ้าอย่าเหงาหงอย
พ่อไม่ปล่อยคอยลูกหมายปลูกฝัง
อยากหยิบยื่นคืนย้อนคำสอนฟัง
ว่าทุกครั้งยังรักแม้หนักเกิน

จงมองฟ้าครานี้มีจันทร์ฉาย
ดั่งประกายก่ายกอดมิขอดเขิน
ยามเจ้าเด็กเล็กอยู่ยากรู้เดิน
หวังเผชิญเหินไกลกว่าใจตัว

เธอนั่นแหละจ้ะ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s