22 กันยายน 2010, 03:02:AM |
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 03:02:AM » |
ชุมชน
|
คงร้างเลือนเคลื่อนผ่านกันนานแล้ว จึงวี่แววมิตรรักพลันหักหาย พบเพื่อพรากจากกันจนวันตาย คือสุดท้ายปลายทางเหมือนอย่างคิด
อุปสรรคใดหรือ คือฉากกั้น จนล่วงวันผ่านเดือนยังเบือนบิด น้ำและฟ้าห่างไกลไม่อาจชิด เหมือนมิ่งมิตรล่วงลับไม่กลับมา
ฝากหัวใจไปตามคอยถามข่าว ฝากดวงดาวว่ายข้ามไปตามหา ฝากทะเลพร่ำเพรียกเรียกศรัทธา แต่เวิ้งฟ้ากว้างไกลเกินได้พบ
ซ่อนน้ำตาเอาไว้กลัวใครเห็น นี่คงเป็น สิ้นสุด แห่งจุดจบ เมื่อเธอเลือก ลืมรัก ไม่อยากคบ ฉันคงซบซ่อนหมองร้องลำพัง ... ...
ไม่มีคำ วอนขอ เพื่อต่อค่า สองเบ้าตามืดมิด ด้วยผิดหวัง เมื่อคิดถึงขาดไร้ ใครรับฟัง ขอเก็บขัง หัวใจ ไว้แค่นี้.
แก้ไขโพสต์โดยผู้ดูแลระบบ
|
|
|
|
22 กันยายน 2010, 05:03:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 05:03:AM » |
ชุมชน
|
สุดปลายทางแห่งฝันนั้นมืดมิด สุดชีวิตบิดไปให้หมองศรี สุดหัวใจไรัรักพักชีวี สุดแล้วที่ จะทานทนบนทางเดิน
เมื่อไร้แสงนำชี้แห่งที่หวัง คงเซซังซวนซบพบขาดเขิน เจอแต่คนส่ายหน้าพากันเมิน ก้าวที่เดินเกินนี้..ไม่มีแรง
|
|
|
|
22 กันยายน 2010, 09:40:AM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 09:40:AM » |
ชุมชน
|
คงร้างเลือนเคลื่อนผ่านกันนานแล้ว จึงวี่แววมิตรรักพลันหักหาย พบเพื่อพรากจากกันจนวันตาย คือสุดท้ายปลายทางเหมือนอย่างคิด
อุปสรรคใดหรือ คือฉากกั้น จนล่วงวันผ่านเดือนยังเบือนบิด น้ำและฟ้าห่างไกลไม่อาจชิด เหมือนมิ่งมิตรล่วงลับไม่กลับมา
ฝากหัวใจไปตามคอยถามข่าว ฝากดวงดาวว่ายข้ามไปตามหา ฝากทะเลพร่ำเพรียกเรียกศรัทธา แต่เวิ้งฟ้ากว้างไกลเกินได้พบ
ซ่อนน้ำตาเอาไว้กลัวใครเห็น นี่คงเป็น สิ้นสุด แห่งจุดจบ เมื่อเธอเลือก ลืมรัก ไม่อยากคบ ฉันคงซบซ่อนหมองร้องลำพัง ... ...
ไม่มีคำ วอนขอ เพื่อต่อค่า สองเบ้าตามืดมิด ด้วยผิดหวัง เมื่อคิดถึงขาดไร้ ใครรับฟัง ขอเก็บขัง หัวใจ ไว้แค่นี้.
เมื่อรอยกรรมย่ำย่างเทียบทางก้าว ทุกเรื่องราวกระชั้นไม่ทันหนี จำนนถูกเฆี่ยนโบยแต่โดยดี ให้จบกรรมวันนี้..เถิดชีวิต
แม้หลบเร้นแห่งใดในแผ่นหล้า แต่หากเสียงจากฟ้าประกาศิต ก็ลงทัณฑ์โดยชอบได้รอบทิศ จักเบือดบิดอย่างไรัไม่อาจพ้น
สุขสมเคยได้ซึ้งเพียงหนึ่งน้อย บัดนี้ลอยเคลื่อนจมในลมฝน มิตรเอ๋ย..อันความช้ำกมล ดุจหมอกเมฆทะมึนหม่นปิดอำพราง
ใช่เลือกลืมเลือนรักไม่อยากพบ แต่กรรมที่ประสบมิทันสร่าง เรื่องราวหมุนเวียนวกยังตกค้าง ...วันหนึ่งจางห่างจบคงพบกัน....
ลบรอยโศกให้จางหากยังเหลือ รอยยิ้มเคยโอบเอื้อจงเชื่อมั่น ครั้งหนึ่งเคยร่วมปลูกความผูกพัน ยังยืนยันออกรวงเต็มดวงใจ ...
หากหมอกจางเมฆเจื่อนเคลื่อนตัวผ่าน ดอกรักจักผลิบานรับวันใหม่ ลมจักโบกโศกทรวงโรยร่วงไป เราจะชื่นฟ้าใส..ใต้ตะวัน
แล้วเมื่อไรถึงคราว่าฟ้าสวย ที่อำนวยเราให้ได้แบ่งฝัน ยังคงยอกชอกช้ำย้ำคืนวัน กว่าฟ้านั้นคลานเคลื่อนมาเหมือนเดิม
แก้ไขโพสต์โดยผู้ดูแลระบบ
|
|
|
|
22 กันยายน 2010, 10:44:AM |
สุดสาย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 10:44:AM » |
ชุมชน
|
เหมือนจะห่าง..ลาลับ..ยากกลับคว้า เหลือแค่หยด..น้ำตา..คนล้าฝัน เหลือแค่เพียง..รอยร้าว..คราวผูกพัน ที่ยังสั่น..หวั่นไหว..ใจร้าวรอน
ระหว่างเรา..ต้องจบ..คบเพื่อจาก มันคงยาก..อาลัย..เกินใจถอน พบเพื่อลา..หรือไร..ใจอาวรณ์ มีแค่กลอน..บอกเล่า..ยามเศร้าใจ
ณ.ปลายทาง..ที่ใด..ยังไม่รู้ วันนี้อยู่..อย่างเหงา..เฝ้าแต่ใฝ่ เผื่อจะมี..สักคน..ทนกันไหว เริ่มต้นใหม่..อย่างสวยสด..และ งดงาม
..nara..
|
คิดถึงฉันสักครั้ง..ในเวลาที่คุณ ( ยัง ) ไม่คิดถึงใคร ?
|
|
|
22 กันยายน 2010, 12:08:PM |
|
|
22 กันยายน 2010, 01:12:PM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 01:12:PM » |
ชุมชน
|
. . . บ น ถ น น ข อ ง หั ว ใ จ . . . เส้นทางจะแสนไกลแค่ไหนก็ไม่หวั่น ก็ปลายทางข้างหน้ามีเธอเป็นความฝัน เดินไปด้วยกันน่ะเพื่อคำว่าเรา
. . .จั บ มื อ กั น ไ ว้ . . . ระยะเวลาที่ผ่านไปคงไม่เหงา ผ่านพ้นคืนวันที่ใสสดและเป็นสีเทา ก้าวผ่านความเหงาพร้อมคำว่าเราจนสุดเส้นทาง
|
|
|
|
23 กันยายน 2010, 03:55:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 03:55:AM » |
ชุมชน
|
ณ ปลายทางตั้งใจให้ประสบ อาจจะพบหรือไม่อย่าไปท้อ เดินไปเถิดทุกวันมันคงพอ เพื่อเติมต่อความหวังดั่งใจจินต์
ณ วันนี้มีสุขหรือทุกข์บ้าง มองริมทางด้วยใจใฝ่ถวิล หาความสุขใส่ตนไร้มลทิน เฝ้ายลยินวันนี้อย่างดีงาม
อย่ามัวรอปลายทางสร้างความสุข มันอาจทุกข์กว่าเดิมเพิ่มหลายง่าม ทำหน้าที่ทุกวันหมั่นติดตาม ทำด้วยความสนุกทุกเวลา
อนิจจังไม่เที่ยงอาจเลี่ยงหลบ อาจไม่พบผกผันสิ่งฝันหา แต่วันนี้ของเราเอาเป็นยา แล้วมุ่งหน้าฝ่าฟันทุกวันไป
ปรางค์ สามยอด
|
|
|
|
23 กันยายน 2010, 04:49:PM |
|
|
23 กันยายน 2010, 08:59:PM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 08:59:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อปลายทางสิ้นสุดไร้จุดหมาย คนที่พ่ายแพ้ฝืนตื่นจากฝัน เมื่อทางรักเราร้างถึงทางตัน เถิดปล่อยฉันเคว้งคว้างไว้อย่างนี้
คงมีวันฟันฝ่าหาทางกลับ แม้ยอมรับสายใยใกล้ริบหรี่ หรืออาจเป็นปลายทางถ้าบางที หัวใจที่ รันทดพลันหมดลม
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
23 กันยายน 2010, 09:18:PM |
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์
กระทู้: 1,067
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 23 กันยายน 2010, 09:18:PM » |
ชุมชน
|
ใจมุ่งมั่นดันฝ่า ชะตาปิด ทางลิขิตขีดเขียน เจียนสาสม เส้นทางรักขมขื่น ชื่นอกตรม อดีตจมงมงาย ให้ตายใจ
เฝ้าพะนอรอคอย น้อยริบหรี่ เนิ่นนานปีดีดัก ทำรักไหม้ รอหนอรอคอยหาย ปลายทางใด เฝ้ารอไร้ ใครเหลียวมาเอี้ยวมอง
|
|
|
|
24 กันยายน 2010, 12:28:AM |
|
|
24 กันยายน 2010, 01:12:AM |
คนเผาถ่าน
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 24 กันยายน 2010, 01:12:AM » |
ชุมชน
|
๐๐ที่ปลายทาง..แห่งนั้น..อยากไปถึง ที่มีซึ่ง..ความรัก..ถักทอฝัน ที่ที่มี..สายใย..ให้แก่กัน มีผูกพัน..กลมเกลียว..เหนียวแน่นใจ ๐มีเพื่อนพ้อง..มากมาย..ได้ผูกมิตร มีชีวิต..สดชื่น..ตื่นตาใส มีคู่เชย..ชิดชม..สมฤทัย คนชิดใกล้..มากล้น..พ้นทวี ๐ในดวงจิต..คิดมา..น่าจะใช่ ฉันคงได้..พานพบ..แดนสุขี ที่ปลายทาง..ค้นพบ..ประสบดี ที่แห่งนี้..นี่คือ..บ้านกลอนไทย ๑๑๑
|
ด้วยฤทธิ์แรงแห่งรักสลักจิต จึงลิขิตบทกลอนอักษรศิลป์
|
|
|
24 กันยายน 2010, 01:00:PM |
|
|
29 กันยายน 2010, 03:53:PM |
|
|
|