~~~ รัก เลิก ลา ~~~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
03 พฤศจิกายน 2024, 12:19:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~~~ รัก เลิก ลา ~~~  (อ่าน 6215 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
23 กันยายน 2010, 03:51:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 03:51:AM »
ชุมชนชุมชน


สงสารรัก ที่ปักลง ตรงดินเลน
มันก็เอน อ่อนไหว ไร้แรงฝืน
คนอ่อนแอ แพ้พ่าย ไร้แรงยืน
แม้จะฝืน ก็ยังล้ม...ในตมเลน

สงสารคนอกหัก เพราะรักทิ้ง
ทั้งรักหญิง รักชาย หมายให้เห็น
เพราะเหตุใด ให้รัก หักกระเด็น
เหมือนดั่งเช่น ไม่รักกัน วันแต่งงาน

หากว่ารัก เหตุใด จึงหน่ายรัก
ให้ประจักษ์ ใจสอง จึงต้องสาน
เพราะว่าเขา หรือเรา เผารักราน
จึงประสาน- งากัน  ในวันนี้

เราต้องการ อะไร ไปกว่ารัก
มั่งมีนัก ปานใด ให้สุขศรี
หรือว่าเธอ กับเขา เก่าแรมปี
ไม่เหลือมี ความงาม.. ถามไถ่กัน


ขอให้ฟื้นความหลัง มานั่งพูด
ให้คิดสูตร สมการ สมานฉันท์
ก่อนเคยชื่น อย่างไร ให้พูดกัน
คำรำพัน ข้างหู....... ผู้ใดฟัง ?

หากจากไป แล้วไม่ ไปออกบวช
ยังมาอวด หาใหม่ ให้ลืมหลัง
รู้ได้ไง คนใหม่ จะจีรัง
คนเก่ายัง ทิ้งมา พาอาดูร

ใครเขารู้ รักง่าย หน่ายเร็วนัก
ใครจะรัก จริงใจ ให้สิ้นสูญ
เขาก็เลิก อีกครั้ง นั่งอาดูร
ไม่ค้ำคูณ เพราะเคยทำ ก่อกรรมมา

เพราะฉะนั้น ใครเลิกไป ไม่ต้องเศร้า
ขอให้เขา  ไปดี  มีหรรษา
หากทุกข์กว่า ก็ขอ ให้กลับมา
แผ่เมตตา พาพ้น วังวนกรรม

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

23 กันยายน 2010, 04:38:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 04:38:AM »
ชุมชนชุมชน


รักไปเถิดถ้ารักให้ความสุข
แต่ถ้าทุกข์คลุกเคล้าทุกเช้าค่ำ
ดั่งหัวน๊อตปีนเกลียวจนเหี่ยวดำ
จะเป็นเวรเป็นกรรมต่อกันนา

อย่ารักกันดั้นด้นอย่างทนอด
มันจะหมดความหมายกลายทุกขา (ทุกข์)
ดั่งน้ำกับน้ำมัน หมั่นบีฑา
เพราะชีวาสั้นนักรักทำไม?

ดั่งหนึ่งขวดกับฝาถ้าสนิท
ก็จะปิดกันนิ่มยิ้มกันได้
ถ้าปิดกันหลวมคับปรับกันไป
อีกเมื่อไหร่จะพอดีที่ต้องการ

อันรักกันเหมาะสมด้วยสี่อย่าง
เดินเคียงข้างด้วยกันหมั่นสมาน
ทั้งศีล,ทาน,ศรัทธา,ปัญญคาน
ก็จะหวานซ่านทรวงดั่งบ่วงนัย

แต่ถ้ารักจับจดรันทดท้อ
ต่างลวงล่อหลอกอำทำสาไถย
รักเพียงจะครอบครองเข้าจองใจ
พบคนใหม่ ใช่อีกแล้ว แก้วขอลา ไฮปาร์ค...ย๊าก

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

“ปรางค์  สามยอด”

เข้ามาแจม "บ้านริมโขง"ด้วย นะครับ แบบว่าคิดถึงอดีตที่ริมฝั่งโขง อ่ะนะ
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

23 กันยายน 2010, 11:21:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #2 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 11:21:AM »
ชุมชนชุมชน


รักไปเถิดถ้ารักให้ความสุข
แต่ถ้าทุกข์คลุกเคล้าทุกเช้าค่ำ
ดั่งหัวน๊อตปีนเกลียวจนเหี่ยวดำ
จะเป็นเวรเป็นกรรมต่อกันนา

อย่ารักกันดั้นด้นอย่างทนอด
มันจะหมดความหมายกลายทุกขา (ทุกข์)
ดั่งน้ำกับน้ำมัน หมั่นบีฑา
เพราะชีวาสั้นนักรักทำไม?

ดั่งหนึ่งขวดกับฝาถ้าสนิท
ก็จะปิดกันนิ่มยิ้มกันได้
ถ้าปิดกันหลวมคับปรับกันไป
อีกเมื่อไหร่จะพอดีที่ต้องการ

อันรักกันเหมาะสมด้วยสี่อย่าง
เดินเคียงข้างด้วยกันหมั่นสมาน
ทั้งศีล,ทาน,ศรัทธา,ปัญญคาน
ก็จะหวานซ่านทรวงดั่งบ่วงนัย

แต่ถ้ารักจับจดรันทดท้อ
ต่างลวงล่อหลอกอำทำสาไถย
รักเพียงจะครอบครองเข้าจองใจ
พบคนใหม่ ใช่อีกแล้ว แก้วขอลา ไฮปาร์ค...ย๊าก

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

“ปรางค์  สามยอด”

เข้ามาแจม "บ้านริมโขง"ด้วย นะครับ แบบว่าคิดถึงอดีตที่ริมฝั่งโขง อ่ะนะ




อุทาหรณ์สอนจิตคนคิดรัก
ให้หยุดพักหักใจไว้หน่อยหนา
มีตัวอย่างต่างบทพจนา
สูงคุณค่าควรจำนำใส่ใจ

รวมท่านปรางค์ สามยอด เข้าสอดรับ
ขอคำนับถ้อยทีวจีใส
ที่จริงจังกับกระทู้ดูเข้าใจ
เจียรนัยการอยู่คู่ครองเรือน

ให้ทั้งสองเปรียบเหมือนเดือนคู่ฟ้า
น้ำคู่ปลาพาสุขทุกข์ไม่เฉือน
อย่าให้ขาดสิ่งใดไปจากเรือน
สองคนเหมือนเป็นหนึ่งพึ่งพากัน

นี่คือสิ่งทำได้ไม่ไกลนัก
มั่นในรักภักดีมีสวรรค์
แต่หากรักรวนใจไม่ผูกพัน
เทพสร้างสรรค์..สวรรค์ส่ง..ก็คงตรม


ยินดียิ่งครับ ท่านปรางค์ สามยอด ความหลังของท่านคงฝังลึกยากจะถอน
ท่านเก็บไว้ให้ดีเถิดครับ เวลาไม่มีใคร ความสุขใจเมื่อครั้งก่อนก็ยังตามอยู่เป็นเพื่อนที่ดีตลอดเวลา

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

23 กันยายน 2010, 02:18:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #3 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 02:18:PM »
ชุมชนชุมชน







@..รักเล็กๆของเด็กช่างยนต์..@


๐..ขออภัย ด้วยหนา แก้วตาพี่
ป.ว.ส. ปีนี้ พี่ต้องเคร่ง
กลัวไม่จบ ครบหลัก จักหวั่นเกรง
เป็นนักเลง ซ้ำชั้น มันน่าอาย
๐..ห่างกันบ้าง บางที ใช่หนีหน้า
ด้วยวิชา ฝึกงาน พานเดินสาย
เข้าอู่โน้น ออกอู่นี้ แต่ปีกลาย
จนวุ่นวาย เวียนหัว ตัวเป็นเกลียว
๐..คิดถึงน้อง การตลาด มาดขาวสวย
โปรดจงช่วย คิดถึงคน ทนแลเหลียว
ที่ยังรัก ปักใจ ให้นางเดียว
อย่างแน่นเหนียว ในใจ ชายช่างยนต์
๐..ฮอนด้าคลิ๊ก กิ๊กเก่า เบาะเศร้าหมอง
ด้วยห่างน้อง ซ้อนท้าย มาหลายหน
ได้แต่กลืน ฝืนทำ ย้ำต้องทน
หวังโปรเจกต์ ผ่านพ้น จะวนไป
๐..รับน้องเที่ยว เกี่ยวชม กินลมเล่น
ยามเย็นเย็น ให้โปร่ง โล่งสดใส
ให้สมที่ คิดถึงนัก รักล้นใจ
ด้วยห่างไกล สะสม แทบตรมตรอม
๐..แต่วันนี้ พี่ต้อง จ้องเครื่องรถ
ที่มันหด เสียหาย หมายต้องซ่อม
ถอดฟันเฟือง เครื่องยนต์ จนตัวมอม
แต่มิยอม ถอดใจ ให้อ่อนแอ
๐..แล้วความไกล ไหวหวั่น ก็ลั่นพิษ
เพื่อนสะกิด บอกใบ้ เหมือนใกล้แพ้
เมื่อเห็นหนุ่ม ฟีโน่ โผล่เทคแคร์
เทียวดูแล รับส่ง แม่นงคราญ
๐..!! โอ้..ใจพี่ นี้แป้ว เสียแล้วหนอ
น้ำตาคลอ รอเคลื่อน เหมือนถูกขวาน
จามที่ใจ ให้เจ็บ เหน็บสายพาน
แถมด้วยคาน จักรกล หล่นทับทรวง
๐..ทำไมหนอ ความรัก สลักเสลา
จึงดัดเกลา ได้ยาก จากจนห่วง
โลหะที่ ว่าแข็ง แกร่งทั้งปวง
ยังแพ้ดวง ดอกรักซ้อน ที่อ่อนไอ
๐..ได้แต่เพียง ทำใจ ในจากนี้
ฮอนด้าพี่ คงแพ้ แก่คันใหม่
ฟีโน่ เขา คงซิ่งโจน เลยโดนใจ
หรือเหตุใด จึงลืมคลิ๊ก กิ๊กได้ลง....คอ...






เเฮะๆๆๆ  ฮอนด้าคลิ๊ก กิ๊กก๊อก ฮ่าๆๆๆ

***เมฆา...***
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
24 กันยายน 2010, 06:24:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #4 เมื่อ: 24 กันยายน 2010, 06:24:AM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อปีใหม่ รู้จักกัน ผ่านทางเพื่อน
ไม่ลืมเลือน เหตุการณ์ ในวันนั้น
ต่างก็เขิน ยิ้มรับ ความสัมพันธ์
เกือบทุกวัน นัดหมาย ได้พูดจา

ที่ม้าหิน ยามดึก นึกวันเก่า
มีสองเรา เผยความนัย ใจเรียกหา
ตักอบอุ่น หนุนแทนหมอน ก่อนนั้นนา
สาบานว่า รักมั่น นิรันดร

เมื่อสิบสี่ กุมภา วาเลนไทน์
มองแต่ไกล เขาคือ...หรือภาพหลอน
กับผู้ชาย ใช่แน่ แม่บังอร
มือของหล่อน เขาจุ๊บ เขาลูบคลำ

พอกันที รักนี้ มีปัญหา
ขอเลิกลา ร้างไกล ก่อนใจถลำ
ไม่ขอพบ แล้วไง คนใจดำ
เก็บความช้ำ เหงาหงอย คอยเตือนตน

เมื่อสิบสาม เมษา วันสงกรานต์
ยังพบพาน กันนี้ มีอีกหน
ความหลัง ประดังมา ว่าต้องทน
เริ่มสับสน ตัดไป อย่าให้มี

ยี่สิบเอ็ด พฤศจิกา จะมาถึง
เป็นวันซึ่ง คิดหมาย ในปีนี้
หัวใจ ที่หมองคล้ำ โดนย่ำยี
จัดวางที่ ในกระทง ลอยคงคา

จุดเทียนไข ให้สว่าง กลางสายน้ำ
เห็นความช้ำ ลอยไป ได้ชัดหนา
เทียนหลอมเหลว ไหลหลั่ง ดั่งน้ำตา
หยดลงมา กว่าไฟดับ ลับหายไกล.
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s