ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

รู้ไหม?
ฉันเยียวยาหัวใจด้วยความเหว่ว้า
ดำรงชีวิตด้วยหยาดน้ำตา
ที่รินไหลมา .. . โดยไม่ได้ตั้งใจ




ทุกลมหายใจเหมือนถูกเข่นฆ่า
นิยามความรักว่า . .. คือการร้องไห้
จนทำให้รู้สึกว่าการรักใคร
เป็นสิ่งจอมปลอมที่ไขว่คว้าได้ .. . เพียงชั่วคราว




ฉันเหมือนคนป่วยที่ยากรักษา
ความคิดติดลบขึ้นมาเพราะปวดร้าว
แล้วรู้ไหม? ใครกัน . .. ต้นเหตุของเรื่องราว
ที่ทำให้จมกับความทุกข์ยืดยาว .. . อย่างจำนน



 
 

[พิมพิลาไลย]

เธอรู้ไหม ใจฉัน ณ วันนี้
มันป่นปี้ ยี้ยับ เกินรับไหว
การกระทำ ย่ำยี บดบี้ใจ
มีอะไร ให้โกรธ โปรดบอกที

ฉันคนนี้ ที่เห็น เธอเหม็นหน้า
ไม่พูดจา ว่าใส่ ไร้ศักดิ์ศรี
นึกจะไป ก็ไป ไม่ใยดี
ฉันก็มี หัวใจ ใช่ไหมเธอ

บอกเอาไว้ ไ่ม่ทน คนอย่างฉัน
มีเหมือนกัน วันบ้า จงอย่าเผลอ
เมื่อถึงจุด สุดยั้ง พังนะเออ
จะได้เจอ ตัวตน คนเอาจริง




พิมพิลาไลย

[ละอองฝน]

รู้ไหม?..ฉันเหงา
ในวันที่ไร้ร้างเงา..คนเคยใกล้
อ่อนแอ..แม้แต่จะหายใจ
คล้ายๆ..คนที่ตาย..ทั้งเป็น
   

[ระบายจันทร์]

ตั้งแต่รักเธอแล้ว..แววเหว่ว้า-
ค่อยคืบคลานเข้าหาเพื่อฆ่าฉัน
ปล่อยน้ำตาเม็ดน้อยอีกร้อยพัน
ได้ร่วงหลั่นเป็นทางหว่างขาดใจ

คืนเม็ดฝนโหมกระหน่ำ..เหมือนย้ำว่า
มวลน้ำตาแม้หลากมากเพียงไหน
อาทรสักนาที?..จะมีใคร..
เขาอิ่มฝันหลับใหลอุ่นใยแพร

อยากให้รู้เพียงใด..คงไม่รู้
คืนนี้ผู้โหยไห้ใจเป็นแผล
จำถูกรักโบยใจไร้ข้อแเม้
เพราะพ่ายแพ้หมดสิ้นไร้ชิ้นดี

ตั้งแต่รักเธอแล้ว..แวววาวหวาม-
ก็ถูกความอ้างว้างวางแทนที่
อนาคตลางเลือนเหมือนไม่มี
แต่ใจไม่รักดี..นี่ยังรัก??

 

[ปรางทิพย์]

รู้บ้างไหมใครเขาที่เฝ้าหวัง
เพียงลำพังยังคอยอย่างหงอยเหงา
ทุกคืนค่ำน้ำตาไหลบ่าเบา
มองฟ้าเทาเงารักเคยถักทอ

บทอ้อนจันทร์วันวานเคยขานไข
กลับเปลี่ยนไปให้ช้ำลืมคำขอ
ว่าคงมั่นวันหมายสุดท้ายรอ
มิเคยพอท้อแท้เก็บแผลจำ

ถอนสะอื้นยืนมองท้องฟ้ากว้าง
ดูเคว้งคว้างห่างเหินเกินถลำ
เขาขยี้หนีหายดั่งคล้ายกรรม
สุดชอกช้ำพร่ำเพ้อละเมอครวญ...

[ระนาดเอก]

๐ รู้บ้างไหมใจหนึ่งคิดถึงนัก
ต้องทนหักพักจิตพิษรักป่วน
ลืมความหนาวผ่าวร้อนตอนร่างรวน
น้ำตาด่วนชวนหลั่งคั่งหยาดชื้น

๐ ประกาศิตฤทธิ์รักที่หนักสุม
เข้าขยุ้มขยี้ถี่ดุจคลื่น
เธอรู้ไหมใครนอนซ่อนกล้ำกลืน
เสียงสะอื้นคืบรุกบุกคนแพ้

๐ ร่างที่ซมล้มเพลียสุดเสียขวัญ
จิตอัดอั้นอำนวยด้วยพิษแผล
รอยาทิพย์จิบเดียวเหลียวดวงแด
หนึ่งเดียวแค่แคร์บ้าง..ร่าง,ใจเธอ..

ระนาดเอก